ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 14.22

Της Νίκης Ζορμπά

Βρίθουσα αιχμών ήταν η παράδοση του χαρτοφυλακίου του Νίκου Φίλη στον διάδοχό του Κώστα Γαβρόγλου, για τον οποίο πάντως μίλησε με εξαιρετικά θερμά λόγια. 

Ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας - στου οποίου την αποχαιρετιστήρια ομιλία ήταν στραμμένα σήμερα όλα τα βλέμματα- δεν "δυσαρέστησε" όσους ανέμεναν να μιλήσει ευθαρσώς για τους λόγους απομάκρυνσής του από τον θώκο του, για τις επιδόσεις του οποίου, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, είχε βαθμολογήσει προ 1,5 μήνα με "άριστα, είκοσι". 

Ο κ. Φίλης, επιτέθηκε τον κ. Ιερώνυμο, δηλώνοντας ότι το βράδυ της  συνέντευξή του (ΣΚΑΙ) κατά την οποία τον είχε αποκαλέσει "προβληματικό", εκτελέσθηκε συμβόλαιο πολιτικού του θανάτου και τον εγκάλεσε για την υπαναχώρησή του στην κατασκευή του τεμένους. 

Το ρήγμα του με την εκκλησία ωστόσο, φρόντισε να μην επισκιάσει τις αιχμές τις οποίες άφησε εναντίον του πρωθυπουργού για την απόφασή του να τον απομακρύνει από το υπουργείο Παιδείας, εγκαλώντας τον ότι υποχώρησε μπροστά στα αιτήματα "ακροδεξιών ρασοφόρων".

Όπως τόνισε, η αιτία της απομάκρυνσής του θίγει οποιονδήποτε δημοκρατικό πολίτη καθώς αποτελεί "ευθεία πρόκληση προς το πολιτικό σύστημα". 

Ο κ. Φίλης, μάλιστα, φωτίζοντας και το "παρασκήνιο" των τελευταίων ωρών, πριν από την ανακοίνωση του ανασχηματισμού, ανέφερε πως ο πρωθυπουργός του αντιπρότεινε άλλο υπουργικό θώκο αλλά ο ίδιος δεν καταδέχθηκε να παζαρέψει την "αξιοπρέπειά", αφήνοντας αιχμές για όσους το έπραξαν (Ορισμένοι βλέπουν πίσω από την αναφορά του κ. Φίλη τον Π. Σκουρλέτη)

Κατά τα λοιπά, ο τέως υπουργός Παιδείας, προειδοποίησε ότι στις μεθοδεύσεις αυτές και τις προκλήσεις της εκκλησίας: "θα αντιταχθούμε με αποφασιστικότητα" και ανακοίνωσε ότι εφεξής η προτεραιότητά του από τα βουλευτικά έδρανα θα είναι ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης εκκλησίας- κράτους εν όψει και της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Μεταξύ, άλλων, ο κ. Φίλης, ανέφερε: 

* Αιφνιδίως το "Άριστα  20" μετατράπηκε σε μόλις ενάμιση μήνα σε "μη προβιβάσιμο βαθμό". Και επειδή, εδώ είναι υπουργείο Παιδείας και αυτά τα θέματα μας απασχολούν,  συνηθίζεται σε τέτοιες πολύ σπάνιες περιπτώσεις να ερευνούμε προσεκτικά  ποιος κάνει λάθος, ο "γαλαντόμος καθηγητής" που χωρίς εξηγήσεις ακυρώνει μια τόσο υψηλή βαθμολογία  ή ο μέχρι χθες άριστος μαθητής που ξαφνικά βρίσκεται ενώπιον μιας τόσο δραματικής αντιστροφής των επιδόσεών του. Και βέβαια όσο αυτά δεν εξηγούνται πειστικά η πρόταση για …"αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος" δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ακόμη κι αν το …νέο σχολείο που προτείνεται τυχαίνει να είναι κοτζάμ Υπουργείο. 

*Στο ερώτημα γιατί ο Φίλης δεν δέχτηκε να αναλάβει τα Υπουργεία που του προσφέρθηκαν. Χαμογελώ και μόνο με την απορία αυτών των ανθρώπων. Δεν με ξέρουν. Δεν μας ξέρουν.   Δεν υποψιάζονται τι μπορεί να παραχθεί όταν η ατομική αξιοπρέπεια συναντάται και εκπροσωπεί τη συλλογική αξιοπρέπεια.

*Το  ερώτημα για την απομάκρυνσή μου αιωρείται στη δημόσια σφαίρα και  βλέπω ότι απασχολεί όχι μόνο τον κόσμο της Αριστεράς ο οποίος ακολουθώντας την πρωθυπουργική προτροπή τίμησε τον υποφαινόμενο με εξαιρετική βαθμολογία στο πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ,  αλλά κάθε δημοκρατικό πολίτη. 

*Το θέμα αυτό υπερβαίνει εμένα ως Υπουργό Παιδείας, τον σημερινό Πρωθυπουργό ή την Αριστερά ως παράταξη. Αφορά στο σύνολο του πολιτικού συστήματος, όλες τις πολιτικές δυνάμεις  που οφείλουν να υψώσουν ανάστημα και ασπίδα προστασίας απέναντι στην ιταμή αξίωση να διανοείται, να απαιτεί και τελικά να επιτυγχάνει η ηγεσία της Εκκλησίας με την ανοιχτή στήριξη του χρεοκοπημένου μιντιακού κατεστημένου την απομάκρυνση υπουργών της εκλεγμένης κυβέρνησης αυτού του τόπου. Πρόκειται, για τον ορισμό της  παραθεσμικής συμπεριφοράς απέναντι στην οποία όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και ειδικά η προοδευτική παράταξη θα αντιταχθούμε με αποφασιστικότητα παρά το  όποιο πρόσκαιρο κόστος. 

*Η απομάκρυνσή μου από το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων (άραγε πόσο ακόμη θα κρατήσει αυτός ο αναχρονισμός να συνυπάρχουν αφενός η  εκπαίδευση και η  έρευνα και αφετέρου οι  εκκλησιαστικές υποθέσεις στο ίδιο υπουργείο;), η απομάκρυνσή μου λοιπόν,   είμαι πλέον βέβαιος ότι εγγράφει με τον πιο σαφή τρόπο ως κεντρικό στόχο  για το σύνολο των δημοκρατικών δυνάμεων στην  επερχόμενη συνταγματική αναθεώρηση να προτείνουν τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων Κράτους- Εκκλησίας στην κατεύθυνση του διαχωρισμού ρόλου και αρμοδιοτήτων.