"Στην σημερινή συγκυρία, και ανεξαρτήτως πολιτικών διεργασιών και εξελίξεων, απαραίτητη προϋπόθεση για την αποκατάσταση συνθηκών σταθεροποίησης του δημοσίου χρέους και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας παραμένει η άμεση και δραστική μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, η ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και η ταχεία υλοποίηση των αποκρατικοποιήσεων και της ανάπτυξης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου" σχολιάζει στο Εβδομαδιαίο Δέλτίο της η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank.

Και συνεχίζει:

"Στο πλαίσιο αυτό, η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) που πρόσφατα ανακοίνωσε η κυβέρνηση κατόπιν διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, και που προωθείται στην Βουλή για ψήφιση, αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την συνέχιση της χρηματοδότησης της Ελλάδος από τους Ευρωπαίους εταίρους και την αποφυγή μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα δεν έχει σήμερα επιλογές ή δυνατότητες αποτυχιών ή καθυστερήσεων. Η δημοσιονομική προσαρμογή δεν μπορεί να είναι πιο σταδιακή, διότι τότε το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να διογκώνεται σε επίπεδα που δεν είναι βιώσιμα. Επίσης, τα ελλείμματα που πρέπει να μειωθούν είναι τόσο μεγάλα που στην ουσία δεν υπάρχει επιλογή για τα μέτρα που πρέπει να υιοθετηθούν για τη μείωσή τους. Όλα τα μέτρα είναι αναγκαία, τόσο η δραστική μείωση των δαπανών (με μείωση και των μισθών και της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα και της σπατάλης), όσο και η σημαντική αύξηση των φόρων (τόσο για τους συνεπείς φορολογούμενους όσο και για τους φοροφυγάδες). Η Ελλάδα πρέπει να μειώσει ταχέως τα δημοσιονομικά της ελλείμματα για να μειώσει το υπέρμετρα υψηλό δημόσιο χρέος της. Ταυτόχρονα, πρέπει να προωθήσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (δηλαδή την εκλογίκευση της λειτουργίας της κεντρικής δημόσιας διοίκησης, των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ, της αγοράς εργασίας, του ασφαλιστικού συστήματος και του συστήματος υγείας, των κλειστών επαγγελμάτων, κ.ά.) για να δώσει στην οικονομία την ευκαιρία να ανακάμψει γρήγορα.

Ανάκαμψη με νέο φούσκωμα της εγχώριας ζήτησης δεν μπορεί να γίνει πλέον, ακόμη και αν το θέλαμε, διότι δεν έχουμε χρήματα και κανείς δεν μας δανείζει εάν δεν αποκαταστήσουμε τα δημόσια οικονομικά μας σε πιο υγιή βάση. Όσο πιο γρήγορα το κάνουμε αυτό, τόσο γρηγορότερα θα βελτιωθεί η χρηματοδότηση της οικονομίας με την επίλυση και των σημερινών προβλημάτων χρηματοδότησης των τραπεζών, τα οποία υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της κρίσης χρέους του δημόσιου τομέα.

Το εγχείρημα της δραστικής μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που προαναφέρθηκε είναι εξαιρετικά δύσκολο και η επιτυχία του δεν είναι εκ των προτέρων εξασφαλισμένη. Κατ’ αρχήν, η αναγκαία αύξηση των εσόδων της γενικής κυβέρνησης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας των αρμοδίων δημοσίων υπηρεσιών, η οποία είχε μειωθεί σημαντικά τα τελευταία έτη.

Επιπλέον, οι ίδιοι εργαζόμενοι που πρέπει να ενεργοποιηθούν περισσότερο για την επίτευξη των δύσκολων στόχων όσον αφορά την είσπραξη των εσόδων από την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, υφίστανται και τις επιπτώσεις από τις μεγάλες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Επομένως, η αναγκαία ενεργοποίηση του μηχανισμού είσπραξης των δημοσίων εσόδων παρεμποδίζεται από εγγενή αντικίνητρα. Επίσης, το γεγονός ότι ταυτόχρονα με τα επώδυνα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβάλλονται από τον Μάιο του 2010 προωθούνται και οι μεταρρυθμίσεις σε πολύ σημαντικούς τομείς της οικονομίας, συνεπάγεται πολλαπλές κινητοποιήσεις εργαζομένων που αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις εμποδίζοντας περαιτέρω τη λειτουργία της οικονομίας και τη δημοσιονομική προσαρμογή. Από την άλλη πλευρά, για την Ελλάδα το εγχείρημα της ταχείας δημοσιονομικής προσαρμογής κατέστη πολύ δυσκολότερο από τις επιθετικές, πολλαπλές και διαδοχικές υποβαθμίσεις του δημοσίου χρέους από τις εταιρίες πιστοληπτικής αξιολόγησης μετά τον Μάιο του 2010, που καταρράκωσαν το οικονομικό κλίμα στην εγχώρια οικονομία και συνέβαλαν στην υπέρμετρα μεγάλη πτώση της εγχώριας δαπάνης για κατανάλωση και επενδύσεις και σε μεγάλη πτώση του ΑΕΠ. Τέλος, σε ένα άλλο επίπεδο, αστοχίες στην υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής μπορεί να οφείλονται και σε λανθασμένες εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις συγκεκριμένων μέτρων πολιτικής που μπορεί να λαμβάνονται στην προσπάθεια επιδίωξης άλλων στόχων που επίσης κρίνονται προς στιγμή αναγκαίοι.

Σε κάθε περίπτωση, το μέγεθος της επιχειρούμενης προσαρμογής και τα εμπόδια στην υλοποίηση των μέτρων απαιτούν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα διακυβέρνησης εκ μέρους των πολιτικών δυνάμεων, χωρίς την οποία διακυβεύεται το μέλλον της χώρας".