Ο ΑΓΗΣ ΒΕΡΟΥΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ

Στη χθεσινή σύνοδο του ΝΑΤΟ, πέρα από τις δηλώσεις Τραμπ, μένει στο νου η 45λεπτη συνάντηση με τον Ερντογάν.

Ενώ η Χίος καίγεται για τρίτη μέρα, αποκαλύπτεται το οδυνηρό κόστος της ενεργειακής μας στρατηγικής.

Είμαστε και θα είμαστε πάντα μπλεγμένοι σε γεωπολιτικά παιχνίδια Αμερικανών, Γάλλων, Άγγλων, Ρώσων και υπολοίπων μεγάλων δυνάμεων τέως και νυν.

Ίσως αξίζει να ανακαλέσουμε πως μέχρι πριν 15-20 χρόνια οι κυρίες ισλαμικές αναθεωρητικές χώρες, περιφερειακής στρατιωτικής εμβέλειας, ήταν τέσσερις.

Προχθές η Τουρκία έθεσε εαυτόν ξεκάθαρα υπέρ του Ιράν. Ο Ερντογάν πήρε ξεκάθαρη θέση ότι είναι νόμιμο δικαίωμά τους οι πυραυλικές επιθέσεις κατά αμάχων στο Ισραήλ.

Σήμερα θα πούμε για κάτι καλό. Θα πούμε για το στοίχημα της κυβέρνησης να βάλει την Ελλάδα δυναμικά στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, της ΤΝ.

Η φετινή έκθεση του Economist Intelligence Unit για την παγκόσμια βιωσιμότητα των πόλεων φανερώνει κάτι που δεν ξαφνιάζει κανέναν Αθηναίο που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με επιφάνεια 132.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Όμως ζει σαν να είναι ένα δίπολο: Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Σκοπός του Ισραήλ είναι να εμποδίσει ίσως το πιο επικίνδυνο θεοκρατικό καθεστώς στον κόσμο, από το 1978, να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.

Η πυρηνική ενέργεια επιστρέφει δυναμικά στη διεθνή ατζέντα ως απαραίτητο στοιχείο για μια βιώσιμη ενεργειακή πολιτική.

Με αφορμή μια συνάντηση εργασίας με έναν γνωστό δικηγόρο από τους σοβαρούς, ζήτησα τη γνώμη του για το τελευταίο επεισόδιο της κωμικής σειράς "Να φύγη η Χούντα Κούλιη!111!"

Η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά ενεργειακής μετάβασης και ενίσχυσης της ενεργειακής της αυτάρκειας. Μια μετάβαση που επί δεκαετίες φαινόταν ανέφικτη, τώρα εξελίσσεται με ταχύτητα που προκαλεί δέος.

Η πάλαι ποτέ "Τίγρης της Μεσογείου" ψόφησε. Πρέπει η αγορά να αφεθεί ελεύθερη να δουλέψει, για να δούμε προκοπή. Ούτε επιδοτήσεις, ούτε κουπόνια.

Με την πυκνότητα των ειδήσεων για ενήλικες των τελευταίων ετών, σχεδόν ξεχάσαμε να ασχοληθούμε με τη γενιά που σήμερα είναι στα σχολεία.

Η οικονομική πολιτική της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες χαρακτηρίζεται από μία επικίνδυνη εμμονή: υπερβολική φορολόγηση της εργασίας.

Τί σημαίνει για τον καθένα μας; Δικαιοσύνη δεν είναι η απλή τήρηση του γράμματος του νόμου. Είναι παραπάνω. Είναι μεγαλύτερο.

Κατηγορούμε, όσοι είμαστε έξω από το χορό, ότι ένα λάθος που κάνει το πολιτικό προσωπικό, είναι να περιορίζει τον σχεδιασμό του σε ορίζοντα τετραετίας.

Χθες γράφαμε γιατί άραγες η συντριπτική πλειοψηφία των επενδύσεων της χώρας κατευθύνεται προς τα ακίνητα, τα rooms-to-let και τις καφετέριες;