Θέατρο του παραλόγου εκτυλίχθηκε στην Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, την Παρασκευή. Με πρωταγωνιστή τον (καθ’ ομολογία) Hilly Billy Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, J.D. Vance. Ανέβηκε στο βήμα με ύφος αυτοκρατορικού επιτηρητή για να  επιπλήξει την Ευρώπη ολόκληρη. Με μια ρητορική βγαλμένη από τις προεκλογικές φαντασιώσεις του Τραμπ, κατακεραύνωσε την Ευρώπη για την "υποχώρηση" της ελευθερίας του λόγου και την ανάγκη "ενίσχυσης" της άμυνας της επειδή, όπως άφησε να εννοηθεί, οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να είναι για πάντα το παγκόσμιο πυροσβεστικό σώμα.

Αυτή η παράσταση, όμως, έπαιξε σε λάθος σκηνή και σε λάθος ώρα. Γιατί την ίδια στιγμή που ο Βανς προσπαθούσε να δώσει μαθήματα δημοκρατίας, η διοίκηση Τραμπ διέταζε τον αποκλεισμό των δημοσιογράφων του Associated Press από τις ενημερώσεις του προεδρικού αεροσκάφους Air Force One και από το briefing room της Προεδρίας, στον Λευκό οίκο. Όχι, γιατί διέδιδαν ψευδείς ειδήσεις ή διαστρεβλώσεις, αλλά διότι δεν αναφέρονταν στον Κόλπο του Μεξικού ως "Κόλπο της Αμερικής", σύμφωνα με τις επιθυμίες του πορτοκαλί Καίσαρα! Η απόφαση αυτή, χωρίς προηγούμενο στην αμερικανική ιστορία, έρχεται να προστεθεί στις επιθέσεις κατά του Τύπου που αποτελούν ήδη σήμα κατατεθέν της διακυβέρνησης του Τραμπ, με χαρακτηρισμούς για "fake news" και "εχθρούς του λαού".

Για να μην αναφερθούμε γεγονός ότι να κάνει μαθήματα περί Δημοκρατίας κάποιος, του οποίου το αφεντικό δεν έχει παραδεχθεί  και εξακολουθεί να αρνείται την ήττα του στις εκλογές του 2020, είναι τουλάχιστον γελοίο. Διότι ναι, τέσσερα χρόνια μετά, ο άνθρωπος που μιλάει για "ελευθερία και δημοκρατία", ο ίδιος ο Τραμπ, συνεχίζει να συντηρεί την πιο επικίνδυνη θεωρία συνωμοσίας της σύγχρονης Αμερικής! Υπονομεύοντας την ίδια την θεμελιώδη διαδικασία που κρατά την Δημοκρατία όρθια: την εναλλαγή εξουσίας μέσω εκλογών!

Αν κάποιος Ευρωπαίος ηγέτης τολμούσε να εκφράσει αντίστοιχες απόψεις για τις ΗΠΑ σε αμερικανικό έδαφος, δεν θα προλάβαινε να ολοκληρώσει την ομιλία του. Το μικρόφωνο θα έκλεινε, οι μυστικές υπηρεσίες θα τον συνόδευαν εκτός αίθουσας και η απέλαση ως persona non grata θα ερχόταν την ίδια μέρα. Στην καλύτερη περίπτωση, θα έμπαινε σε λίστα υπόπτων για αντιαμερικανικές δραστηριότητες. Γιατί οι ΗΠΑ, και ορθά, δεν δέχονται την παραμικρή προσβολή του πολιτεύματός τους και η διοίκηση Τραμπ δεν ανέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση της κυριαρχίας της. Αλλά επιμένει και στοχεύει εσκεμμένα να το κάνει σε όποιον άλλον την βολεύει.

Το θράσος περισσεύει. Η Αμερική είναι η μοναδική χώρα ιστορικά που έχει ποτέ ενεργοποιήσει το Άρθρο 5 της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, περί της υποχρεωτικής  συνδρομή των συμμάχων σε κινδυνεύοντα σύμμαχο της το 2001, όταν χρειαζόταν βοήθεια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Και οι Ευρωπαίοι, αντίθετα με όσα αφήνονται να εννοηθούν από την Ουάσιγκτον σήμερα, ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω. Έστειλαν στρατεύματα και υλικό, θυσίασαν έμψυχο και άψυχο υλικό, με κόστος βαρύτατο! Όχι μόνο σε αίμα, αλλά και σε ειρήνη και ευημερία, μιας και είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος πολλαπλασιάστηκαν μετά την αμερικανική επίθεση στο Ιράκ και την παρέμβαση στο Αφγανιστάν.

Και αν οι Αμερικανοί σήμερα κουνούν το δάχτυλο στην Ευρώπη, καλό θα ήταν να θυμηθούν ότι, αν δεν υπήρχε η Γαλλία, πιθανότατα δεν θα υπήρχαν ούτε οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Γάλλοι όχι μόνο στήριξαν την Αμερικανική Επανάσταση κατά των Άγγλων, αλλά την χρηματοδότησαν και στρατιωτικά, βάζοντας τα θεμέλια για την ανεξαρτησία της. Χωρίς τον γαλλικό στόλο και τα χρήματα του Λουδοβίκου ΙΣΤ’, η Αμερική θα ήταν σήμερα μια ακόμη αποικία της Βρετανικής Κοινοπολιτείας Ένας ακόμη "Καναδάς", αν θέλετε (sic). Αλλά βέβαια, η Ιστορία είναι χρήσιμη, μόνο όταν βολεύει! Όταν δεν βολεύει, αφορά άλλους…

Ο Βανς και οι όμοιοί του δεν μιλούν ως υπερασπιστές της ελευθερίας, αλλά ως αλαζόνες ιεροκήρυκες ενός αυταρχικού εθνικισμού που κατηγορεί οτιδήποτε δεν βολεύει τα σχέδια τους ή όποιον δεν υποτάσσεται στις δικές τους προσταγές. Η Ευρώπη, με τα λάθη και τις αδυναμίες της, δεν χρειάζεται διαλέξεις από μια διοίκηση που καταπνίγει τον Τύπο, αγκαλιάζει την εκλογική αμφισβήτηση και προωθεί το χάος και τα Fake news ως μέσα πολιτικού ελέγχου. Αν οι ΗΠΑ θέλουν να διδάξουν δημοκρατία, ας ξεκινήσουν από το δικό τους σπίτι, γιατί η ασυνέπειά τους είναι πλέον τόσο εξόφθαλμη, που είναι αδύνατον να περάσει πλέον απαρατήρητη. Και αν νομίζουν ότι ο υπόλοιπος κόσμος θα δεχθεί αγόγγυστα τα δόγματα της δικής τους υποκριτικής ηθικής, πλανώνται πλάνην οικτρά. Η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να μένει στα λόγια – ήρθε η ώρα να περάσει στις πράξεις. Θα το κάνει;

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr