Του Γ. Αγγέλη 

Οι επανειλημμένες αναφορές του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης για την ανάγκη και την δυνατότητα δημιουργίας άμεσα ενός "παράλληλου" τραπεζικού συστήματος έχουν ανάψει... φωτιές στον τραπεζικό χώρο, ο οποίος μόλις ξεμπέρδεψε (επιτυχώς) με την ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών. 

Όταν ο κ. Δραγασάκης αναφέρεται σε "παράλληλο" τραπεζικό σύστημα εννοεί την δημιουργία χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και εταιρειών που δεν βρίσκονται ή δεν θα βρίσκονται, υπό το ισχύον αυστηρό εποπτικό πλαίσιο της ΕΚΤ. Και θα μπορούν κατά συνέπεια να κινητοποιήσουν άμεσα πόρους που βρίσκονται είτε άμεσα είτε έμμεσα εκτός του τραπεζικού συστήματος μέχρι σήμερα.

Και στην Ελλάδα λόγω των μνημονιακών δεσμεύσεων, της διαρκούς απειλής grexit και των κινήσεων προκαταβολικής "οχύρωσης" ιδιωτών και εταιρειών απέναντι στην έλευση των capital controls, αυτά τα κεφάλαια πραγματικά είναι σημαντικά και από όλους... περιζήτητα, όπου και αν βρίσκονται προς το παρόν. 

Η συστηματική ενεργοποίησή και συντηρητική μόχλευσή τους υπολογίζεται ότι μπορεί να μετρηθεί σε μερικές δεκάδες δισ. ευρώ.

Η δημιουργία όμως των φορέων για τους οποίους μιλάει τελευταία ο κ. Δραγασάκης φαίνεται να είναι μάλλον προβληματική, καθώς η σύστασή τους βρίσκεται αυτή την στιγμή στο κέντρο ενός "πυρακτωμένου" διαλόγου στην Ευρωζώνη, σε συνθήκες που αλλάζουν δραματικά από την 1/1/2016 λόγω της Οδηγίας BRRD για την ενεργοποίηση των διαδικασιών bail-In όσον αφορά την αναδιάρθρωση των προβληματικών τραπεζών. 

Οι "φορείς" ενός τέτοιου παράλληλου τραπεζικού συστήματος που θα βρίσκεται υπό την εποπτεία της ΤτΕ και όχι του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Εποπτείας (SSM), εν μέρει ήδη υπάρχουν και στην Ελλάδα, αλλά βρίσκονται ήδη στην Κλίνη του Προκρούστη. Και κανείς δεν ξέρει μέχρι αυτή την στιγμή πως θα είναι η κατάστασή τους όταν ο... Προκρούστης, δηλαδή η ΤτΕ θα έχει τελειώσει μαζί τους εκεί γύρω στα τέλη του πρώτου δεκαπενθήμερου του Δεκέμβρη. Δηλαδή σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες...

Φωτογραφία τους είναι οι συνεταιριστικές τράπεζες οι οποίες μηδεμιάς εξαιρουμένης βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.    

Η εικόνα δεν είναι πολύ διαφορετική όμως και στις άλλες χώρες ακόμα και στην Γερμανία ή την Γαλλία, όπου ένας ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών κυριολεκτικά μαίνεται και πρόκειται να γίνει ανοικτός από τις αρχές του χρόνου. 

Η ΕΚΤ θέλει – και πλέον έχει και τα εργαλεία για να το πετύχει – να ξεκαθαρίσει την μαύρη τρύπα των σχετικά ανεξέλεγκτων τοπικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία αποτελούν παντού σημεία τομείς της αποκαλούμενης "τοπικής διαπλοκής”. Επειδή όμως αυτές οι καταστάσεις συνδέονται και με την κεντρική πολιτική σκηνή των χωρών, θεωρούνται και αντιμετωπίζονται σε άλλες χώρες περισσότερο από οτι στην Ελλάδα ως "άγια των αγίων” που δεν μπορούν να θιγούν. 

Πληροφορίες του capital.gr αναφέρουν ότι παρά την υψηλής έντασης τριβή που υπάρχει στο επίπεδο αυτό, μεταξύ των ευρωπαϊκών εποπτικών αρχών και των εθνικών κυβερνήσεων (αλλά και των εθνικών κεντρικών τραπεζών), ένας συμβιβασμός υπάρχει ως σαφής δυνατότητα στο τέλος αυτής της διαδρομής. 

Αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί πριν από τα μέσα με τέλη του 2016. 

Και μέχρι τότε η ισχύς της BRRD όπως και των κεντρικών εποπτικών ευρωπαϊκών αρχών στις οποίες σημαντικό ρόλο έχει πλέον και η αρμόδια γενική διεύθυνση Ανταγωνισμού, η γνωστή σε μας DGComp, έχουν το πάνω χέρι. 

Στο ελλαδικό μάλιστα περιβάλλον η εποπτεία αυτή βρίσκεται σε πολύ υψηλότερο βαθμό καθώς η οικονομία βρίσκεται σε πρόγραμμα και ο ρόλος του ΤΧΣ είναι καθοριστικός. 

Και αυτό θα έχουμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουν –με οδυνηρό τρόπο– αυτοί οι εκτός συστήματος κεντρικής εποπτείας τραπεζικοί φορείς πριν από το κλείσιμο του χρόνου. 

Πόσο οδυνηρό; Ίσως περισσότερο από όσο μπορούν να αντέξουν οι πραγματικά θετικές προσδοκίες του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης για την συγκρότηση ενός τέτοιου "παράλληλου” τραπεζικού συστήματος. 

Σύμφωνα με τα όσα φτάνουν πάντως στο Capital.gr, η ΤτΕ έχει δρομολογήσει διαδικασίες οι οποίες επιχειρούν να περιορίσουν τις "οδύνες” αυτής της επιχείρησης χρηματοπιστωτικού εξορθολογισμού έξω από το περιβάλλον των συστημικών τραπεζών. 

Παρ' όλα αυτά η "επιχείρηση” αυτή χτυπάει στην καρδιά της οικονομικής δραστηριότητας πολλών περιφερειών της χώρας και μάλιστα ορισμένων από εκείνες που μέχρι στιγμής είχαν διατηρήσει τα υψηλότερα ποσοστά αποτελεσματικής "άμυνας” απέναντι στις μνημονιακές συνέπειες στην οικονομία.