Του Γιάννη Αγγέλη

Στη σειρά των "Ocassional Papers" της EKT έκανε την εμφάνισή της, τη Δευτέρα, η πρώτη μελέτη για τους κατά την ΕΚΤ "όρους" βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία. 

Η ανάλυση και η καταγραφή του κειμένου στο "Debt sustainability analysis for euro area sovereigns: a methodological framework" (https://www.ecb.europa.eu/pub/pdf/scpops/ecbop185.en.pdf?f0f122f02947efe673a698f50a7c46af), σύμφωνα με τους επτά συγγραφείς - αναλυτές της ΕΚΤ, δεν αποτελεί κανονιστικό πλαίσιο για το πώς θα πρέπει να εξετάζεται η "βιωσιμότητα" του δημόσιου χρέους των χωρών της Ευρώπης.

Πρόκειται, όμως, για μία πρόταση στην κατεύθυνση, της οποίας θα μπορούσε στο μέλλον να αξιολογείται το χρέος των χωρών, όχι μόνο εκ των υστέρων, αλλά και προληπτικά.

Χαρακτηριστικό της αυστηρότητας των όρων που περιγράφονται και για τους οποίους οι επτά αναλυτές επιχειρηματολογούν είναι το γεγονός ότι αν οι όροι αυτοί εφαρμόζονταν σήμερα, περισσότερες από πέντε - επτά χώρες της Ευρωζώνης θα έπρεπε να μπουν σε πρόγραμμα στήριξης από... αύριο το πρωί.

Παρ' όλα αυτά, η μελέτη είναι ενδεικτική της κατεύθυνσης των συζητήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ΕΚΤ, όσον αφορά στο θέμα του δημόσιου χρέους και του εύρους των μεταρρυθμίσεων, στις οποίες θα πρέπει να υποχρεωθεί σχεδόν το σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης για να διασφαλισθεί μεσομακροπρόθεσμα το ευρωπαϊκό κρατικό χρέος...

Βασικά στοιχεία αυτής της κατεύθυνσης, πέραν της ιδιαίτερης προσοχής στο δημοσιονομικό, είναι οι προληπτικές δράσεις στο χρέος που θα πρέπει να δρομολογούνται μόλις, είτε το χρέος, είτε το ισοζύγιο, είτε οι μικτές ανάγκες χρηματοδότησης του χρέους, ξεπερνούν κάποια όρια, είτε ακόμα και το εργασιακό κόστος υπερβαίνει για κάποιο διάστημα ενα συγκεκριμένο πλαφόν αυξήσεων (!).

Το paper είναι σχεδιασμένο στο πλαίσιο της "πολιτικής" που έχει εισαχθεί στην Γερμανία και το οποίο προβλέπει με συνταγματικές ρήτρες τις διαδικασίες περιορισμού του ως προς το ΑΕΠ.

Άλλο ενδιαφέρον συγκριτικό στοιχείο είναι ότι οι "γραμμές" που ακολουθούν οι αναλυτές του paper αυτού, ελάχιστα διαφέρουν από τους άξονες της πολιτικής του ΔΝΤ απέναντι στο δημόσιο χρέος. Αντίθετα, σε ορισμένα στοιχεία του είναι περισσότερο αυστηρές και από το ΔΝΤ. 

Αν συγκρίνει, όμως, κανείς τα προβλεπόμενα στο "Debt sustainability analysis for euro area sovereigns: a methodological framework" των επτά αναλυτών της ΕΚΤ με τα ισχύοντα σήμερα στην Ευρωζώνη - με μοναδική εξαίρεση το ελληνικό παράδειγμα - η απόσταση όσον αφορά ντις συμπεριφορές που έχουν μέχρι σήμερα η Κομισιόν, το Eurogroup ή ακόμα και η ΕΚΤ, είναι απλώς... τεράστιες.

Η συγκυρία, όμως, της δημοσίευσης του κειμένου τώρα, ενώ δηλαδή εκκρεμεί η Έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, ώστε να διαμορφωθεί η διαδικασία που θα επιτρέψει μετά το SLA να "τρέξει" η συζήτηση για την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, "φτιάχνει" ένα κλίμα ενδεικτικό των προβλημάτων που θα αναδυθούν στη συζήτηση αυτή. 

Για το "κλίμα" και τα προβλήματα αυτής της συζήτησης, όπως και για το χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας που θα καθορίσει το πώς και πότε της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο QE, δημοσιεύεται αναλυτικό ρεπορτάζ στη σημερινή έκδοση του "Κεφαλαίου" με τίτλο "Η ΕΚΤ δεν βιάζεται να δώσει το QE στην Αθήνα...".