Η μεγάλη ζήτηση από το εξωτερικό στρέφει όλο και περισσότερους υποψηφίους στην εκτροφή... Χοχλιών Από τον Κώστα Γιαννόπουλο giannopoulos@kefalaio.gr Πριν από λίγες ημέρες δεκάδες πορτοκαλοπαραγωγοί στην Άρτα και την Αιτωλοακαρνανία αποφάσισαν να μη μαζέψουν τους καρπούς από τις καλλιέργειες τους. Αιτία; Οι μεγαλέμποροι και τα εργοστάσια που κάθε χρόνο απορροφούν τη σοδειά, έδωσαν ως τιμή αγοράς τα 10 λεπτά το κιλό (ορισμένοι ακόμη και τα έξι για όλα τα παραδοτέα πορτοκάλια, όσα δηλαδή μεταφέρονται έως την πόρτα του εργοστασίου), όταν τα έξοδα συλλογής και καλλιεργητικής φροντίδας φτάνουν τα 15 λεπτά το κιλό κατά μέσο όρο. Ορισμένοι από αυτούς ήδη έχουν δηλώσει έτοιμοι να κατέβουν στα μπλόκα που για άλλη μία φορά ετοιμάζουν οι αγροτοσυνδικαλιστές, ενώνοντας τις φωνές τους στα αιτήματα για νέες οικονομικές επιχορηγήσεις. Μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα, επίσης στον νομό της Άρτας, σε μια έκταση οκτώ στρεμμάτων, το πρόβλημα είναι όχι πώς θα απορροφηθεί η παραγωγή αλλά πώς θα ικανοποιηθεί η ζήτηση. Πρόκειται για μία από τις διαρκώς αυξανόμενες μονάδες εκτροφής σαλιγκαριών που ανήκει σε νέους αγρότες οι οποίοι ξέφυγαν από τη φιλοσοφία της παραδοσιακής καλλιέργειας και τόλμησαν να επενδύσουν σε νέες πρωτοποριακές ζωικές παραγωγές καταγράφοντας ήδη επιτυχία. Χοχλιοί, μπομπόλοι ή απλώς σαλιγκάρια Στη χώρα μας, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι φυσικοί πληθυσμοί έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω της ανεξέλεγκτης συλλογής και της εντατικοποίησης της γεωργικής παραγωγής με τη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Έτσι, τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια κοινοτικών πόρων, καταγράφεται μια σημαντική αύξηση των επενδύσεων για οργανωμένες μονάδες εκτροφής σαλιγκαριών. Υπολογίζεται ότι σήμερα είναι ενεργές περί τις 90 μονάδες σε όλη τη χώρα που παράγουν μερικές χιλιάδες κιλά, τη στιγμή που στη Γαλλία (τη Μέκκα της συγκεκριμένης αγοράς) και στην Ιταλία καταναλώνουν μεταξύ 25.000 και 36.000 τόνων σαλιγκαριών ετησίως, ποσότητα που καλύπτεται κατά το 30% με εισαγωγές. Σύμφωνα με μελέτη της Σχολής Γεωπονικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από τα εδώδιμα σαλιγκάρια η εντατική εκτροφή είναι δυνατή και οικονομικά κερδοφόρα για τον κρητικό κοχλιό (Helix aspersa, αν και η παγκόσμια τάση της αγοράς αφορά το είδος Helix Aspersa Muller), διότι παρουσιάζει αφενός έντονο εμπορικό ενδιαφέρον στην Ελλάδα και την Ευρώπη και αφετέρου ταχύτερη ανάπτυξη σε σύγκριση με τα άλλα είδη της οικογένειας. Στη γλώσσα των καλλιεργητών πρόκειται για τα escargot petit gris στα γαλλικά, brown garden snail στα αγγλικά και στα ελληνικά απλά κρητικός χ(κ)οχλιός. Με συμβόλαιο Η εν λόγω δραστηριότητα έχει δύο τύπους, την ανοιχτού ολοκληρωμένου βιολογικού κύκλου και την κλειστού τύπου, που απαιτεί ορισμένες υποτυπώδεις εγκαταστάσεις. Οι περισσότεροι επίδοξοι... καλλιεργητές προτιμούν την ανοιχτού τύπου, καθώς η μέση έκταση που απαιτείται είναι πέντε στρέμματα, με ετήσια απόδοση 1.000 κιλά εμπορεύσιμο σαλιγκάρι και χαμηλότερο συγκριτικά κόστος, περί τις 20.000 ευρώ (μαζί με τον ΦΠΑ). Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι μπορεί ο κάθε υποψήφιος επενδυτής που διαθέτει την έκταση και τα κεφάλαια να προχωρήσει στη δημιουργία μονάδας. Καθώς η σαλιγκαροτροφία είναι μια ιδιαίτερη παραγωγή, κάθε μελλοντικός εκτροφέας θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει την απορρόφηση της παραγωγής του από εμπορικές εταιρείες σε Ελλάδα ή το εξωτερικό, με το δεύτερο να είναι πιο σύνηθες. Όσοι έχουν προχωρήσει στο εγχείρημα, λένε πως μια σωστή επένδυση μπορεί να αποδώσει καθαρό εισόδημα 15.000 ευρώ ετησίως ανά στρέμμα εντατικά καλλιεργούμενης έκτασης και από τον δεύτερο χρόνο. Τα σαλιγκάρια πωλούνται περίπου προς 4,50 ευρώ το κιλό στη χονδρική, ενώ αγγίζουν ακόμα και τα 9 ευρώ το κιλό στη λιανική πώληση. [[pagebreak]] Βασική προϋπόθεση αποτελεί η πολύ καλή ύδρευση, καθώς τα σαλιγκάρια χρειάζονται υγρασία, ύπαρξη επίπεδης έκτασης και σκιά. Ένα σύστημα τεχνικής βροχής συνίσταται ανεπιφύλακτα. Η έκταση πρέπει να είναι περιφραγμένη (καλό είναι να υπάρχει και ηλεκτρικός φράκτης για να μην... βολτάρουν τα σαλιγκάρια και να μη μπαίνουν ανεπιθύμητοι επισκέπτες), ενώ ο παραγωγός θα πρέπει να προμηθευτεί πιστοποιημένες μάνες και φυτά για διατροφή και πάχυνση. Οι κίνδυνοι Μεγάλο εχθρό της εκτροφής σαλιγκαριών αποτελεί η ζέστη. Γι΄ αυτό και απαιτείται μεγάλη προσοχή σε τέτοιου είδους επενδύσεις που πραγματοποιούνται σε θερμές περιοχές της χώρας. Οι ειδικοί τονίζουν ότι οι εκτροφείς θα πρέπει να αποφεύγουν σαλιγκαρομητέρες εισαγωγής από βόρειες χώρες, καθώς δεν μπορούν να εγκλιματιστούν και δεν είναι αποδοτικές. Επιδοτούμενη επένδυση Ανάλογα με την κατηγορία του επενδυτικού σχεδίου και του υποβάλλοντα (νέοι γεωργοί, γεωργοί κ.λπ.) προβλέπεται επιδότηση το ύψος της οποίας μπορεί να φτάσει και το 75% της επένδυσης. Σήμερα υπάρχει δυνατότητα επιδότησης είτε μέσω του νέου αναπτυξιακού νόμου είτε στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» - Μέτρο 121 του ΠΑΑ με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων», είτε για σχέδιο βελτίωσης ή δημιουργίας μονάδας. Για περισσότερες πληροφορίες http://www.agrotikianaptixi.gr. Πολιτικό διάλειμμα με σαλιγκάρια Επιστροφή στη φύση και γνωριμία με τον κόσμο των σαλιγκαριών σηματοδότησε το εκλογικό αποτέλεσμα του 2009 στον πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Κασσίμη. Ο εκλογικός καταποντισμός της Ν.Δ. του στέρησε τη βουλευτική έδρα στην Β΄ Αθηνών που κέρδιζε ανελλιπώς από το 1989. Η αποτυχία επανεκλογής συνέπεσε με την απόφαση που είχε αρχίσει να ωριμάζει μέσα του από τα προηγούμενα χρόνια. Πα ενασχόληση με την πιο σύγχρονη μορφή καλλιέργειας, αυτή των σαλιγκαριών. Γη υπήρχε στα πάτρια εδάφη της Πελοποννήσου. Το θέμα το πήρε... πολύ ζεστά. Παρακολούθησε (μαζί με τη σύζυγο του) ειδικά σεμινάρια, συνεργάστηκε με γεωπόνους, μελέτησε τα μυστικά της σαλιγκαροκαλλιέργειας, ενημερώθηκε για τους τρόπους διάθεσης του προϊόντος, και ξεκίνησε. Το μυστικό -που με μεγάλη προθυμία μοιράζεται με τους... δεκάδες επίδοξους καλλιεργητές οι οποίοι ζητούν τις συμβουλές του- είναι να μην αντιμετωπίσει κανείς την υπόθεση ως «αρπαχτή» που θα του δώσει κέρδη χωρίς πολλή-πολλή δουλειά. Συνιστά την ακριβώς αντίθετη αντιμετώπιση, με την επισήμανση ότι από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η προσπάθεια χρειάζονται τουλάχιστον ι δύο χρόνια για να αποδώσει τους πρώτους «καρπούς». Έτερη συμβουλή; «Προσοχή στους αεριτζήδες», λέει προς κάθε ενδιαφερόμενο... Ο ίδιος αυτή τη στιγμή πειραματίζεται πάνω σε μοντέλα που οδηγούν στη μικρότερη δυνατή θνησιμότητα των σαλιγκαριών (σ.σ.: αυτός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των παραγωγών) και, άρα, στη μεγαλύτερη «σοδειά». Εάν όλα πάνε καλά, θα εί ναι έτοιμος να καλλιεργήσει τον προσεχή Νοέμβριο - δηλαδή δύο ακριβώς χρόνια μετά την απόφαση του να ασχοληθεί με τα σαλιγκάρια. * Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 5ης Φεβρουαρίου