Του Nick Withney
Το σοκ από τον πόλεμο στην Ουκρανία, η αύξηση των εθνικών προϋπολογισμών για την άμυνα και η Κομισιόν στο τιμόνι, θα μπορούσαν επιτέλους να φέρουν πραγματική ευρωπαϊκή αμυντική ολοκλήρωση.
Αλλά δεν είναι μόνο το σοκ στην Ουκρανία και η προσοχή των Ευρωπαίων ηγετών (αλίμονο, η ιστορία δείχνει πως μια τέτοια προσοχή μπορεί να είναι βραχύβια) που δίνουν ελπίδες ότι, οι άνθρωποι μπορεί να ακούσουν.
Άλλοι λόγοι για αισιοδοξία περιλαμβάνουν:
1.Πολλοί από τους παλιούς λόγους για στείρες διαφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών, έχουν εκλείψει. Οι Ευρωπαίοι και οι Ατλαντιστές δεν χρειάζεται πλέον να διαφωνούν για το εάν το επίκεντρο θα πρέπει να είναι στον επεκτατικό πόλεμο ή στην εδαφική άμυνα ή εάν το νόημα όλων είναι ένα ισχυρότερο ΝΑΤΟ ή η ευρωπαϊκή "στρατηγική αυτονομία”. Η προοπτική ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, θα ελαχιστοποιήσει περαιτέρω τις διαφορές μεταξύ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Και όλοι τώρα συμφωνούν ότι οι Ευρωπαϊκοί στρατοί πρέπει να ταιριάζουν περισσότερο με τους ρωσικούς. (Θα ήταν αχρείαστο και ίσως πρόωρο, να υποστηρίξει κανείς ότι μετά την Ουκρανία, οι Ρώσοι ίσως χρειαστούν μια πιο μακρά περίοδο για να γλείψουν τις πληγές τους προτού γίνουν και πάλι μεγάλη απειλή για οποιονδήποτε).
2.Είτε για καλή τύχη είτε από κρίση, η αποστολή των Βερσαλλιών εστιάζει στα αφανή μέρη της ευρωπαϊκής άμυνας. Οι ικανότητες και η βιομηχανία είναι λιγότερο επιρρεπείς σε θεολογικές διαμάχες απο΄τα ζητήματα "front office” των επιχειρήσεων και αναπτύξεων, τα οποία προκαλούν όλη αυτή την αγωνία για την ευρωπαϊκή εξάρτηση από τους αμερικανούς. (Η ανείπωτη αλλά ευρέως κατανοητή αλήθεια είναι ότι τελικά οι Αμερικανοί θα επικεντρωθούν εκ νέου στον Ειρηνικό, περιμένοντας από τους Ευρωπαίους να αναλάβουν όλο και περισσότερο από το φορτίο της δίκης τους άμυνας -αλλά ότι οι Αμερικανοί μπορούν πιθανώς ακόμη να θεωρηθούν αξιόπιστα για να υπαγορεύσουν τον χρόνο και τη μεθοδολογία αυτής της μετάβασης, η οποία θα βοηθήσει στην αποτροπή ενδοευρωπαϊκών καβγάδων).
3.Οι αμυντικοί προϋπολογισμοί αυξάνονται, με όλο και περισσότερους συμμάχους να πετυχαίνουν ή να στοχεύουν το 2% που αποτελεί τον στόχο του ΝΑΤΟ για το ποσοστό των αμυντικών δαπανών στο ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει δημοσιονομικό περιθώριο -πώς ακριβώς οι Γερμανοί σκοπεύουν να ξοδεύουν το νέο τους αμυντικό ταμείο των 100 δισ. Ευρώ;- το οποίο με τη σειρά του σημαίνει περιθώριο για νέα έργα, τα οποία είναι πιθανότατα από κοινού με άλλους Ευρωπαίους. (Το αντίστροφο αποτέλεσμα ήταν προφανές στα χρόνια των περικοπών των αμυντικών προϋπολογισμών μετά το 2008: εκτός από τα υπουργεία Άμυνας που υιοθέτησαν την μεγαλύτερη συγκέντρωση πόρων και τις προσπάθειες για να κερδίσουν περισσότερα κεφάλαια, οι αμυντικές δαπάνες επανεθνικοποιήθηκαν και η συνεργασία κατέρρευσε.
4.Οι νέες προτάσεις πλαισιώνουν ό,τι χρειάζεται, με λογικό, διαχειρίσιμο τρόπο, με τρεις φάσεις να προβλέπονται. Πρώτα έρχεται η αποκατάσταση της πολεμικής ετοιμότητας -λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την εκπαίδευση και "ξαναγεμίζοντας τα ράφια”. Αυτό σχετίζεται όχι μόνο με την αναπλήρωση πυρομαχικών, εξοπλισμού και εξαρτημάτων που αποστέλλονται στους Ουκρανούς, αλλά και με το κλείσιμο τρυπών, που πάντα επηρεάζει στρατούς σε απραξία, -η πρακτική της συγκέντρωσης πόρων στη διατήρηση μιας πλήρους βιτρίνας φαινομενικών περιουσιακών στοιχείων, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει εξάντληση αποθεμάτων πυρομαχικών και ανταλλακτικών (μικρή σημασία έχει το να έχουμε μια μοίρα 12 αεροσκαφών, εάν τα περισσότερα δεν είναι λειτουργικά σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή). Η δεύτερη φάση είναι η αύξηση των υπαρχουσών δυνάμεων και ικανοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη τα πιο σημαντικά κενά που επισημάνθηκαν, και ενισχύοντας τους αριθμούς όπου χρειαστεί. Τρίτον, είναι η ανάγκη αντιμετώπισης του μέλλοντος, θεσπίζοντας μια πιο μακροπρόθεσμη ατζέντα εκσυγχρονισμού, απαιτώντας την ενοποίηση νέων τεχνολογιών.
5.Τέλος, η Κομισιόν προτείνει την ανάπτυξη έκτακτης οικονομικής δύναμης πυρός. Προσφέρεται να αναλάβει μια συντονισμένη εργασία αναπλήρωσης των αποθεμάτων πολέμου, με τον τρόπο που έκανε για τα εμβόλια κατά του κορονοϊού -με 500 εκατ. Ευρώ που προσφέρονται ως επιδότηση για την παροχή κινήτρων για τη συμμετοχή των κρατών-μελών. Πέρα από αυτό, προτείνει στα κράτη-μέλη που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν σε μια εξοπλιστική ικανότητα, θα πρέπει να συγκροτηθούν σε ευρωπαϊκές κοινοπραξίες αμυντικών δυνατοτήτων -ο οποίες βάσει κανονισμού της Κομισιόν, θα απαλλάσσονται από το ΦΠΑ. Και αυτή η φοροαπαλλαγή θα ισχύει όχι μόνο για την αρχική προμήθεια αλλά επίσης και για όλα τα έξοδα στη διάρκεια της ζωής (λειτουργία, συντήρηση και παροπλισμό). Η Κομισιόν έχει προτείνει περαιτέρω ότι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μπορεί να κινητοποιηθεί μόνη της για να αυξήσει την στήριξη της για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και τις κοινές προμήθειες (αναφέρθηκε το ποσό των 6 δισ. Ευρώ).
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: https://ecfr.eu/article/five-reasons-driving-european-defence-integration-after-the-ukraine-invasion/
