Της Νίκης Ζορμπά 

Των δημοσκοπήσεων το ανάγνωσμα, σε σχεδόν εβδομαδιαία πια βάση, ούτε τομές δημιουργεί ούτε συναρπαστικές μεταβολές και ειδήσεις αποκαλύπτει. 

Χάρτης

Τη ρευστότητα στα αριστερά της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη υπερτονίζουν η μία μετά την άλλη οι δημοσκοπήσεις, αλλά και την αναμονή στα δεξιά του για τον χρόνο ανακοίνωσης των αποφάσεων του Αντώνη Σαμαρά και την τυπική απομάκρυνση της κυβερνητικής παράταξης από την αυτοδυναμία – ως δεδομένη τουλάχιστον για τις πρώτες κάλπες.

Μακρινό το 2027, οπότε και προτίθεται η κυβέρνηση να οδηγήσει τη χώρα σε κάλπες μεν, αλλά οι σφυγμομετρήσεις –οι οποίες από τις ευρωεκλογές και έπειτα δεν εμφανίζουν και συγκλονιστικά σκαμπανεβάσματα για τους κύριους παίκτες– είναι πλέον το κυρίαρχο εργαλείο των κομμάτων. Οι εποχές της αμφισβήτησής τους έχουν παρέλθει – με εξαίρεση μια γενική τοποθέτηση της Χαριλάου Τρικούπη, η οποία είναι ακριβής εν πολλοίς, πως το ΠΑΣΟΚ συνέχεια υποεκπροσωπείται. 

Ο πολιτικός χάρτης, όμως, είναι υπό διαμόρφωση, και τα Τέμπη πιθανότατα να αποδειχθούν κινητήριος μοχλός των εξελίξεων. Η κυρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών των Θυμάτων, με νέες δηλώσεις της "φρέναρε" τα σενάρια για δημιουργία κόμματος για το άμεσο μέλλον, ορθάνοιχτες παραμένουν όμως οι άλλες δύο εν αναμονή κινήσεις: του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος φέρεται να έχει αποφασίσει οριστικό διαζύγιο με τον Κ. Μητσοτάκη, και του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ανακοίνωσε το πρώτο ορόσημο: το βιβλίο του θα εκδοθεί στις αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Gutenberg.

Ασθενής

Το ΠΑΣΟΚ είναι ο μεγάλος δημοσκοπικός ασθενής, λαμβάνοντας υπόψη την κοινοβουλευτική του θέση αλλά και στόχευση: είναι αξιωματική αντιπολίτευση, με διακηρυγμένο στόχο να κάνει την ανατροπή και να κερδίσει μόνο του, άνευ συμμάχων, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, "έστω και με μία ψήφο διαφορά". 

Τα χαμόγελα από τη ΔΕΘ πάγωσαν πολύ γρήγορα στη Χαριλάου Τρικούπη, με τις δημοσκοπήσεις να "απελπίζουν" τους κορυφαίους. Ο Παύλος Γερουλάνος άνοιξε πρώτος το θέμα της "κολλημένης βελόνας" που πρέπει να ξεκολλήσει έως τα Χριστούγεννα, άλλως θα υπάρχει πρόβλημα, μιλώντας ταυτόχρονα (και όχι σε ιδιωτικές συζητήσεις, ως πράττουν συνάδελφοί του) για την πίεση που θα υποστεί το ΠΑΣΟΚ εάν δεν έχει καταφέρει την υπέρβαση έως ότου εμφανιστεί ο Αλέξης Τσίπρας ξανά στο πολιτικό παιχνίδι. 

Ο Χάρης Δούκας είναι διαυγές ότι αποτελεί αντίπαλο εσωκομματικά δέος του Ν. Ανδρουλάκη, ζητώντας εγγυήσεις συνεδριακές ότι το κόμμα δεν θα συνεργαστεί μετεκλογικά με τη Ν.Δ., όμως τούτο δεν τον εμπόδισε να "στηρίξει" την ηγεσία απέναντι στον Π. Γερουλάνο: Δεν μπορεί να μπαίνουν προθεσμίες στον πρόεδρο, είπε και διαφώνησε με το τελεσιγραφικό της διατύπωσης. 

Η εσωστρέφεια καραδοκεί στο ΠΑΣΟΚ, για την ώρα προσπαθούν να την αποφύγουν άπαντες με μεγάλη "φιλοτιμία", αλλά οι ανοιχτές εκκρεμότητες τίθενται. Το συνέδριο είναι μία εξ αυτών, το οποίο –ακόμη– δεν έχει προσδιοριστεί χρονικά: Ο Π. Γερουλάνος σε δημόσιες τοποθετήσεις του το τοποθετεί στον Νοέμβριο, ήτοι θέλει να γίνει σύντομα.  Σε αντίθεση με τον δήμαρχο Αθηναίων, που "έδειξε" με δηλώσεις του για αργότερα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι το μόνο κόμμα που τραβάει επιθετικά μπροστά απέναντι στη Ν.Δ., κρατώντας υπό μάλης τις δημοσκοπήσεις.

Ζόρια

Σε δεινή δημοσκοπική θέση, χωρίς να υπάρχουν σοβαρά περιθώρια αποτελεσματικής αντίδρασης, βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ του Σωκράτη Φάμελλου. Προσπαθεί να υπερφαλαγγίσει την "παράλυση" που του προκαλεί η αναμονή Τσίπρα, και η παντελής άγνοια για το τι και πότε σκοπεύει ο πρώην πρωθυπουργός να πράξει, με τα κελεύσματα σε προοδευτικές συνεργασίες.

Την εξής... μία δηλαδή μόνο: με τη Νέα Αριστερά. Έχει ήδη αποτύχει μία φορά η απόπειρα, την περασμένη άνοιξη. Επιχειρείται επαναπροσέγγιση των πρώην συντρόφων, με το εγχείρημα να καθίσταται εξόχως δύσκολο. 

Δεν είναι μόνον οι ρηγματώσεις πρώην και νυν συντρόφων επί προσωπικού και οι επιφυλάξεις. Υπάρχουν και σοβαρές ιδεολογικές διαφορές, που επιβεβαιώνονται σε κάθε ευκαιρία. Τις προάλλες ο ΣΥΡΙΖΑ (όχι χωρίς εσωτερικές γκρίνιες) υπερψήφισε τη σύμβαση για τη νέα φρεγάτα, αλλά η Νέα Αριστερά όχι απλώς την καταψήφισε, μα ζήτησε και ονομαστική ψηφοφορία για να "στριμώξει" τον ΣΥΡΙΖΑ. Η υπερασπιστική "γραμμή" της Κουμουνδούρου ήταν πως την αρχική σύμβαση για τις πρώτες φρεγάτες το 2022 την είχαν ψηφίσει όλοι μαζί.

Ναυάγιο δεν πιστοποιείται αυτή τη φορά –ακόμη–, αλλά το κλίμα είναι δεδομένα βαρύ. Η "όλη Νέα Αριστερά" πάντως δεν θα ανταμώσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι βέβαιο. Βεβαιότητες για τα εμπόδια, αβεβαιότητα για τα οφέλη: "Και να συνεργαστούμε προσδοκώντας τι"; Η ανακατάληψη της δεύτερης θέσης κοινοβουλευτικά θα είχε ίσως ένα νόημα πριν εξαερωθεί το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ (και βρεθεί και η ΝΕΑΡ στο 1,5%). 

Η... παραίτηση

Παρεκτός (βγάζει απολύτως πολιτικό νόημα) και αν η επιμονή ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕΑΡ (ασύμβατες πολιτικώς μετά τη διάσπαση επί Κασσελάκη) να πετύχουν ενός είδους συμπόρευση υπαγορεύεται από τον "φόβο" της ολικής επαναφοράς, διά της δημιουργίας νέου κόμματος, του Αλέξη Τσίπρα. 

Δεν ενθουσιάζονται από "μεσσίες" στη Νέα Αριστερά, το έχουν εξαρχής δηλώσει, ενώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ νιώθει (και δικαίως και ευλόγως) πολύ μεγάλη ταραχή από την επιστροφή του πρώην προέδρου. Ιδίως εφόσον όλες οι πληροφορίες από διαφορετικές πηγές συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι δεν θα την περιλαμβάνει στα νέα σχέδιά του. 

Για την ώρα, πάντως, ούτε το νέο σενάριο που εμφανίστηκε την περασμένη εβδομάδα, ότι ο Αλέξης Τσίπρας βιάζεται να παραιτηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να επαληθεύεται.

Ο πρώην πρωθυπουργός προφανώς και παρακολουθεί τις δηλώσεις συριζαίων "μαινόμενων", των Π. Πολάκη, Τ. Αλεξιάδη και λοιπών που τον καλούν να ανακοινώσει τους σκοπούς του ώστε να κάνει και η Κουμουνδούρου τα κουμάντα της (να βγάλει τεφτέρι μετρώντας αποχωρήσεις προφανώς), αλλά δεν μοιάζει πρόθυμος να "συρθεί" σε κινήσεις που υπαγορεύονται από άλλους.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο"