Τρίβουν τα μάτια τους και δεν το πιστεύουν όσοι βλέπουν τι συνέβη μέσα στις έξι τελευταίες συνεδριάσεις με τη μετοχή της εταιρείας Ideal που έπειτα από δύο χρόνια αναστολής, επανήλθε στις συναλλαγές και τίναξε τη μπάνκα στον αέρα.

Με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς κάποιον προφανή λόγο η κοινή μετοχή της εταιρείας που τελεί υπό διαπραγμάτευση στην κατηγορία Ειδικών Χρηματιστηριακών Χαρακτηριστικών σκαρφάλωσε από τα 0,25 στα 5 ευρώ (για την ακρίβεια στα 4,96 ευρώ χθες) με το κοντέρ να καταγράφει ποσοστιαία μεταβολή 1.884% (!). Η χρηματιστηριακή αξία ξεπερνά αισίως τα 60 εκατ. ευρώ με τη μετοχή να αποτιμάται 118 φορές τα κέρδη της χρήσης 2006 ύψους 508 χιλ. ευρώ.

Χαράς ευαγγέλια για τους μικρομετόχους που είχαν μείνει με το "μουντζούρη" στο χέρι το 2005 όταν εν μέσω συσσωρευμένων οικονομικών προβλημάτων, η μετοχή είχε καταρρεύσει στα 0,25 ευρώ.

Στην εταιρεία όμως το πάνω χέρι δεν το έχουν πια οι μικρομέτοχοι όπως παλιά, αλλά οι Τράπεζες και ο όμιλος Δαυίδ- Λεβέντη.

Το reserve split της μετοχής και η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου που μεσολάβησε για την εξυγίανση της εταιρείας, σχεδόν εκμηδένισε το μερίδιο των μικρών που από 64% μειώθηκε στο 14%.

Αντίθετα, το ποσοστό των πιστωτριών τραπεζών ξεπερνά σήμερα το 20-25%, ενώ το υπόλοιπο 60% περίπου βρίσκεται στον έλεγχο εταιρειών συμφερόντων του ομίλου Δαυίδ-Λεβέντη.

Το ποιος αγοράζει και πουλά διαμορφώνοντας (τεχνητά;) την τιμή σε όλο και πιο υψηλά επίπεδα είναι μάλλον προφανές.

Όπως επίσης προφανής είναι και ο λόγος που η τιμή της μετοχής έφτασε ταχύτατα στα 5 ευρώ. Απλούστατα επειδή στα επίπεδα αυτά τράπεζες και μεγαλομέτοχοι έβαλαν το χέρι στην τσέπη και αγόρασαν τις μετοχές της αύξησης κεφαλαίου κατά 53 εκατ. ευρώ που έγινε με παραίτηση των παλαιών μετόχων. Η επόμενη αύξηση που έρχεται όμως θα είναι υπέρ των παλαιών μετόχων.