του Γ. Αγγέλη

Στο τέλος της εβδομάδας στο μακρινό Περού, στην ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ, πρόκειται να γίνουν σημαντικές συζητήσεις για το ελληνικό χρέος.

Το διακύβευμα των συζητήσεων αυτών –που θα γίνουν σε ανεπίσημο status- πρόκειται να είναι το κατά πόσο το ΔΝΤ μπορεί να συμμετάσχει στο τρίτο σκέλος του ελληνικού δανείου των 86 δισ. ευρώ από το οποίο "λείπουν" ακόμα περί τα 36 δισ. ευρώ για να μπορεί να ολοκληρωθεί και υλοποιηθεί στην βάση της απόφασης της 12η Ιουλίου. Προς το παρόν το μόνο διαθέσιμο ποσό είναι αυτό των 50 δισ. ευρώ που έχει δεσμευθεί ότι θα συνεισφέρει το ESM, εκ των οποίων έχουν ήδη εκταμιευθεί τα "καθυστερούμενα" του Ιουλίου – Αυγούστου για να πληρωθούν ΔΝΤ και ΕΚΤ όπως επίσης και τα πρώτα 10 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών συστημικών τραπεζών.

Με άλλα λόγια μέχρι στιγμής στην πραγματικότητα "καινούργια" χρήματα έχουν διατεθεί μόνο τα 7 περίπου δισ. ευρώ για τις καθυστερούμενες οφειλές του καλοκαιριού, αφού τα 10 δισ. ευρώ είχαν… ξεμείνει στο ΤΧΣ από το προηγούμενο δάνειο.

Τα υπόλοιπα για να φτάσει το δάνειο στα 86 δισ. ευρώ παραμένουν ακόμα ζητούμενο όσο το ΔΝΤ επιφυλάσσεται στο να συμμετάσχει χρηματοδοτικά στο τρίτο δάνειο, μέχρι να εξασφαλισθούν τρεις βασικοί όροι: αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού και του χρέους και αναμόρφωση του δημόσιου τομέα (περαιτέρω μείωση δημόσιων δαπανών). Βέβαια το ΔΝΤ κινείται μάλλον εκ του ασφαλούς καθώς γνωρίζει ότι η Ευρωζώνη – όπως έμπρακτα έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα – σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αφήσει στο μεταξύ να μείνουν απλήρωτες έστω και με καθυστέρηση οι οφειλές προς το ΔΝΤ από χώρα της Ευρωζώνης.

Το ΔΝΤ όμως για λόγους που πολλές φορές έχουν εξηγηθεί δημόσια τον τελευταίο καιρό, είναι επίσης σαφές ότι θα ήθελε και για τις εσωτερικές του ισορροπίες και για λόγους οικονομικής σκοπιμότητας να συμμετέχει στα τεκταινόμενα της Ευρωζώνης μόνο ως σύμβουλος, όχι ως χρηματοδότης.

Στο μεταξύ όμως ήδη στο χαρτοφυλάκιό του βρίσκεται ένα υπόλοιπο από το προηγούμενο δάνειο προς την Ελλάδα της τάξης των περίπου 16 δισ. ευρώ. Κατά τους Ευρωπαίους αυτό το υπόλοιπο θα μπορούσε να είναι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο δάνειο χωρίς να χρειασθεί να βάλει "καινούργια" λεφτά. Για το ΔΝΤ όμως και την Christine Lagarde η οποία "ακούει" προσεκτικά τις επιθυμίες της Ουάσιγκτον, καθώς από αυτή θα κριθεί και η δυνατότητα να ανανεώσει την θητεία της ως επικεφαλής του ΔΝΤ, η συμμετοχή αυτή προϋποθέτει ότι η Ευρωζώνη θα βρει ένα τρόπο να "μειώσει" το ελληνικό χρέος με τρόπο που να συμφωνεί και το ΔΝΤ ότι αυτό θα είναι αποτελεσματικό.

Και αυτό δεν έχει γίνει ακόμα, παρά το γεγονός ότι και από την πλευρά του ΔΝΤ έχουν υπάρξει τοποθετήσεις ότι η επιμήκυνση και η μείωση του κόστους εξυπηρέτησης είναι κάτι που θα μπορούσε να εξετασθεί σαν μοντέλο, αφού η Ευρωζώνη αρνείται κάθε συζήτηση για "κούρεμα". Ηδη όμως οι "ιδέες" για την επιμήκυνση έχουν προκαλέσει νέες αποκλίσεις μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης αφού η επιμήκυνση για το Ταμείο και την Ε.Ε. έχουν πολύ διαφορετική διάρκεια και επιπλέον η μείωση της εξυπηρέτησης του ετήσιου κόστους δεν αγγίζει το ΔΝΤ του οποίου τα δάνεια δεν επιδέχονται αναδιάρθρωσης…

Και σε αυτό το σημείο, πιθανώς σαν μέρος της τακτικής με την οποία γίνεται αυτή η κουβέντα, έχουν εμφανισθεί από πλευράς αναλυτών του ΔΝΤ επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτό το μοντέλο οδηγεί σε μείωση του ελληνικού χρέους…

Από μία πλευρά του διαπραγματευτικού παζλ έχει επίσης τεθεί η "ιδέα" ότι για να διασφαλισθεί η βιωσιμότητα της ετήσιας εξυπηρέτησης του χρέους στο… διηνεκές, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος – και έχει βρεθεί – που να σταθεροποιεί το ετήσιο επιτοκιακό κόστος, αλλά οι αντιρρήσεις από την πλευρά της Ευρωζώνης παραμένουν σε υψηλό επίπεδο.

Όλα αυτά πρόκειται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συζητηθούν στην Λίμα του Περού – κυρίως πίσω από κλειστές πόρτες – αλλά δεν πρόκειται να υπάρξουν τελικές "γνώμες". Η συζήτηση όπως προβλέπουν κυρίως οι Ευρωπαίοι θα …τραβήξει.

Πόσο; Ίσως να ξεφύγει από τα όρια της πρώτης αξιολόγησης και να "ακουμπήσει" στην δεύτερη αξιολόγηση αυτή του Φεβρουαρίου η οποία θα συνεχισθεί μέσα στην άνοιξη του 2016.

Και μέχρι τότε, τι θα γίνει με την συμμετοχή του ΔΝΤ και την "συμπλήρωση" του δανείου με τα λεφτά που λείπουν; Μέχρι τότε δεν πρόκειται να έχουν ακόμα χρειασθεί τα χρήματα αυτά λένε έμπειροι με το ελληνικό θέμα διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες.

Και με την διευθέτηση του ελληνικού χρέους που το βάζει σαν προϋπόθεση το ΔΝΤ στο μεταξύ τι θα γίνει; Υπάρχουν όπως λέγεται και οι εμπειρίες του παρελθόντος.

Όπως για παράδειγμα μία "λύση" ανάλογη εκείνης του Νοεμβρίου του 2012, όταν η Ευρωζώνη δεσμεύθηκε (υπό προϋποθέσεις δημοσιονομικών δεσμεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης) για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους έναντι του ΔΝΤ αλλά δεν χρειάσθηκε ποτέ να "τρέξει" την συμφωνία αυτή.

Και το ΔΝΤ; Το Ταμείο κατά πως φαίνεται δεν βιάζεται να δώσει οριστικές απαντήσεις στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους και μπορεί να περιμένει…