Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου θα θυμίσει αρκετά φθινόπωρο του 2014. Τόσο το ΔΝΤ – κυρίως - όσο και η Κομισιόν στο πλαίσιο των "Θεσμών” θα δείξουν τα δόντια τους στην διαδικασία της αξιολόγησης, όσο χρειάζεται για να δοκιμάσουν τις προθέσεις αλλά και τις πολιτικές αντοχές της Κυβέρνησης.

Τα μέτωπα που η "δοκιμασία” αυτή αναμένεται να φτάσει στα όρια των πολιτικών αντοχών της κυβέρνησης θα είναι κυρίως το δεύτερο πακέτο προαπαιτουμένων, ήτοι η αναθεώρηση του ασφαλιστικού και οι προϋποθέσεις της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, δηλαδή οι πωλήσεις "κόκκινων δανείων” σε εταιρείες εκκαθαριστές και οι πλειστηριασμοί.

Από την πλευρά της Κομισιόν θα επιχειρηθεί να "διευκολυνθεί” η Κυβέρνηση από τις Βρυξέλλες με κινήσεις... ενθάρυνσης, όπως για παράδειγμα επίσπευση εκταμιεύσεων ΕΣΠΑ, επισκέψεις και δηλώσεις "στήριξης”, αλλά ταυτόχρονα και ασφυκτική πίεση για εφαρμογή των προαπαιτούμενων μόλις αυτά περάσουν από την Βουλή. Η επίσκεψη Μοσκοβισί είναι μέρος αυτής της καμπάνιας από την πλευρά της Ευρωζώνης, στην οποία μέχρι και τον Νοέμβριο έχει πάρει στις πλάτες της η Κομισιόν.  

Το ΔΝΤ θα ...συναγωνισθεί την Κομισιόν στην ένταση των πιέσεων με την διαφορά οτι η παρουσία του θα συνδέεται με μία διαρκή και αυξανόμενη αμφισβήτηση στην δυναμική της αξιολόγησης των προβλέψεων. Και ήδη αυτό έχει αρχίσει με την αμφισβήτηση της δυνατότητας του ΥΠΟΙΚ να κλείσει το 2015 με πρωτογενές έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ. Η αμφισβήτηση αυτή και η απόκλιση από τους στόχους μεταφράζεται σε επιπλέον "μέτρα” που θα πρέπει να προστεθούν στο ήδη υπάρχον πρόγραμμα τόσο για το 2015 όσο και για το 2016. Στο ερώτημα γιατί το ΔΝΤ θα ακολουθήσει την "τακτική” αυτή η απάντηση έχει δοθεί ήδη από το φθινόπωρο του 2014.

Η "λογική” με την οποία δουλεύουν οι "τεχνικοί” του ΔΝΤ είναι ότι οι αποκλίσεις που "βεβαιώνει” αν δεν μπορούν να καλυφθούν από την κυβέρνηση θα πρέπει να βρουν "λύση” με επιπλέον χρηματοδότηση από την Ευρωζώνη, προκειμένου το ΔΝΤ να δεχθεί να συμμετάσχει και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το ελληνικό πρόγραμμα...

Στο μεταξύ το ΔΝΤ κρατάει στο συρτάρι του και ένα δεύτερο χαρτί που μπορεί να χρησιμοποιήσει αν θέλει να τραβήξει στο σχοινί απέναντι στην Ευρωζώνη.

Μπορεί - όπως έχουν αφήσει να ακουσθεί στελέχη του Ταμείου που δεν βλέπουν να μακροημερεύει η παρουσία του στην Ευρωζώνη - να προχωρήσουν, αν χρειασθεί, σε επικαιροποίηση της Έκθεσης του ΔΝΤ που δόθηκε στην δημοσιότητα τον Ιούλιο για την επιδείνωση της κατάστασης "μη βιωσιμότητας” του ελληνικού χρέους.

Τι θα σημάνει αυτό; Οι εμπλεκόμενοι λένε ότι κάτι τέτοιο θα σημάνει την αρχή της διαδικασίας απόσυρσης του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα με αύξηση των απαιτήσεων για την παρέμβαση της Ευρωζώνης στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Στο μεταξύ η ...δυσφορία της Ευρωζώνης απέναντι στις πιέσεις του ΔΝΤ για το θέμα του χρέους αρχίζουν να χτυπούν σε συγκεκριμένα "σημεία”. Ήδη άρχισαν οι πρώτες διαρροές από τις Βρυξέλλες οι οποίες επισημαίνουν ότι τα δάνεια του ΔΝΤ είναι πολύ ακριβά για την Ελλάδα, αφού καταλήγουν να επιβαρύνονται με επιτόκια της τάξης του 4% περίπου. Καθώς μάλιστα τα δάνεια αυτά είναι μεσοβραχυπρόθεσμα η επιβάρυνση αυτή πέφτει πάνω στους προϋπολογισμούς των αμέσως επόμενων ετών αυξάνοντας την δημοσιονομική πίεση, δηλαδή ...τα μέτρα. Η λογική του "μία σου και μία μου” έχει αρχίσει να διαπερνά τις σχέσεις ταυτόχρονης παρουσίας Κομισιόν και ΔΝΤ στον έλεγχο του ελληνικού προγράμματος δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την "δουλειά” της κυβέρνησης όσο αφορά το να πετύχει κάποιες κινήσεις ανοχής στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης.

Η "κόντρα” πάντως των δύο πλευρών, σύμφωνα με τους αισιόδοξους θα καταλήξει σε ένα συμβιβασμό για το χρέος που δεν θα διαφέρει και πολύ από τον τύπο συμβιβασμού του Νοεμβρίου του 2012. Δηλαδή μία υποσχετική της Ευρωζώνης στο ΔΝΤ για την αντιμετώπιση με ευρωβοήθειες των περιπτώσεων που θα είναι υψηλές οι υποχρεώσεις εξυπηρέτησης του χρέους σε κάποιες χρονιές στο μέλλον και ειδικά την δεκαετία του 2020. Μόνο που αυτή την φορά η δέσμευση θα συνοδεύεται από μία "ήπιας” μορφής επέκτασης της 30ετούς διάρκειας των ευρωπαϊκών δανείων που θα είναι έτσι διαρθρωμένη ώστε να ελαχιστοποιεί τα χρονικά σημεία υψηλής αιχμής στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Οι "απαισιόδοξοι” το βλέπουν διαφορετικά.

Η "ιδέα” που ωριμάζει στην πλευρά αυτή είναι ότι αυτή την φορά διαμορφώνονται οι όροι για την ομαλή αποχώρηση του ΔΝΤ από το χρηματοδοτικό σκέλος του προγράμματος που θα πρέπει να ακολουθηθεί από την με προϋποθέσεις αυστηρής τήρησης του προγράμματος επίσπευση της επιστροφής της αγορές ενωρίτερα από όσο έχει σχεδιασθεί...

Αυτή τελευταία ιδέα της υποκατάστασης της συμμετοχής του ΔΝΤ από τις αγορές, βάζει στο παιχνίδι με κύριο ρόλο την ΕΚΤ, καθώς ο τρόπος και η ταχύτητα με την οποία θα ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι κομβικό στοιχείο σε μία τέτοια προοπτική. Και εκεί αρχίζουν να διαφαίνονται ...άλλες αποκλίσεις και διαφορές απόψεων που μπερδεύουν ακόμα περισσότερο το "κουβάρι” του ελληνικού προγράμματος.

Προς το παρόν πάντως τα προαπαιτούμενα και η αξιολόγηση είναι το μεγάλο τέστ αντοχής στο οποίο η Κυβέρνηση μένει να δείξει τι αποτέλεσμα είναι σε θέση να παραδώσει...