της Νένας Μαλλιάρα

Περίπου 45 δισ. ευρώ θα χρειαστούν οι τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους εάν η πτώχευση της χώρας οδηγήσει και στη δική τους πτώχευση. Την εκτίμηση αυτή κάνουν στελέχη της τραπεζικής αγοράς, συναρτώντας την με την έκθεση των τραπεζών σε ομόλογα, δάνεια και εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου.

Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται στην κρισιμότερη καμπή τους και με εξαιρετικά μειωμένες αντοχές, καθώς αφενός η απόσυρση του ELA από την ΕΚΤ συνοδεύεται από τη δέσμευση των τραπεζικών εγγυήσεων που αφορούν τα εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά και στεγαστικά δάνεια, αφετέρου η "αφαίμαξη" των καταθέσεων, έστω και αν η ΕΚΤ επανεκκινήσει τον ELA, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης λόγω της παράλληλης εξάντλησης των εγγυήσεων.

Το κλείσιμο των τραπεζών και η απομόνωση της Ελλάδας από τις διεθνείς αγορές έχουν επιφέρει ήδη τις πρώτες συνέπειες για τη χώρα. Σύμφωνα με τους συνομιλητές του Capital.gr, υπάρχει ήδη

- μείωση των εισπράξεων από τον τουρισμό και τις εξαγωγές καθώς οι πελάτες διστάζουν να στείλουν χρήματα σε ελληνικές τράπεζες, 

- έχουν μειωθεί τα έσοδα του τουρισμού λόγω της δυσκολίας χρήσης των πιστωτικών καρτών, 

- έχουν μειωθεί οι εισαγωγές πρώτων υλών με άμεση επίπτωση στην παραγωγή λόγω της καθυστέρησης εξαγωγής χρημάτων, ενώ

- οι ελλείψεις των βασικών αγαθών θα έχουν αρνητική επίπτωση στο τουριστικό προϊόν (ακυρώσεις, τιμές).

Κάτω από συνθήκες παρατεταμένης περιορισμένης ρευστότητας είναι βέβαιον ότι θα υπάρξουν:
-   Ελλείψεις εισαγόμενων αλλά και τοπικά παραγόμενων προϊόντων
-  Μείωση της τοπικής παραγωγής και των εξαγωγών και αύξηση της ήδη τεράστιας ανεργίας
- Αύξηση της "μαύρης" Οικονομίας, με συναλλαγές εκτός τραπεζικού συστήματος
-   Μηδενισμός επενδύσεων, εσωτερικών και εξωτερικών
-  Αδυναμία αναβάθμισης προϊόντων και υπηρεσιών και αποδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας.

Πρόκειται για επιπτώσεις για τις οποίες προειδοποιούσαν οι τραπεζίτες όταν έκαναν έκκληση στην κυβέρνηση για συμφωνία, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την Οικονομία.

Τώρα, οι τραπεζίτες προειδοποιούν ότι οι επιπτώσεις της έλλειψης ρευστότητας δεν αφορούν "απρόσωπα" τις τράπεζες, αλλά προσωπικά την κάθε οικονομική μονάδα, από την επιχείρηση κάθε μεγέθους μέχρι τον απλό άνθρωπο που πιστεύει πως το πρόβλημα των τραπεζών δεν είναι και δικό του.

Όπως αναφέρουν, η επιβολή των capital controls έρχεται να δείξει με επώδυνο τρόπο ότι το πρόβλημα ρευστότητας είναι πρόβλημα όλων και κυρίως των πιο αδύναμων.

Όπως εκτιμούν, οι επιπτώσεις των capital controls στην Οικονομία θα είναι οι ελλείψεις αγαθών, η μερική ή καθόλου καταβολή μισθών και συντάξεων, η μερική λειτουργία του κοινωνικού κράτους, η μεγάλη εξασθένηση των μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων, η αύξηση της ανεργίας, τα προβλήματα εθνικής και εσωτερικής ασφάλειας. Η εξάντληση του περιορισμένου αποθέματος μετρητών των τραπεζών μπορεί να οδηγήσει σε "ξαφνικό θάνατο" συνολικά την Οικονομία. Παράλληλα, η απώλεια εισοδήματος και η αποδυνάμωση του κοινωνικού κράτους μαζί με τις ελλείψεις αγαθών θα έχουν δυσανάλογη επίπτωση επί των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων.