Του Γ. Αγγέλη

Η πολιτική αβεβαιότητα για το μέλλον της Ευρωζώνης λόγω των γαλλικών εκλογών αλλά και της ξαφνικής επιδείνωσης των εξελίξεων στην κρίση της Μ. Ανατολής, "υποχρεώνουν την Ευρωζώνη και το Eurogrοup να εκτονώσει την ένταση που έχει συσσωρευτεί με τις καθυστερήσεις στο ελληνικό πρόγραμμα", με μία κατ' αρχήν συμφωνία για την προώθηση του Staff Level Agreement.

Με το σχόλιο αυτό, αρμόδιο στέλεχος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, εκτίμησε τα αποτελέσματα της συνάντησης των υπ. Οικονομικών στη Μάλτα, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του "Κ".

Στην εκτίμηση αυτή συγκλίνει και στέλεχος της ΕΚΤ, που υποστήριξε στο "Κ" ότι ο κ. Ντράγκι είναι υποχρεωμένος "και το κάνει με μεγάλη επιτυχία μέχρι στιγμής", να διατηρήσει ένα κλίμα ηρεμίας στις αγορές παρά το υψηλής έντασης κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας και τις πιέσεις που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της ΕΚΤ.

Όσον αφορά τη στάση του ΔΝΤ, η προσοχή συγκεντρώνεται επίσης στους κινδύνους που αναδύονται λόγω των πολιτικών και γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ευρωζώνη, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της (Μ. Ανατολή) "και λαμβάνονται υπόψη στη στάση που το Ταμείο κρατάει στην υπόθεση του ελληνικού προγράμματος...".

Υψηλή ένταση

Η περίοδος "υψηλής έντασης" της αβεβαιότητας εντοπίζεται στο δίμηνο Απριλίου - Μαΐου, μέσα στην οποία θα εξελιχθούν οι γαλλικές εκλογές που αποτελούν –σε αντίθεση με τις γερμανικές εκλογές– το μεγάλο ερωτηματικό για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης.

Παράλληλα, στο ίδιο χρονικό διάστημα εξελίσσεται ο νέος κύκλος παρεμβάσεων στην κρίση της Μ. Ανατολής μετά τον βομβαρδισμό της Πέμπτης με εντολή Τραμπ...

Το γεγονός ότι η κρίσιμη εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για το ελληνικό πρόγραμμα θα πρέπει να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τις προχθεσινές ανακοινώσεις από τη Μάλτα, μέσα σ' αυτό το χρονικό διάστημα υποχρεώνει όλες τις πλευρές να είναι περισσότερο προσεκτικές και ανοικτές σε... υποχωρήσεις.

Την άποψη αυτή μετέφερε στο "Κ" παράγοντας της Κομισιόν, που μετέχει των άτυπων επαφών μεταξύ των ευρωπαϊκών κοινοτικών αρχών και εκπροσώπων της νέας διοίκησης Τραμπ.

Σύμφωνα με τον ίδιο κεντροευρωπαϊκής καταγωγής κοινοτικό διπλωματικό παράγοντα, όσο αφορά την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων στο ελληνικό πρόγραμμα και τη στάση του ΔΝΤ, "κανείς δεν έχει την διάθεση να βρεθεί μπροστά σε ατυχήματα στην Ευρωζώνη για εντελώς δευτερεύουσας σημασίας λόγους..." αυτή την περίοδο.

Τι σημαίνει αυτό; Όπως διευκρινίζεται αρμοδίως, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα για τον καλύτερο δυνατό συμβιβασμό με οριακές πολιτικές μετατοπίσεις από πλευράς Βερολίνου και ΔΝΤ. Έναν συμβιβασμό ο οποίος όμως δεν μπορεί να αποφύγει να στεναχωρήσει τον ελληνικό λαό, όπως παραδέχθηκε και ο πραγματιστής Έλληνας υπ. Οικονομικών κ. Τσακαλώτος.

Το χρονοδιάγραμμα κατανομής των μέτρων στη διετία 2019-2020, εμπεριέχει μία ελαστικότητα, έτσι όπως συμφωνήθηκε στη Μάλτα, που επιτρέπει οριακά στην κυβέρνηση κάποιους πολιτικούς χειρισμούς, που με τη σειρά τους θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν προσδοκίες μη ανατροπής των πολιτικών της σχεδιασμών. 

Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία αυτή είναι καταρχήν και επί της αρχής, αλλά μένει να συγκεκριμενοποιηθεί πλέον το πώς, πότε και με τι (πολιτικό - οικονομικό) κόστος θα δορομολογηθούν τα μέτρα που θα ικανοποιούν τόσο την Ευρωζώνη όσο και το ΔΝΤ.

Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και χρέος

Το "ξεκλείδωμα" της διαδικασίας για τη συνέχεια του προγράμματος "φωτογραφήθηκε" με έμμεσο τρόπο στις δηλώσεις του μέλους της διοίκησης της ΕΚΤ κ. Μπ. Κερέ ο οποίος δήλωσε ότι ένα περιεκτικό SLA (Staff Level Agreement) θα είναι έτοιμο πολύ σύντομα και στη βάση αυτού η ΕΚΤ θα αποφασίσει για τα επόμενα βήματά της όσον αφορά το χρέος.

Όπως υποστήριξε, θα αρχίσει άμεσα η συζήτηση για την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους και για τα σχετικά μέτρα ("μεσοπρόθεσμα") για το χρέος της επόμενες εβδομάδες μέχρι τις αρχές Μαΐου.

Για το ΔΝΤ μίλησε ο κ. Ντάισελμπλουμ, ο οποίος δήλωσε ότι δεν θα μιλούσε για "συμφωνία" αν δεν είχε συμφωνήσει και το ΔΝΤ.

Σε τι συμφώνησε το ΔΝΤ; Συμφώνησε ότι δεν θα απορρίψει τη συμφωνία που έχει επιτευχθεί, όσον αφορά τη διαδικασία και τις επί της αρχής κατευθύνσεις της, αλλά θα πρέπει να υπάρξει η επιβεβαίωση της Eurostat για την πορεία της οικονομίας (πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 4,2% του ΑΕΠ για το 2016) και στη βάση αυτή να επανεκτιμηθεί η πρόβλεψη για τα επόμενα χρόνια και το χρέος.

Αυτό θα γίνει στην Εαρινή Σύνοδο του Ταμείου στις 21-23 Απριλίου και στη συνέχεια η Ευρωζώνη θα δρομολογήσει –εφόσον έχουν αρχίσει οι ψηφοφορίες των μέτρων στην ελληνική Βουλή– τη συζήτηση για τη συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους. Μέτρα που το ΔΝΤ θεωρεί ως εκ των ων ουκ άνευ για να αποφασίσει την επιστροφή του στο ελληνικό πρόγραμμα ακόμα και με ένα υποτυπώδες ποσό, όπως φρόντισε να διευκρινίσει ο κ. Σόιμπλε εν όψει της συνάντησης στη Μάλτα.

Η κυβέρνηση έχει, βέβαια, αποδεχθεί τη δρομολόγηση των δύσκολων μέτρων για περικοπές συντάξεων το 2019 –και όχι το 2018 όπως ζητούσαν αρχικά Σόιμπλε και ΔΝΤ– αλλά ταυτόχρονα έχει εξασφαλίσει, αν δεν υπάρξουν νέες καθυστερήσεις, τη δρομολόγηση της σταδιακής ομαλοποίησης της χρηματοδότησης με την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE της ΕΚΤ.

Κάτι που πολιτικά και με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, της επιτρέπει να προσδοκά ενα χρονικό διάστημα πολιτικά διαχειρίσιμο μέχρι και το 2018.

Όλα όμως θα κριθούν στο μεταξύ σε μεγάλο βαθμό από τον άγνωστο "Χ" του αποτελέσματος των γαλλικών εκλογών που θα δρομολογήσουν είτε μία περίοδο απρόβλεπτων εξελίξεων σε περίπτωση εκλογής της Λεπέν είτε την προσδοκία ενός νέου γαλλογερμανικού άξονα στήριξης της Ευρωζώνης και του ευρώ με την εκλογή Μακρόν.  

Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.

Διαβάστε ακόμα:

- Κρίσιμη συνάντηση Lagarde-Merkel τη Δευτέρα