Μειώνουν τις αγορές ομολόγων οι ελληνικές τράπεζες

Παρασκευή, 11-Ιουν-2010 08:51

Της Νένας Μαλλιάρα

Στο 15,8% του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών κινείται ο μέσος όρος της επένδυσης που έχουν κάνει σε ομόλογα, με τις τράπεζες που έχουν ομολογιακά χαρτοφυλάκια μεγαλύτερα του ποσοστού αυτού να βρίσκονται εκτεθειμένες σε μεγαλύτερες ζημίες.

Το τελευταίο διάστημα, με «παρέμβαση» ΕΚΤ, οι ελληνικές τράπεζες έχουν βάλει φρένο στις νέες αγορές ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου που προορίζονταν για ενέχυρο στην ΕΚΤ έναντι παροχής ρευστότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες, από τις 10 Μαίου η ΕΚΤ έχει προβεί σε αγορές ελληνικών ομολόγων τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνει απευθείας το «ρίσκο» των ελληνικών τίτλων και να μην επιθυμεί να το επιβαρύνει περαιτέρω με το ρίσκο των ομολόγων που θα της προσκόμιζαν οι τράπεζες. Στο πλαίσιο αυτό, τα ενέχυρα που καταθέτουν τελευταίως οι ελληνικές τράπεζες αφορούν είτε παλαιότερους τίτλους του Δημοσίου είτε κυρίως δικές τους ομολογιακές εκδόσεις.

Σημειώνεται, πάντως, ότι χθες ο επικεφαλής της ΕΚΤ Ζαν Κλωντ Τρισέ, χαρακτήρισε προσωρινές τις αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ, επισημαίνοντας ότι οι παρεμβάσεις στην αγορά ομολόγων ήταν η αντίδραση της ΕΚΤ στους κλυδωνισμούς που παρατηρήθηκαν στις αγορές.

Εν τω μεταξύ, η επιβάρυνση του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών με ομόλογα, δηλαδή το ποσοστό των ομολογιακών τους χαρτοφυλακίων σε σχέση με το ενεργητικό τους, διαμορφώνεται σε μέσο όρο στο 15,8% και αναλυτικά για την κάθε τράπεζα ως εξής:

Εθνική Τράπεζα 17,8%, Alpha Bank 16,1%, Eurobank 12,3%, Τράπεζα Πειραιώς 16%, ATEbank 14,6%, Τράπεζα Κύπρου 13,9%, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 38%, Emporiki Bank 5%, Marfin Popular Bank 6,9%, Geniki 7,6%, Αttica Bank 6,7%, TBank (Aspis Bank) 15,5% και Proton 42,9%.

Οσο μεγαλύτερη είναι η έκθεση των τραπεζών στα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου τόσο μεγαλύτερη είναι και η αρνητική επίδραση στην καθαρή τους θέση και δευτερευόντως στα αποτελέσματά τους.

Σημειώνεται ότι οι ζημιές από την πτώση της τιμής των ελληνικών ομολόγων δεν ήταν αναλογικά υψηλές στο α΄ τρίμηνο του έτους, πράγμα που συνεχίζει να συμβαίνει χάρη στη διάρθρωση χαρτοφυλακίων που επιλέγουν να κάνουν οι τράπεζες. 

Ειδικότερα, τρεις είναι οι επιλογές που έχουν οι τράπεζες για την τοποθέτηση των νέων τίτλων στα χαρτοφυλάκιά τους: 

Α) τοποθέτηση του ομολόγου στο χαρτοφυλάκιο που είναι διαθέσιμο προς πώληση (available for sale), όπου τυχόν ζημίες από την τιμή του ομολόγου επηρεάζουν αρνητικά την καθαρή θέση της τράπεζας,

Β) τοποθέτηση του ομολόγου στο εμπορικό χαρτοφυλάκιο (trading book), όπου τυχόν ζημίες από την τιμή του ομολόγου επηρεάζουν αρνητικά τα αποτελέσματα της τράπεζας, και

Γ) τοποθέτηση του ομολόγου στο χαρτοφυλάκιο διακράτησης (held to maturity), όπου δεν υπάρχει επίπτωση ούτε στα κέρδη ούτε στην καθαρή θέση της τράπεζας.