ΜΕ ΑΠΟΨΗ

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Στις ΗΠΑ, περίπου 795.000 άνθρωποι κάθε χρόνο πεθαίνουν ή μένουν με μόνιμες βλάβες λόγω διαγνωστικών σφαλμάτων.

Όταν ο αισιόδοξος Fukuyama προέβλεπε το φιλελεύθερο τέλος της ιστορίας, σίγουρα δεν περίμενε την επέλαση του οικονομικού εθνικισμού.

Η φετινή ΔΕΘ πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για μια σημαντική τομή στην πολιτική αποκατάστασης του κτιριακού αποθέματος της χώρας.

Όποιος λύσει αυτό το "αθέατο" πρόβλημα θα βελτιώσει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας.

Σε λίγες ημέρες, ο Πρωθυπουργός θα εξαγγείλει από το βήμα της ΔΕΘ τις μείζονες οικονομικές κατευθύνσεις των επόμενων μηνών.

Είναι νομοτέλεια: όλα πάντα έχουν μια αρχή, μια πορεία — την "όποια πορεία"… και πάντα κάποιο τέλος!

Αυτές τις μέρες δύο ειδήσεις κυριάρχησαν στο διαδίκτυο: σε ταβέρνα σε κυκλαδίτικο νησί η χωριάτικη σαλάτα χρεώνεται 15 ευρώ χωρίς λάδι.

Όσοι επισήμαιναν ότι η στήριξη στην Ουκρανία είναι θέμα ελληνικών στρατηγικών συμφερόντων, κατηγορούνταν από ρωσολάγνους ως "ουκρανοναζί".

Η Κίνα εξορύσσει το 70% και προμηθεύει επεξεργασμένο το 90% των σπανίων γαιών διεθνώς.

Η Golden Visa λειτούργησε ως σημαντικό εργαλείο προσέλκυσης ρευστότητας σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα δοκιμαζόταν από την οικονομική κρίση.

Όταν το 4στερο στο Παρίσι είναι φθηνότερο από το 4στερο στη Χαλκιδική, δεν πανηγυρίζεις. Προβληματίζεσαι...

Η ελληνικότητα υπήρξε βάση όλου του ευρωπαϊκού πολιτισμού, τόσο αυτοτελώς, όσο και δια του εκπολιτισμού της Ρώμης.

Σύμφωνα με εκτιμητές, η αντοχή της Ρωσίας για διατήρηση του ρυθμού των επιχειρήσεών της στο τρέχον επίπεδο θα μπορούσε να διαρκέσει 1,5, με 2 έτη.

Η επίλυση του κατεπείγοντος προβλήματος του υπερπληθυσμού των αγριογούρουνων εναπόκειται πλέον στην Πολιτεία

Τελικά τι επιλέγουμε; Στρατηγική οριοθέτηση ή στρατηγική λήθη; Πώς από τα διαχρονικά φλύαρα λόγια θα πάμε σε συγκεκριμένες πράξεις.

Δεν είναι δουλειά καμίας πρεσβείας να κάνει πολιτική, ανεξάρτητα από τις προσωπικές απόψεις του πρέσβη ή οποιουδήποτε υπαλλήλου, αλλά να εκτελεί εντολές.

Όταν την εξωτερική πολιτική ασκούσαν αυτοπροσώπως οι βασιλιάδες, ήταν η εποχή της αποκληθείσας, από τον Weber, "χαρισματικής" κυριαρχίας.