H Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, τα οποία απαιτούν άμεση αντιμετώπιση και ιδιαίτερα λεπτούς πολιτικούς χειρισμούς. Χειρισμούς που θα οδηγήσουν σε ριζικές αλλαγές και σε μία νέα μορφή της Ένωσης. Διότι είναι ξεκάθαρο πλέον ότι αυτή με την οποία δημιουργήθηκε και πορεύτηκε τις τελευταίες δεκαετίες, παρόλες τις κατά καιρούς "διορθώσεις" και αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν, έχει αποδεδειγμένα καταλήξει να είναι από απλώς προβληματική έως και ακραία επικίνδυνη. 

Οι απαιτούμενες, απαραίτητες αλλαγές αφορούν αφενός την νοοτροπία με την οποία κινούνται οι καταστάσεις και γίνονται τα πράγματα στα Ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων και αφετέρου τις θεσμικές διαδικασίες με τις οποίες λαμβάνονται οι αποφάσεις αυτές καθαυτές.

Προφανώς η δεύτερη αφορά κυρίως το γνωστότατο θέμα της απαιτούμενης ομοφωνίας για ορισμένες κατηγορίες αποφάσεων. Έναν κανόνα που δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην λειτουργία του… υπερωκεανίου αλλά και αρκετούς (πολιτικούς) εκβιαστές. Η ανάγκη ομοφωνίας μόνη της θα πρέπει να έχει κοστίσει αρκετά χρόνια προόδου αλλά και δημιουργήσει κάμποσες δεκάδες πολιτικών με άριστη hands on εκπαίδευση στο… νταλαβέρι. Οι παλιοί το έλεγαν δούναι και λαβείν αλλά ορισμένοι Ευρωπαίοι "ηγέτες" το ανήγαγαν σε πραγματική τέχνη εξαναγκασμού. Για να το πούμε κομψά.  

Η ανάγκη κατάργησης ή τουλάχιστον αλλαγής του κανόνα είναι πολύ μεγάλη αλλά η υλοποίηση της μεταρρύθμισης θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πρώτον και κύριο διότι η ομοφωνία εκτός από πρόβλημα, αποτελεί  και το μοναδικό όπλο που διαθέτουν οι χώρες με μικρά μεγέθη, ώστε να μπλοκάρουν αποφάσεις που είναι αντίθετες προς τα εθνικά τους συμφέροντα. Από την στιγμή όμως που υπήρξε η κατάχρηση και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό, η αλλαγή πρέπει να γίνει. 

Τα πράγματα είναι εξαιρετικά πιο δύσκολα στην νοοτροπία που επικρατεί στους διαδρόμους των Βρυξελλών και του Στρασβούργου. Διότι η αλλαγή της απαιτεί πολύ περισσότερα από μερικές θυελλώδεις συνεδριάσεις του Συμβουλίου, άντε και κάποιων οργάνων. Νοοτροπία είναι οι άνθρωποι και, εκτός από τους αιρετούς που μπορούμε να τους επιλέξουμε την Κυριακή, ο κυρίαρχος λόγος και οι στυλοβάτες της υπάρχουσας είναι οι χιλιάδες των μανδαρίνων-γραφειοκρατών που ελέγχουν κάθε σημαντικό σημείο για την πορεία της Ένωσης. Για ν’ αλλάξουν αυτοί, χρειάζεται πρώτα να αλλάξει η αιρετή ηγεσία και οι εξουσίες που έχει, κατόπιν η αλλαγή να απλωθεί στα επιτελεία και στην συνέχεια να εξαπλωθεί στα διάφορα γραφεία όπου κυριαρχεί μόνο η θέληση για διατήρηση της καρέκλας, της στασιμότητας σε όλα και των απηρχαιωμένων ιδεών.  

Θα πάρει χρόνο και το σωστό θα ήταν να δοθεί αυτός ο χρόνος. Όμως δεν υπάρχει διαθέσιμος. Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν γρήγορα και δραστικά, γιατί η ΕΕ έχει σπαταλήσει πολύτιμο χρόνο σε "ενδοσκοπήσεις" και "ζυμώσεις" που ουσιαστικά αποτελούσαν σφαίρες στο ίδιο της το κορμί. Διαφορετικά ο κίνδυνος για καταστροφικές εξελίξεις, είναι κάτι περισσότερο από αισθητός.  

Ειδικά αν σκεφθούμε το ακήρυκτο πόλεμο που εδώ και χρόνια, εκμεταλλευόμενος τραγικά στρατηγικά λάθη των ηγετικών φυσιογνωμιών και χωρών των αρχών του αιώνα, διεξάγει ο Ρώσος δικτάτορας και ορισμένοι ευρωπαίοι δήθεν, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάπτωση και κατάντια της κάποτε πανίσχυρης ΕΕ. 

Οι λογικές της, τόσο λανθασμένα μεταφερμένης στην Γηραιά Ήπειρο, woke culture πρέπει ν’ αλλάξουν! 

Οι λογικές της μεμονωμένης χώρας που είχε την ατυχία να βρίσκεται σε γεωγραφικό σημείο/σύνορο με χώρες μη μέλη, πρέπει ν’ αλλάξουν. 

Οι λογικές της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, πρέπει ν’ αλλάξουν. Όπως πρέπει ν’ αλλάξουν και οι λογικές της πλήρους κατάργησης της. Η κλιματική αλλαγή, θέλουμε δεν θέλουμε, θα δημιουργήσει ασταμάτητα κύματα εκατομμυρίων πεινασμένων προς την Ευρώπη! Κύματα που δεν είναι καν λογικό να σκεφθούμε πως μπορεί να εμποδιστούν. 

Οι λογικές της μεμονωμένης χώρας που θα παλέψει μόνη της την κλιματική αλλαγή πρέπει ν’ αλλάξει. Όμοια χρειάζεται να εξαλειφθεί η λογική του διαχωρισμού σε εργατικούς λαούς και τεμπέληδες. Οι διαφορές υπάρχουν και πρέπει να εξομαλυνθούν και να καλυφθούν! Όχι όμως να διχάσουν και να προκαλέσουν φθόνο!

Κι αυτά είναι μόνο μερικά απ’ όσα πρέπει ν’ αλλάξουν! Και οφείλουμε όλοι να φροντίσουμε ώστε η αλλαγή να ξεκινήσει στις 10 Ιουνίου. Στις 11 μπορεί να είναι αργά…

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr