Του Γιάννη Αγγέλη

Η εξαιρετικά υψηλή για τα ελληνικά δεδομένα προσφορά κεφαλαίων χθες για την ομολογιακή έκδοση της Τράπεζας Πειραιώς φαίνεται να δίνει απάντηση σε δύο μεγάλες εκκρεμότητες για όλους τους ενδιαφερόμενους: το κόστος δανεισμού των τραπεζών και την ανησυχία από το ποιος θα πρέπει να βγει πρώτος στις αγορές, κράτος ή τράπεζες.

Παράλληλα έγινε φανερό από την πρώτη αυτή δοκιμή ότι η προσφορά κεφαλαίων έχει μία δυναμική ικανή να καλύψει και τις δύο ανάγκες, τόσο την κεφαλαιακή επάρκεια όσο και την ρευστότητα, καθώς είναι διαφορετικές οι δεξαμενές επενδυτικών κεφαλαίων που αφορούν τις ανάγκες αυτές.

Τραπεζικοί κύκλοι σχολιάζοντας χθες την κατά έξι φορές υπερκάλυψη του ομολογιακού δανείου της Πειραιώς, υποστήριζαν ότι “ο αφανής πρωταγωνιστής αυτού του αποτελέσματος είναι η διαδικασία των stress test της ΤτΕ που κρίνεται πλέον ως αξιόπιστη από τις αγορές, διαψεύδοντας όσους έθεταν θέμα αμφιβολίας για το αν τα αποτελέσματα της Βlackrock κάλυπταν επαρκώς της κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών”. 

Το δεύτερο στοιχείο που επισημαίνεται είναι ότι το επιτοκιακό κόστος του δανείου αφ΄ ενός διαψεύδει τις ανησυχίες για αυξημένα επιτόκια σε περίπτωση που οι τράπεζες προηγούνταν του δημοσίου στην ζήτηση κεφαλαίων από τις αγορές και αφ΄ εταίρου διαπιστώνεται ότι και άλλες τράπεζες μπορούν να ακολουθήσουν στην ίδια κατεύθυνση (σ.σ. Αναλυτικό ρεπορτάζ στο Κεφάλαιο 22/3 για το ποια τράπεζα και πως θα ακολουθήσει). 

Απέναντι στις αισιοδοξία που εκφράζεται στους τραπεζικούς κύκλους, ορισμένοι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι η συγκυρία είναι αναμφίβολα ευνοϊκή, “αλλά πρόκειται για συγκυρία και όχι για σταθερή κατάσταση” και για τον λόγο αυτό συνιστούν “κινήσεις που δεν επιτρέπουν χρονοτριβή είτε από πλευράς κυβέρνησης είτε από πλευράς τραπεζών...”.

Οι “συστάσεις” αυτές αφορούν κυρίως τις διαδικασίες για τις ΑΜΚ και την ακατανόητη καθυστέρηση στην προώθηση του νόμου για το ΤΧΣ από το οποίο εξακολουθεί να εξαρτάται η “τύχη” της Eurobank. 

Από την πλευρά της κυβέρνησης παραδόξως ακούγονται αλληλοαναιρούμενα μηνύματα που πότε εντάσσουν τον νόμο για το ΤΧΣ στον νομοσχέδιο σκούπα και πότε το ξεχωρίζουν υποστηρίζοντας την αυτόνομη κατάθεσή του στην Βουλή...

Γεγονός πάντως είναι οτι έχει δημιουργηθεί μία δυναμική υπερκάλυψης των ΑΜΚ από ιδιωτικά κεφάλαια και για τις τρεις τράπεζες που ετοιμάζονται για το σχετικό εγχείρημα, ρίχνοντας το “μπαλάκι” στην Κυβέρνηση και το ΤΧΣ για την όποια καθυστέρηση. 

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι η ομολογιακή έκδοση της Πειραιώς φαίνεται να δημιουργεί θετικό προηγούμενο και για τις άλλες τράπεζες όσο αφορά τις δυνατότητες κάλυψης αναγκών και ενίσχυσης της ρευστότητάς τους, γεγονός που επιτρέπει και την σταδιακή απαγκίστρωσή τους αν στο μεταξύ δεν υπάρξουν ανατροπές, από τον ομφάλιο λώρο της ανακύκλωσης του βραχυπρόθεσμου κρατικού χρέους.