Toυ Δημήτρη Κατσαγάνη

"Βουτιά" ρεκόρ σημείωσε  ο δείκτης της  παραγωγικότητας της εργασίας στο β΄ τρίμηνο του 2015 στην Ελλάδα.

Οι επιδόσεις του δείκτη που εκφράζει το μέσο προϊόν ανά εργαζόμενο είναι οι χειρότερες εδώ και τρία χρόνια, προμηνύοντας αρνητικές εξελίξεις για την οικονομία, αλλά και την ίδια την  απασχόληση,  πιθανόν μεγαλύτερες από εκείνες που είναι ήδη ορατές μετά την επιβολή των capital controls, όπως πχ το γεγονός ότι οι απολύσεις ήταν κατά περίπου 16700 περισσότερες από τις προσλήψεις τον περασμένο Ιούλιο.

Ο δείκτης της παραγωγικότητας εργασίας αποτελεί   "κλειδί", σύμφωνα με τραπεζικούς αναλυτές, για να αντιληφθεί  τις προοπτικές μίας οικονομίας. Και αυτό γιατί  εκφράζει το πραγματικό "μέσο προϊόν ανά εργάτη (AEΠ / Απασχολούμενοι) ή, πιο απλά, πόσο προϊόν κατά μέσο όρο παράγει ένας εργαζόμενος.  Αρνητικός δείκτης παραγωγικότητας εργασίας σημαίνει αρνητικές προοπτικές για την οικονομία και την απασχόληση.

Κόντρα σε όλες τις παραπλανητικές και πρόσκαιρες εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας και της απασχόλησης από τις αρχές του 2015, η παραγωγικότητα της εργασίας στο β' τρίμηνο του 2015 έπεσε κατά 0,6% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι, όπως δείχνει το εβδομαδιαίο δελτίο της Eurobank  για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το οποίο εκδόθηκε χθες.

Πρόκειται για τη χειρότερη επίδοση του δείκτη πραγματικής παραγωγικότητας της εργασίας  για το β' τρίμηνο από  το 2012.

Που οφείλεται αυτό το φαινομενικά παράδοξο φαινόμενο;

Τραπεζικοί αναλυτές αναφέρουν  στο Capital.gr πως η πτώση της παραγωγικότητας εργασίας, δηλαδή η πτώση του λόγου ΑΕΠ/ Απασχολούμενοι  το β' τρίμηνο του 2015 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2014 οφείλεται στο γεγονός ότι το ΑΕΠ δεν "αυξήθηκε" ποσοστιαία όσο… "αυξήθηκε" η  απασχόληση.

Έτσι η παραγωγικότητα εργασίας ή το μέσο προϊόν ανά εργάτη ήταν μικρότερο σε σχέση με πέρσι. Αυτό σημαίνει, αναφέρουν οι ίδιες πηγές πως η αύξηση του πλήθους των εργαζομένων δεν έφερε μία αντίστοιχη αύξηση του προϊόντος το οποίο αυτοί παρήγαγαν.

Σύμφωνα με τους ίδιους αναλυτές κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε δύο παράγοντες:

1. Στη χαμηλή "εμβάθυνση του φυσικού κεφαλαίου στην οικονομία", δηλαδή στο γεγονός η κτιριακή και τεχνολογική υποδομή δεν αρκετή ή ικανή να φέρει αύξηση του προϊόντος αντίστοιχη ή και μεγαλύτερη σε σχέση με την αύξηση των απασχολούμενων.

2. Στη χαμηλή "συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής" (total factor productivity) που οφείλεται στον ανεπαρκή συνδυασμό κεφαλαίου – εργασίας προκειμένου να παραχθεί ένα προϊόν.