του Γ. Αγγέλη

Η συζήτηση για το χρέος δεν θα αρχίσει ...βιαστικά. Ήδη το ΔΝΤ έχει αρχίσει την διαδικασία επικαιροποίησης του εντάσσοντας στους υπολογισμούς τις επιπτώσεις των τελευταίων εβδομάδων που δεν είχαν ενσωματωθεί στους υπολογισμούς της Έκθεσης που είχε βγει λίγα 24ωρα πριν από το δημοψήφισμα.

Η ευρωζώνη έχει δεσμευθεί ότι θα διασφαλίσει το ΔΝΤ εκ νέου και η φόρμουλα πρόκειται να συζητηθεί και να αποκρυσταλλωθεί πολύ σύντομα εφ' όσον οι διαδικασίες για το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα ολοκληρωθούν χωρίς απρόοπτα.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες (δημοσιογραφικές) που έχουν αρχίσει να έρχονται από την Ουάσιγκτον, η εκτίμηση των "τεχνικών” του ΔΝΤ φαίνεται να καταλήγει σε μία σύσταση προς την ευρωπαϊκή πλευρά για περαιτέρω διπλασιασμό της διάρκειας του χρέους (EFSF – GLF) που σημαίνει μία διάρκεια πάνω από 50 χρόνια για το υφιστάμενο χρέος.

Στο Βερολίνο έχει αρχίσει επίσης να "ζυμώνεται” η ιδέα για την αντίστοιχη επιμήκυνση της περιόδου χάριτος για αρκετά χρόνια μετά το 2023. 

Πόσο; Ακούγεται πως θα προστεθεί μία επιπλέον δεκαετία. Αυτή την στιγμή το διακρατικό δάνειο (GLF) αρχίζει να αποπληρώνεται το 2019 με μία σχετικά μικρή δόση 700 εκατ. ευρώ, ενώ από το 2020 οι ετήσιες πληρωμές αυξάνονται στα 2 περίπου δισ. ευρώ. 

Το δάνειο από το EFSF αρχίζει να πληρώνεται από το 2023 με δόσεις της τάξης των 2,37 δισ. ευρώ ετησίως. 

Αν οι πληρωμές αυτές μετακινηθούν για πέντε με δέκα χρόνια αργότερα, τότε η περίοδος μέχρι τα μέσα ή τέλη της επόμενης δεκαετίας απελευθερώνονται από πληρωμές χρεών και μένουν στην ίδια περίοδο οι εκκρεμότητες σε ομόλογα που είχαν προκύψει από το PSI και τις εκδόσεις της άνοιξης του 2014.

Η συζήτηση αυτή όμως δεν φαίνεται ότι μπορεί να προχωρήσει πρακτικά πριν από το φθινόπωρο. 

Μέχρι τότε η θεσμική ρύθμιση της υπόθεσης της μή βιωσιμότητας του χρέους που θα επικαιροποιηθεί σύντομα από το ΔΝΤ θα καλυφθεί με μία φόρμουλα επανάληψης της συμφωνίας του Νοεμβρίου του 2012, ήτοι με μία δέσμευση της ευρωζώνης απέναντι στο ΔΝΤ οτι αναλαμβάνει την ευθύνη για την διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. 

Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί και δεν φαίνεται να ξεκαθαρίζει εύκολα, είναι το πώς θα χρηματοδοτηθεί η αποπληρωμή των ΕΚΤ και ΔΝΤ για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Η πηγή χρηματοδότησης, δηλαδή το EFSF ή το ESM έχει να κάνει με το καθεστώς έγκρισής του, καθώς αν η χρηματοδότηση γίνει από το EFSF δηλαδή από τα 60 περίπου δισ. ευρώ που έχουν μείνει στο Ταμείο του απαιτείται μία ευρεία εμπλοκή των χωρών της Ε.Ε. για την οποία κανείς δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι μπορεί να είναι όσο ταχεία χρειάζεται για να καλυφθούν οι πιεστικές ημερομηνίες του Ιουλίου για τις πληρωμές του ΔΝΤ (2 δισ. ευρώ) και της ΕΚΤ (3,5 δισ. ευρώ). 

Σε περίπτωση που απευθυνθούν στο ESM, οι διαδικασίες μπορούν να γίνουν ταχύτερες αλλά για λόγους που δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί φαίνεται να υπάρχουν προβλήματα ...σύμπνοιας μεταξύ των των εταίρων.