του Γ. Αγγέλη

Παρά την συνήθως πολύ προσεκτική διατύπωση των επιχειρημάτων του ο Mario Draghi χθες μίλησε, χωρίς να προσπαθήσει να αποφύγει τις φραστικές εντάσεις, ανοικτά για την "απειλή” που εγκυμονείται στους λαούς της Ευρώπης και φωτογραφίζουν το ενδεχόμενο του τέλους του ευρωπαϊκού project...

Η αυξανόμενη δυσφορία απέναντι στο ευρωπαϊκό project, είπε παραλαμβάνοντας το βραβείο Ντε Γκάσπερι στην Ιταλία, είναι αυτό που αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη. Και είναι αυτό που εκφράσθηκε στο βρετανικό δημοψήφισμα.

Δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει μία εφιαλτική περιγραφή για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη σήμερα: η χειρότερη οικονομική κρίση, ανεργία, ιδιαίτερα μέσα στην νεολαία και λιτότητα είναι η πραγματικότητα σε μία ήπειρο που γερνάει και που βλέπει να αυξάνεται η αβεβαιότητα για την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών συστημάτων της. Προσφυγικό, πολεμικές συγκρούσεις, γεωπολιτικές αναταραχές, απουσία της απειλής της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ (!) συνθέτουν σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΚΤ τη σημερινή πραγματικότητα μέσα στην οποία συνεχίζει να υπάρχει η Ε.Ε...

Και ακολουθεί η διαπίστωση ότι στην ίδια περίοδο που οι λαοί στις αναδυόμενες οικονομίες είδαν εκατομμύρια ανθρώπων να ξεφεύγουν από τον εφιάλτη της φτώχειας, στις αναπτυγμένες οικονομίες (όπως πχ. η Ευρώπη) το πραγματικό εισόδημα των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων έμεινε (σ.σ. στην καλύτερη περίπτωση) εκεί που ήταν πριν από δεκαετίες...         

Κατά συνέπεια, όπως παρατήρησε, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το διάχυτο αίσθημα εγκατάλειψης που τους διακατέχει. Η αγωνία, υποστήριξε, για το αύριο αυξάνεται. Και οι πολιτικές απαντήσεις που έχουν δοθεί μέχρι τώρα ανακαλούν μνήμες του μεσοπολέμου: απομονωτισμός, προστατευτισμός και εθνικισμός...  

Βέβαια ο Draghi απέναντι σε αυτή την εφιαλτική και αδιέξοδη κατάσταση εκτιμά ότι υπάρχουν απαντήσεις και οι απαντήσεις αυτές πρέπει να δοθούν από τις χώρες μέλη με περισσότερη και θεσμικά πιο δίκαιη "Ευρώπη”...  

Έμμεσα όμως με τον συνήθη τρόπο του, "διπλωματικό” αλλά σαφή, φωτογραφίζει τον μεγαλύτερο άμεσο κίνδυνο, την διολίσθηση ή και την απώλεια από το κεκτημένο της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της Ευρώπης, εκεί που άνθρωποι, προϊόντα και κεφάλαια θα πρέπει, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό project να κινούνται ελεύθερα...

Λίγο πολύ, ο Draghi από την θέση του προέδρου της ΕΚΤ, λίγο πριν από την κρίσιμη ομιλία Juncker για την κατάσταση της Ευρώπης στο Ευρωκοινοβούλιο, προειδοποιεί οτι κίνδυνος για το project Ευρώπη έχει χτυπήσει στον κεντρικό του πυρήνα : την ευρωπαϊκή κοινή εσωτερική αγορά. 

Η κατάλυσή της – η διάβρωσή της έχει ήδη αρχίσει με το προσφυγικό και την δραματική οικονομική ανισορροπία – θα είναι και το τέλος της Ε.Ε.