ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 10:21

Του Δημήτρη Κατσαγάνη 
 
Στο "παρά πέντε" και μέσω… Βρυξελλών  επιχειρεί η Υπoυργός Εργασίας, κα. Έφη Αχτσιόγλου να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα της διαπραγμάτευσης για το νέο Εργασιακό.

Δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, δεν φαίνεται να περνά άμεσα  καμία από τις "κόκκινες γραμμές" της περί επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της προστασίας των εργαζομένων από την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η κα. Αχτσιόγλου δίνει  "ιδιαίτερη σημασία" στη σημερινή συνάντηση  της με τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, κ. Πιερ Μοσχοβισί.

Εξάλλου, συνεχίζοντας την "πεπατημένη" του προκατόχου της κ. Γιώργου Κατρούγκαλου (ο οποίος είχε προβεί σε επανειλημμένες άκαρπες επαφές με Ευρωπαίους παράγοντες κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης για το Ασφαλιστικό)   η κα. Αχτσιόγλου θα μεταβεί αύριο στις Βρυξέλλες για να συναντηθεί   με την αντιπρόεδρο της ευρωομάδας των Πρασίνων, Ska Keller, και ευρωβουλευτές των Πρασίνων.

Την Πέμπτη η κα. Αχτσιόγλου θα έχει συναντήσεις στις Βρυξέλλες με την πρόεδρο της ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE- NGL), Gabi Zimmer, ευρωβουλευτές του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς και μέλη της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου.   

Μοσχοβισί: Όχι σε μέτρα καταστροφής του ευρωπαϊκού κοινωνικού διαλόγου 

Οι παραπάνω συναντήσεις θα γίνουν στον απόηχο των χθεσινών δηλώσεων του κ. Μοσχοβισί, σύμφωνα με τις οποίες "είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρξουν αυτές οι ευαισθησίες που θα επιτρέψουν στον κοινωνικό διάλογο να τηρήσει τα μέτρα και τα σταθμά του ευρωπαϊκού κεκτημένου".

Ο κ. Μοσχοβισί τόνισε  επίσης, ότι ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πολύ περισσότερο ούτε ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (σ.σ. Ζαν  Κλοντ Γιουνκέρ) δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθούν μέτρα τα οποία θα επιφέρουν πλήγμα ή θα καταστρέψουν ολωσδιόλου τον ευρωπαϊκό κοινωνικό διάλογο.

Ωστόσο, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις διαρροές κύκλων του Υπουργείου Εργασίας κατά τη χθεσινή πολλοστή συνάντηση των τεχνικών κλιμακίων δεν φάνηκε να σημειώνεται κάποια αξιοσημείωτη πρόοδος (τουλάχιστον προς τις θέσεις της ελληνικής πλευράς), δεδομένου ότι η συνάντηση αυτή  "εστίασε στα θέματα των ομαδικών απολύσεων και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ειδικότερα στις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τη μετενέργεια και τις ενώσεις προσώπων".

Με άλλα λόγια, δεν φαίνεται προς το παρόν να αλλάζει κάτι από εκείνα που προβλέπει το αρχικό σχέδιο Μνημονίου, δηλαδή την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων , την ανατροπή του συνδικαλιστικού νόμου άμεσα και την θέσπιση αλλαγών στον τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού και τη διαιτησία μετά από 12 μήνες (Σεπτέμβριος – Νοέμβριος 2017). Αυτός ενδεχομένως είναι ο "συμβιβασμός από όλες τις πλευρές" για τον οποίο μίλησε χθες ο κ. Μοσχοβισί, τουλάχιστον σ΄ο,τι αφορά το εργασιακό "κομμάτι" της 2ης αξιολόγησης.
 
"Συμβιβασμός" καταπάτησης των "κόκκινων γραμμών"
 
Πιο συγκεκριμένα, ο  "συμβιβασμός" θα μπορούσε να περιλάβει στα δύο βασικά του σημεία (ομαδικές απολύσεις, συλλογικές συμβάσεις):
 
1.  Την κατάργηση της κρατικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων και την αύξηση του ορίου τους στο 10% (από το 5%), αλλά τη θέσπιση της υποχρέωσης της εργοδοτικής πλευράς να διαμορφώνει ένα "κοινωνικό πλάνο" προστασίας των απολυμένων και επανένταξης τους στην αγορά εργασίας ή ακόμα και στην  ίδια την επιχείρηση.

2.  Τη διατήρηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου  που διέπει τον τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού (σ.σ. από το κράτος και όχι από τους κοινωνικούς εταίρους),  της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, αλλά την ρητή μνημονιακή δέσμευση ότι ενδέχεται αυτές οι ισχύουσες διατάξεις για τις συλλογικές συμβάσεις (μαζί και τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας)  να αλλάξουν το Φθινόπωρο του 2017, ενώ στο μεταξύ θα ενισχυθούν οι δυνατότητες των εργατών να συγκροτούν σωματεία (σ.σ. με 15 κατ΄ ελάχιστον μέλη και όχι με 20 όπως ισχύει σήμερα).

Αν αυτός ο "συμβιβασμός" γίνει δεκτός, τότε η ελληνική πλευρά δεν θα έχει περάσει καμία από τις βασικές "κόκκινες γραμμές". 

Δηλαδή δεν θα έχει περάσει ούτε την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά ούτε τη μη αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων –μαζί και τη διατήρηση της προέγκρισης τους.

Κι αυτό γιατί οι ομαδικές απολύσεις θα απελευθερωθούν, ενώ  το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο (σ.σ. το οποίο η κυβέρνηση ήθελε να καταργήσει) για τον τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού (σ.σ. από το κράτος) , την ανύπαρκτη ουσιαστικά ισχύ των κλαδικών συμβάσεων και την μη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ θα παραμείνει ως έχει για τους επόμενους 12 μήνες.