Το "κρυφό" σχέδιο εγγυήσεων για συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα

Του Γ. Αγγέλη 

Πίσω από τη χθεσινή δηλωμένη αντίθεση ΔΝΤ – Ευρωζώνης για το πώς και το πότε της επιστροφής του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, όπως απαιτούν προεκλογικά ορισμένα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, έχει αρχίσει να εγκυμονείται μία "λύση" που εμπλέκει την ΕΚΤ και τις κεντρικές τράπεζες.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr η "λύση" αυτή ακουμπάει στα μεσοπρόθεσμης εφαρμογής μέτρα τα οποία στις γενικές τους γραμμές συζητήθηκαν χθες στο Eurogroup αλλά δεν ανακοινώθηκαν.

Το "πακέτο" αυτό, μετά από τα άμεσης εφαρμογής μέτρα που αποφασίσθηκαν χθες (και αφορούν στα επιτόκια και μία μικρή επιμήκυνση στη διάρκεια του χρέους), αφορούν στη διαχείριση των "κερδών" από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν αγοράσει στο παρελθόν η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες (μαζί και η ΤτΕ), τα περιβόητα ANFAs και SMPs. Τα ομόλογα αυτά αποπληρώνονται κανονικά στο 100% της ονομαστικής τιμής τους  παρ' ό,τι έχουν αγοραστεί πολύ φθηνότερα. Τα "κέρδη" από αυτή τη συναλλαγή στη διάρκεια του β' προγράμματος επιστρέφονταν στη βάση της συμφωνίας του προηγούμενου μνημονίου στο ελληνικό δημόσιο μέχρι που αυτό σταμάτησε να γίνεται όταν το πρόγραμμα τέθηκε σε αμφισβήτηση. 

Τώρα το πακέτο των μεσοπρόθεσμης εφαρμογής μέτρων για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα προβλέπει την επιστροφή των ποσών αυτών και πάλι, πέραν μίας επιπλέον επιμήκυνσης της διάρκειας αποπληρωμής και της περιόδου χάριτος του χρέους.

Η "λύση" που έχει τεθεί στο τραπέζι για να βρεθεί ένας συμβιβασμός και να διευκολύνει την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα είναι μία συμφωνία η οποία – στο πλαίσιο του πακέτου των μεσοπρόθεσμης εφαρμογής μέτρων – να δεσμεύσει τα "κέρδη" αυτά και να τα κατευθύνει αποκλειστικά στην αποπληρωμή του δανείου του ΔΝΤ. 

Και με δεδομένο ότι βασική προϋπόθεση για να δώσει το ΔΝΤ ένα δάνειο είναι να έχει εξασφαλισμένη την αποπληρωμή του, εκτιμάται ότι θα εξασφαλισθεί ένας πιο εύκολος συμβιβασμός γύρω από την διελκυστίνδα του ύψους των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων που ζητάει η Ευρωζώνη και των χαμηλότερων με μεγαλύτερη διευκόλυνση στο χρέος που επιμένει το ΔΝΤ. 

Όλα αυτά βέβαια με προϋπόθεση την ολοκλήρωση της σχεδόν... ολοκληρωμένης β' αξιολόγησης.       

Η ΕΚΤ και η ποσοτική χαλάρωση 

Στο μεταξύ η ΕΚΤ χρειάζεται επίσης κατ' αρχήν ολοκληρωμένη την β' αξιολόγηση και το πρόγραμμα "on track” για να φέρει στο Συμβούλιό της προς συζήτηση το ενδεχόμενο κάλυψης και της Ελλάδας από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. 

Στη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup η ΕΚΤ απέφυγε να εκφρασθεί για το πώς και πότε θα μπορούσε να προχωρήσει σε μία τέτοια κίνηση υπενθυμίζοντας ότι πέραν της β' αξιολόγησης, η στάση του ΔΝΤ είναι παράγοντας που θα επηρεάσει τις αποφάσεις της, παρ' ό,τι αυτές "θα ληφθούν ανεξάρτητα” από το Ταμείο. 

Πηγές της Κομισιόν υποδεικνύουν ως ιδιαίτερα κρίσιμη την επιστροφή των "θεσμών” στην Ελλάδα σύντομα προκειμένου να κλείσουν θέματα που θα διευκολύνουν την επίτευξη των προϋποθέσεων που έχει ζητήσει η ΕΚΤ. 

Τα άμεσης εφαρμογής μέτρα τα αποκαλούμενα και "βραχυπρόθεσμα” που εγκρίθηκαν χθες διαμορφώνουν, όπως παρατηρεί κοινοτικός αξιωματούχος στο Capital.gr, ενα ορατό ορίζοντα στον οποίο η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είναι διασφαλισμένη. 

Ο ορίζοντας αυτός, σε διάρκεια, δεν καλύπτει προς το παρόν το ΔΝΤ γιατί αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν δρομολογηθεί με διαφορετικό τρόπο από την Κομισιόν και το Eurogroup. 

H EKT όμως δεν απορρίπτει τουλάχιστον προς το παρόν την αξιολόγηση αυτή των μέτρων που έχει ενεργοποιήσει το τρίτο πρόγραμμα και στη βάση αυτή θα εξετάσει την αποτελεσματικότητά τους ως προς την βιωσιμότητα του χρέους. 

Επιπλέον, όπως αναφέρεται, θα εξετασθεί σε τεχνικό επίπεδο η βιωσιμότητα του χρέους σε συγκεκριμένες περιόδους και ενδεχομένως να αναζητηθούν παρεμβάσεις που θα συνδέονται με τις βιώσιμες περιόδους του ελληνικού χρέους...

Με άλλα λόγια όσο θα συζητούνται οι "διαφορές" με το ΔΝΤ και οι εναλλακτικές για την υπέρβασή τους, θα αναζητούνται επι μέρους λύσεις μέχρι να περάσει η κρίσιμη περίοδος των εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρωζώνη για να επανεξετασθεί το project της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους στην ολότητά του μετά το 2018, ήτοι την ολοκλήρωση του τρέχοντος τρίτου προγράμματος.  

Φόρμουλες στη βάση του μοντέλου της συμφωνίας του 2012, δηλαδή "προθύστερης δέσμευσης μέτρα”, διασφαλίζουν τη "μετάβαση” αυτή με την ελληνική πλευρά να συμφωνεί με τους "θεσμούς” στην δρομολόγηση μηχανισμών που "τότε”, δηλαδή μετά το 2018 θα διασφαλίζουν την επίτευξη των στόχων...

Και αυτό για να γίνει δυνατή η υπέρβαση των απαιτήσεων του ΔΝΤ για πρόβλεψη εδώ και τώρα των μέτρων αυτών, πράγμα που δεν "πέρασε” από το χθεσινό Eurogroup γιατί θα οδηγούσε την "συμφωνία” σε αδιέξοδο...