Της Νίκης Ζορμπά

Διίστανται οι γνώμες για την πραγματική αίσθηση που αφήνει στον Κ. Μητσοτάκη η πολιτική πλατφόρμα που  παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη. 

Εντός Ν.Δ , συμπορεύονται δυο "γραμμές" με την πρώτη να υπερισχύει: "Θα μας κάνει χάρη εάν κατέβει, θα βοηθήσει τη συσπείρωσή μας , να περάσουν τα εκλογικά διλήμματα πιο εύκολα". Η έτερη: "Μην τον υποτιμάτε". 

Αμφιθυμία ,  αμηχανία και εκνευρισμός

Εδώ τελειώνει η αμφιθυμία των πολιτικών παικτών. 

Ο ταλανισμένος την τελευταία διετία ΣΥΡΙΖΑ, δέχθηκε νέα κατραπακιά το βράδυ της Παρασκευής, ακούγοντας τον πρώην πρόεδρό του να παρουσιάζει πολιτικό μανιφέστο , πρόπλασμα του νέου φορέα που ετοιμάζει και να μην τον περιλαμβάνει. 

Απέφυγε τις συγκινήσεις ο Σωκράτης Φάμελλος και δεν παρέστη στο συνέδριο του Economist. Πέραν των "διπλωματικών ασθενειών", υπάρχουν και οι "διπλωματικές περιοδείες". 

Άχαρη και αμήχανη η στιγμή για τον εναπομείναντα "όλον ΣΥΡΙΖΑ". 

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρός του, φανέρωσε απερίφραστα ότι δεν τον συμπεριλαμβάνει στα σχέδιά του. Δεν μπορεί να κινηθεί επιθετικά η Κουμουνδούρου απέναντί του. Ίσως για αυτό η μόνη άμυνα που απέμεινε στο κόμμα ήταν η διαρκής υπόμνηση στα Δελτία Τύπου και τις δηλώσεις που ακολούθησαν την παρέμβαση Τσίπρα, ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Σ. Φάμελλος και εκείνος είναι αυτός που θα παρουσιάσει το σχέδιο για μια "προοδευτική Ελλάδα", απέναντι στην κυβερνώσα παράταξη. 

Η Κουμουνδούρεια "κάτω" γραμμή "μα και εμείς τα ίδια με τον Αλέξη λέμε", πειστική δεν ήταν αλλά είναι και ζήτημα πολιτικού πολιτισμού με έναν τρόπο, να μη στρίβεις το μαχαίρι στην πληγή, εκεί όπου δεν υπάρχουν αφανέρωτα. Είναι ακριβώς, αυτό που νομίζετε, παραφράζοντας τη διάσημη φράση. 

Στον αντίποδα ην το ΠΑΣΟΚ. Εκεί δεν έκρυψαν ούτε τον εκνευρισμό ούτε , κατά άλλους τον "πανικό" τους από την "ηγετική" επανεμφάνιση Τσίπρα.

Για πρώτη φορά, μετά από τις ουκ ολίγες παρεμβάσεις του πρώην πρωθυπουργού, εξέδωσαν μια διαρροή, κατά τι ακατάληπτη στο ευρύ κοινό: Μας αντέγραψε την ανακοίνωση που εκδώσαμε τον Αύγουστο, παλιά μιμείτο τον Ανδρέα. 

Νέο κοστούμι

Κάθε άλλο παρά ανεξήγητος είναι ο θυμός της Χαριλάου Τρικούπη. Ανησυχούν για την επανεμφάνιση Τσίπρα, αφενός γιατί όσες φορές νικησε ο Κ. Μητσοτάκης τον Α. Τσίπρα άλλες τόσες νίκησε ο Α. Τσίπρας τον Νίκο Ανδρουλάκη. 

Και δεν έχει προλάβει τη διετία που βρέθηκε εκτός πλάνου ο πρώην, να κεφαλαιοποιήσει τη δυσθυμία των πολιτών και την κυβερνητική φθορά. 

Είναι κιόλας που ο Α. Τσίπρας εμφανίστηκε στο Βελλίδειο, με νέα φορεσιά, πιο αστραφτερή και απαλλαγμένη από "αριστερά βαρίδια". 

Ούτε μια αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε μια αναφορά στην Αριστερά, ούτε μία αναφορά επί προσωπικού στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους λοιπούς πρωταγωνιστές της εγχώριας πολιτικής σκηνής. 

Εμφανίστηκε να "υπερίπταται" αυτών, να μην μπαίνει σε προσωπικές συγκρούσεις , όχι μόνο να αποφεύγει την "τοξικότητα" ( την οποία χρεώθηκε στον προ παραίτησης πολιτικό βίο του) αλλά να την επιστρέφει κιόλας στη νυν ηγεσία της χώρας. 

Είναι νέο το κοστούμι που φόρεσε ο Αλέξης Τσίπρας, κεντρώας "ραφής" αλλά δεν είναι καθόλου νέα η προσπάθειά του για "κεντρώα στροφή". 

Αυτή άρχισε εκ των πραγμάτων με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και συνειδητά από το βράδυ των εθνικών εκλογών του 2019. 

Απέτυχε να την ολοκληρώσει έως το 2023 και έπιασε τώρα το νήμα από εκεί που το άφησε, αφήνοντας πίσω στο μεταξύ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κέλυφος του κόμματός του δεν είναι μόνον άδειο πια αλλά είναι και "χαλίκι" στα πόδια του.

Τώρα ο κ. Τσίπρας απελευθερωμένος , εμφανίζεται με ολόδικό του "σχέδιο" (μένει να φανεί με ποιους θα πει ότι θα το υλοποιήσει βέβαια) , αυτό που ονόμασε " εθνικό σχέδιο ανάτασης πενταετούς διάρκειας" με προαπαιτούμενη "νέα εθνική πυξίδα" και "νέο πατρωτισμό". 

Ο τελευταίος , συνδέεται με την "πατριωτική εισφορά": Ήτοι,  φορολόγηση πολύ μεγάλου πλούτου ( διευκρινίστηκε προς αποφυγή εντυπώσεων καθόσον η σύνδεση Τσίπρα- φόρων είναι πονεμένη ιστορία, ότι αναφέρεται σε υπερβολικά μεγάλο πλούτο) αλλά συγκεκριμένη επεξεργασία δεν υπάρχει. Μόνο δήλωση πρόθεσης. 

Στις "δηλώσεις πρόθεσης" θα μείνει για το επόμενο διάστημα - τουλάχιστον-  για το επόμενο τρίμηνο, έως ότου ολοκληρωθεί και κυκλοφορήσει το βιβλίο του. 

Η ολοκλήρωση του "rebranding" φθάνει σιγά σιγά στο τέλος της. Τα δύσκολα για τον ίδιο αρχίζουν όταν θα συγκροτήσει κόμμα, με στελέχη, επεξεργασίες συγκεκριμένες και όχι σκαριφήματα, θέσεις και θα κληθεί να αναμετρηθεί καταρχάς, με το παρελθόν του.