του Γιάννη Αγγέλη

Η επικείμενη ολοκλήρωση και η πολύ πιθανή ανανέωση της θητείας του κ. Προβόπουλου στην διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος από μόνη της θα ήταν επαρκής λόγος για την συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στον κυριακάτικο τύπο (Καθημερινή).

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι δεν περιορίσθηκε – ενώ θα μπορούσε – σε ένα άχρωμο απολογισμό της πενταετίας κρίσης που έχει μεσολαβήσει και στις «εξηγήσεις» για τις δικές του παρεμβάσεις.

Αν και έκλεισε την συνέντευξή του επιβεβαιώνοντας την ετοιμότητά του να ανανεώσει την θητεία του εφ’ όσον του ζητηθεί, οι απαντήσεις στο θέμα της υπόθεσης της Eurobank δικαιολογημένα έκλεψαν την προσοχή αυτών που διάβασαν την συνέντευξη. Άλλωστε δεν είχαν μεσολαβήσει παρά μερικά 24ωρα από την «απολογιστική» ανακοίνωση του Ομίλου Λάτση για τις οικονομικές του δραστηριότητες στην Ελλάδα…

Τι απάντησε ο διοικητής της ΤτΕ όταν ρωτήθηκε για την υπόθεση Eurobank/Λάτση; «Στο θέμα της Eurobank είναι γεγονός ότι η τράπεζα ανακεφαλαιοποιήθηκε εξ ολοκλήρου από το δημόσιο. Δεν υπήρχε νομική υποχρέωση, αλλά για λόγους δεοντολογίας θα περίμενε κανείς ο βασικός μέτοχος να έχει πιο ενεργό ρόλο. Ωστόσο το εγχείρημα συγχώνευσης με την Εθνική, που τελικά δεν ευδοκίμησε περιέπλεξε την υπόθεση και δίνει ίσως την εξήγηση».

Πριν… ερμηνεύσει κανείς την δήλωση πρέπει να θυμηθεί ότι η ΤτΕ είχε δώσει το πράσινο φως στην συγχώνευση Εθνικής – Eurobank η οποία διακόπηκε μετά από παρέμβαση της τρόικα. Όπως επίσης πρέπει να θυμηθεί κανείς ότι και στις άλλες τράπεζες από τις οποίες αποχώρησαν οι μεγαλομέτοχοι (Emporiki κ.λ.π.) η ΤτΕ τις είχε υποχρεώσει για λόγους «δεοντολογίας» και όχι υποχρέωσης να βάλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη πριν αποχωρήσουν…

Στελέχη της ΤτΕ σχολιάζοντας το γεγονός ότι ο κ.Λάτσης με την «διακοπή» αυτή βρέθηκε ξαφνικά μεγαλομέτοχος της Εθνικής απαλλαγμένος ταυτόχρονα από την «δεοντολογικά» αναγκαία ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank, «ερμηνεύουν» την επισήμανση Προβόπουλου ως ένδειξη «προθέσεων» απέναντι στο ενδεχόμενο επανεμφάνισης κάποια στιγμή του συγκεκριμένου σεναρίου.

Με άλλα λόγια η μη κάλυψη της Eurobank από τον βασικό της μέτοχο και η υποχρέωση στην συνέχεια του δημοσίου να καλύψει όσα δεν κάλυψε ο βασικός μέτοχος παραμένει ακόμα ένας … ανοικτός λογαριασμός που θα μετρήσει στις επόμενες εξελίξεις.

Οι λόγοι μπορούν να είναι πολλοί. Πέραν της επισήμανσης για την «αντιδεοντολογική» στάση Λάτση, η οποία στους «κώδικες» της ΤτΕ σημαίνει έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι σε επόμενες πρωτοβουλίες του, υπάρχουν έντονες επιφυλάξεις για το ενδεχόμενο μιας ακόμα μεγαλύτερης συρρίκνωσης του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα σε μία περίοδο που – σύμφωνα με την ΤτΕ – «γυρίζει» εκτός απροόπτου η τάση στην εγχώρια οικονομία.

Και η επανεμφάνιση για οποιοδήποτε λόγο του ενδεχόμενου συγχώνευσης ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο σημείο αξιοπρόσεκτο.

Η επιλογή του διοικητή της ΤτΕ να απαντήσει με τον διακριτικό μεν τρόπο της επισήμανσης της «αντιδεοντολογικής» συμπεριφοράς του ομίλου Λάτση – για πολλούς η αναφορά ήταν παρά ήταν  …διακριτική – σε μία στιγμή που κρίνεται η ανανέωση ή όχι της θητείας του από την Κυβέρνηση, είναι ένδειξη προθέσεων για την στάση που θα κρατήσει εάν ανανεωθεί η θητεία του…

Και αυτό προφανώς δεν απευθύνεται στον κ. Λάτση ως απάντηση στην ανακοίνωσή του αλλά στην Κυβέρνηση και στον κ. Σαμαρά ο οποίος τυπικά τουλάχιστον θα έχει τον τελευταίο λόγο στην παραμονή  ή όχι του κ. Προβόπουλου στην ΤτΕ.

Αν και δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι ο διορισμός του διοικητή της ΤτΕ είναι μεν δικαίωμα της κυβέρνησης, αλλά έχουμε δει στην Κύπρο και αλλού τι συμβαίνει τελικά όταν η επιλογή της κυβέρνησης δεν συμφωνεί με εκείνη της Φρανκφούρτης (ΕΚΤ) στην δικαιοδοσία της οποίας ανήκει και η ΤτΕ…

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πια θα είναι η συνέχεια, δεδομένου ότι ο Ομίλος Λάτση παραμένει ενεργός στην εγχώρια οικονομία και στον τραπεζικό χώρο και στις μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις.