Του Γ. Αγγέλη 

Η απουσία του κ. Davutoglu από τις διαδικασίες της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες μετά τα τρομακτικά γεγονότα στην Άγκυρα, άλλαξε οριστικά την ατζέντα για το προσφυγικό, περιορίζοντας τη δυνατότητα κρίσιμων αποφάσεων για την Αθήνα. 

Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα των διαδικασιών της Συνόδου η πλάστιγγα των συζητήσεων έγειρε πλέον στο θέμα της αμφισβητούμενης συμφωνίας για τους όρους παραμονής της Μ. Βρετανίας στην Ε.Ε., περιορίζοντας στη διάρκεια του δείπνου την ενασχόληση με το προσφυγικό ζήτημα. 

Διπλωματικοί κύκλοι αναφέρουν ότι μπορεί αυτή η ανατροπή χρονικά να αλλάζει τον αρχικό σχεδιασμό, αλλά η εξέλιξη αυτή "ενδεχομένως να διευκολύνει όλες τις πλευρές, προσφέροντας περισσότερο χρόνο για διαβουλεύσεις και εφαρμογή  προηγούμενων αποφάσεων”, καθώς "ήταν σαφές μέχρι την παραμονή της Συνόδου ότι κανείς δεν ήταν έτοιμος για τη λήψη αποφάσεων που θα μπορούσαν να αλλάξουν το τοπίο...”. 

Για την κα Merkel, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, η συζήτηση στο δείπνο και κυρίως στις διμερείς συναντήσεις που θα προηγηθούν δίνει την δυνατότητα να εκτονώσει και να διαχειρισθεί πιέσεις από τις χώρες του Ανατολικού Μετώπου, όπως χαρακτηριστικά κάποιοι "δυτικοί” αποκαλούν τις τέσσερις χώρες του Βίζεγκραντ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία), διατηρώντας ταυτόχρονα τις θέσεις της για "ελεγχόμενα” ανοικτά σύνορα, με διατήρηση της Σέγκεν χωρίς αποκλεισμούς, προς το παρόν τουλάχιστον. 

Για την Ελλάδα και τον κ. Τσίπρα, ακυρώνει τυχόν προσδοκίες –έτσι κι αλλιώς υπερβολικές – για κάποια πιο συγκεκριμένη δέσμευση από την πλευρά της Τουρκίας και του κ. Davutoglu, αλλά ταυτόχρονα τον απαλλάσσει από το ενδεχόμενο διατύπωσης νέων αυξημένων απαιτήσεων από την Άγκυρα, στις οποίες θα έπρεπε να πάρει άμεσα θέση και να δεσμευθεί έναντι των Ευρωπαίων εταίρων.

Για την Τουρκία η μη παρουσία της επιτρέπει να επανέλθει σε διμερές ή τριμερές επίπεδο διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε. με ανανεωμένες απαιτήσεις "φορτισμένες” από τα χθεσινά τραγικά γεγονότα, όχι μόνο στο μέτωπο των προσφυγικών ρευμάτων αλλά κυρίως στα θέματα που αφορούν την στήριξή της στο τουρκοσυριακό μέτωπο. 

Και για τις χώρες του Βίζεγκαρντ η κατάσταση χωρίς την παρουσία της Τουρκίας στις Βρυξέλλες διευκολύνει τη διατήρηση της στάσης και των πιέσεων που έτσι κι αλλιώς συνεχίζουν να ασκούν στο εσωτερικό της Ε.Ε. 

Με αποτέλεσμα η αλλαγή ατζέντας στρέφοντας τους προβολείς στο θέμα του βρετανικού δημοψηφίσματος να επιτρέπει στη διασπασμένη ευρωπαϊκή διπλωματία να σπρώχνει την υποχρέωση για άμεσες αποφάσεις για αργότερα (τον Μάρτιο), κατά την προσφιλή ευρωπαϊκή μέθοδο...