του Γ. Αγγέλη

Το ΔΝΤ, η Κομισιόν αλλά και η Κυβέρνηση εμφανίζονται να "τεντώνουν” το σχοινί της διαπραγμάτευσης μέχρι το τελευταίο λεπτό του διαθέσιμου (;) χρόνου. 

Η "θορυβώδης”, με ασυνήθιστες δηλώσεις, αποχώρηση χθες από το τραπέζι των επαφών των εκπροσώπων του ΔΝΤ, παρά την εκκρεμότητα της "πακεταρισμένης” δόσης των οφειλών του Ιουνίου, επισφραγίζει την κορύφωση της έντασης. 

Η Κομισιόν σκόπιμα αφήνει να διαρρεύσει το περίπου τελεσιγραφικό κλίμα από την τελευταία συνάντηση Juncker και Τσίπρα, στην οποία τα όσα ελέχθησαν πολύ λίγο απέχουν από το να χαρακτηρισθούν ως διπλωματικό ultimatum. 

Και η ελληνική πλευρά όμως φαίνεται διατεθειμένη να κρατήσει το σχοινί τεντωμένο καθώς οι ανεπίσημες διαρροές κάνουν λόγο για διατήρηση θέσεων που συνδέουν με άμεσο τρόπο την αποδοχή μιας συμφωνίας για τα  όσα (περίπου) ζητούν ΔΝΤ και Κομισιόν με μία μακρά (εννεάμηνη) παράταση που θα επιτρέπει την πολιτική διαχείρισή της στο εσωτερικό της χώρας. 

Ο "τέταρτος” της... παρέας, η ΕΚΤ με καθαρά προληπτική τακτική προς το παρόν διασφάλισε με μία πολύ μεγάλη αύξηση του ορίου του ELA (2,3 δισ. ευρώ) την τραπεζική ομαλότητα, αλλά μόνο για τα λίγα 24ωρα που έχουν πλέον οι αντίπαλες πλευρές για να βρουν "λύση” στην διελκυστίνδα. 

Η στάση της ΕΚΤ την επόμενη Τετάρτη καθόλου δεν μπορεί να προβλεφθεί καθώς είναι απολύτως σαφές οτι και πάλι θα λειτουργήσει προληπτικά είτε προς την μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση...

Το αξιοσημείωτο στον νέο (ίσως τελευταίο) κύκλο έντασης είναι οτι – σύμφωνα με όσα γνωρίζει το Capital.gr - η ελληνική πλευρά έχει προτείνει ενα σχέδιο εννεάμηνης παράτασης που επιχειρεί να λύσει μεσοπρόθεσμα τον γόρδιο δεσμό του χρέους με τις αντίστοιχες μεσοπρόθεσμες διαφορές στο δημοσιονομικό κενό, "χωρίς την προσθήκη νέων χρημάτων” από την πλευρά των δανειστών. 

Παρ' όλα αυτά, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, η πλευρά των δανειστών δεν δέχεται συζήτηση επ' αυτού και αντίθετα απαιτεί εδώ και τώρα μία συμφωνία η οποία στηρίζεται στην αμεσότητα της κάλυψης του δημοσιονομικού κενού (άμεση εφαρμογή μέτρων φπα, ασφαλιστικό, κ.λ.π.) χωρίς να δέχεται σύνδεσή της με το κενό χρηματοδότησης. 

Πράγμα που οδηγεί αναπόφευκτα σε μία βραχυπρόθεσμη (τρίμηνη) παράταση με προϋπόθεση την εφαρμογή πακέτου μέτρων εδώ και τώρα. 

Το παράδοξο είναι οτι μέσα σε ένα τέτοιο πρωτοφανές κλίμα έντασης ξεπηδάνε από... το πουθενά, δηλώσεις κοινοτικών αξιωματούχων για "μεγάλες δυνατότητες θετικής έκβασης τις επόμενες ημέρες” ή από την ελληνική πλευρά απόψεις του τύπου "δεν πρέπει να αποκλείεται ακόμα και η υπέρβαση του χρονικού ορίου της 30ης Ιουνίου...”. 

Στο ερώτημα όμως τι θα γίνει με την αποπληρωμή του 1,6 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ στις 30 Ιουνίου, με δεδομένο οτι το ελληνικό δημόσιο έτσι κι αλλιώς δεν θα έχει τα χρήματα αυτά για να πληρώσει χωρίς εξωτερική συνδρομή, κανείς δεν δίνει απάντηση, ούτε η Κομισιόν, ούτε η κυβέρνηση. 

Στις 18 Ιουνίου όμως δηλαδή στο Eurogroup, όλες οι πλευρές είναι υποχρεωμένες να ανοίξουν και τα τελευταία χαρτιά τους...