Κατά 41 δισ. ευρώ θα πρέπει να μειώσουν οι τράπεζες τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματά τους μέχρι το 2019, όπως ανέφερε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ο διοικητής της ΤτΕ Γ. Στουρνάρας.

Όπως σημείωσε ο διοικητής της ΤτΕ, η απόφαση που έλαβε η ΤτΕ από κοινού με τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη δεσμευτική στοχοθεσία μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων των τραπεζών με ορίζοντα τριετίας προβλέπει τη μείωσή τους σε ποσοστό 40% ή κατά 41 δις. ευρώ. 

Κατόπιν σχετικής οδηγίας οι Τράπεζες υπέβαλαν στις 24 Ιουνίου αναλυτικούς στόχους κατά κατηγορία μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων  για τα υπόλοιπα δύο τρίμηνα του 2016 και ετήσιους στόχους για το 2017, 2018 και 2019. Υπέβαλαν επίσης συγκεκριμένη τεκμηρίωση για τη στρατηγική και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν προκειμένου να επιτύχουν τους τεθέντες στόχους.

Αναλυτικότερα σε επίπεδο τεσσάρων συστημικών τραπεζών προβλέπεται ότι το 2019 τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα θα πρέπει να έχουν μειωθεί κατά 40% ή 41 δισ. ευρώ. Η μείωση αυτή αναμένεται ότι θα προκύψει: Πρώτον, από την ανάκαμψη της οικονομίας, όπως προβλέπεται στο Πρόγραμμα, και τη συνεπακόλουθη επιστροφή σε κερδοφορία σημαντικού μέρους των επιχειρήσεων και, δεύτερον, από την επιτυχή ρύθμιση/αναδιάρθρωση οφειλών που θα καταστήσει μη εξυπηρετούμενα δάνεια και πάλι ενήμερα. Σε μικρό ποσοστό (της τάξης του 5%) προβλέπεται πώληση δανείων, ενώ η ρευστοποίηση εξασφαλίσεων δεν προβλέπεται μεγαλύτερη του 7% στο σύνολο των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. 

Οι βασικές προτεραιότητες που προωθεί  η ΤτΕ κατά την αξιολόγηση και έγκριση των στρατηγικών που υποβάλουν οι τράπεζες για τη μείωση των ΜΕΑ είναι:
* Η αποφυγή βραχυπρόθεσμων λύσεων ρύθμισης οφειλών και η παροχή μακροπρόθεσμα βιώσιμων λύσεων ή λύσεων οριστικής διευθέτησης.
* Η συντονισμένη αντιμετώπιση κοινών πιστούχων με καθυστερούμενες οφειλές σε περισσότερες τράπεζες.
* Η αναδιάρθρωση των υπερχρεωμένων βιώσιμων επιχειρήσεων με νέο επιχειρηματικό σχεδιασμό και, αν χρειαστεί, νέα διοίκηση παράλληλα με την αναδιάρθρωση του δανείου.
* Η ενεργητική αξιοποίηση του υπάρχοντος επιπέδου προβλέψεων και εξασφαλίσεων για την οριστική ελάφρυνση του ισολογισμού των τραπεζών από προβληματικά στοιχεία.
* Η ανάπτυξη εντός των τραπεζών νέων μεθόδων οργάνωσης και διαδικασιών, για την αντικειμενική και διαφανή επιλογή λύσεων ρύθμισης οφειλών. 

Όπως είπε ο κ. Στουρνάρας, το μέγεθος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων αποτελεί μακροπρόθεσμα το κρισιμότερο ζήτημα τόσο για το τραπεζικό σύστημα όσο και για την πραγματική οικονομία. Όμως, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αποτελέσει και καταλύτη προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων και θεραπείας νοσηρών καταστάσεων που εμπόδιζαν την παραγωγική αναδιάρθρωση και ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.