Της Αλεξάνδρας Γκίτση

Ένα βήμα εμπρός δύο βήματα πίσω. Αυτή είναι η μέχρι στιγμής "εικόνα” από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των εκπροσώπων των Θεσμών σε ό,τι αφορά τον εξωδικαστικό μηχανισμό διευθέτησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων σε Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία, Τράπεζες, Προμηθευτές, κ.α.

Μπορεί το βράδυ της Κυριακής, υψηλόβαθμο Κυβερνητικό στέλεχος να εμφανιζόταν κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι το θέμα του εξωδικαστικού μηχανισμού θα "έκλεινε”, αυτό όμως δεν επιβεβαιώθηκε τη Δευτέρα, αφού προέκυψε νέα εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις. Κάτι που επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς και ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος εξερχόμενος των διαπραγματεύσεων χθες το μεσημέρι, δήλωσε πως ανοικτά παραμένουν τρία θέματα και συγκεκριμένα: 

- ο τρόπος με τον οποίο θα υπολογίζεται το επιτόκιο που θα επιβάλλεται στις ρυθμίσεις των οφειλών
- η προσαρμογή των εγγυήσεων με βάση τη συμφωνία που θα επιτευχθεί 
- και η αντιμετώπιση των οφειλών προς το Δημόσιο.

Πληροφορίες αναφέρουν πως η ελληνική πλευρά δεν απορρίπτει το ενδεχόμενο να κουρεύονται οι οφειλές προς το Δημόσιο, αλλά υποστηρίζει πως αν στο "κούρεμα” ενταχθούν οι συγκεκριμένες οφειλές, αντίστοιχη μεταχείριση θα πρέπει να έχουν και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις Τράπεζες. Δηλαδή να προβλέπεται αντίστοιχο "κούρεμα" και στο κεφάλαιο των οφειλών που έχουν οι επιχειρήσεις προς τα πιστωτικά ιδρύματα.

Σε μια προσπάθεια να βρεθεί η χρυσή τομή και να επέλθει συμφωνία, η ελληνική πλευρά πρότεινε τον διαχωρισμό των προσαυξήσεων – προστίμων από το κεφάλαιο. Δηλαδή οι προσαυξήσεις – πρόστιμα να λαμβάνονται υπόψιν ως ανεξάρτητος "πιστωτής”. Με αυτό τον τρόπο η ελληνική πλευρά επιδιώκει να πετύχει την ίση μεταχείριση των πιστωτών και δη Δημοσίου και Τραπεζών. Πρόκειται για κατηγορίες πιστωτών που εγείρουν και τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη "βέτο” στο κούρεμα του κεφαλαίου στα δάνεια που έχουν δοθεί έχουν θέσει οι Τράπεζες. 

Και η "ταμπακέρα”

Το πως θα κλείσει η διαπραγμάτευση για τον εξωδικαστικό μηχανισμό και ποιες οφειλές θα μπορούν να κουρεύονται ή όχι, αποτελεί σίγουρα μια σημαντική παράμετρο για τον εάν η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία θα εκπληρώσει τον βασικό της στόχο, δηλαδή τη διευθέτηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων, ή θα οδηγηθεί στις "καλένδες”, όπως συνέβη ουκ ολίγες φορές τα τελευταία χρόνια με άλλα νομοσχέδια, όπως αυτό για την αντιμετώπιση των χρεών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. 

Μέχρι στιγμής αυτό που διαφαίνεται είναι ότι ο εξωδικαστικός μηχανισμός, για τον οποίο κρατούν μικρό "καλάθι” στελέχη της αγοράς που ασχολούνται με τις αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων, είναι "κομμένος” και "ραμμένος” για συγκεκριμένες κατηγορίες υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και δη για όσες αφενός κρίνονται βιώσιμες και αφετέρου έχουν υψηλές ληξιπρόθεσμες οφειλές. Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι αυτό που προέχει σε αυτή τη φάση είναι να ξεκοκκινίσουν όχι μόνο χιλιάδες επιχειρήσεις αλλά κυρίως να βρεθεί λύση για τους μεγάλους σκελετούς που έχουν στα συρτάρια τους, το Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και οι Τράπεζες. Οπότε σε πρώτο χρόνο αυτό που θα επιδιωχθεί είναι να βρεθεί λύση για "ώριμες" επιχειρήσεις προκειμένου να λειτουργήσει ο μηχανισμός και η οικονομία, εκτιμά στέλεχος της αγοράς που ασχολείται με τις αναδιαρθρώσεις και το οποίο μίλησε στο Capital.gr. Σύμφωνα με το ίδιο στέλεχος, ένας ακόμη κρίσιμος παράγοντας για το αν θα "τρέξει” η όλη διαδικασία είναι αν θα υπάρξει νομική κάλυψη των στελεχών, κυρίως των Τραπεζών, που θα υπογράψουν τις αναδιαρθρώσεις των επιχειρήσεων. 

Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες που υπάρχουν, εκτός του εξωδικαστικού μηχανισμού, με το καλημέρα, μένουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν έχουν εμπορική δραστηριότητα και εν δυνάμει θα μπορούσαν να ενταχθούν στον Νόμο Κατσέλη. Αντιθέτως "διαβατήριο” για ένταξη στον συγκεκριμένο μηχανισμό θα μπορούν να λάβουν όσες επιχειρήσεις έχουν τζίρο πάνω από 50.000 ευρώ. Βέβαια για να ενταχθούν στον μηχανισμό θα πρέπει να υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των πιστωτών τους, δηλαδή να συναινεί το 60% αυτών. Αν οι πιστωτές δεν συναινέσουν στην ένταξη, τότε η συγκεκριμένη επιχείρηση δεν θα μπορέσει να ενταχθεί στη διαδικασία. Άλλωστε οι πιστωτές, όπως προκύπτει από τις μέχρι στιγμής πληροφορίες που υπάρχουν, θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, για τον εάν μια εταιρεία θα ενταχθεί ή όχι στον εξωδικαστικό μηχανισμό.