Όσο περνούν οι μέρες και πλησιάζουμε προς την ημερομηνία των ευρωεκλογών, όλο και περισσότερο αυξάνονται οι εντάσεις και σηκώνονται οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεση. Αυτή η πραγματικότητα είναι σε έναν σημαντικό βαθμό λογική, κατανοητή και αποδεκτή. Η αντιπολίτευση βρίσκεται πολύ καιρό εκτός παιχνιδιού και η κυβέρνηση διανύει την δεύτερη τετραετία της, όποτε είναι απόλυτα φυσιολογικά τόσο η μεγάλη προσπάθεια συσπείρωσης όλων, όσο και η ελαφρώς πανικόβλητη κινητικότητα των πρώτων.

Το θέμα είναι ότι στην φετινή εκλογική αναμέτρηση, ο… αγώνας άρχισε τόσο νωρίς που κάποια στιγμή έχουν αρχίσει να στερεύουν τα φυσιολογικά κι αρχίζει ο λαϊκισμός και η απώλεια κάθε ορίου ευπρέπειας ή πολιτικού πολιτισμού. Και δεν μιλώ για καταστάσεις τύπου "μικρό παιδί νεκρό στον Έβρο από τσίμπημα σκορπιού" ή περιπτώσεις επισκόπησης τιμών σε γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ επί ειδών που… δεν υπήρχαν! Αυτά είναι οι γνωστές γελοιότητες πολακισμού που οδήγησαν την Αξιωματική Αντιπολίτευση στα χάλια που βρίσκεται σήμερα. Αλλά για την χώρα είναι αβλαβή, στην διάρκεια του χρόνου και την ευρύτερη εικόνα. 

Αντίθετα, αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στην χώρα και αποτελούν άκρως επικίνδυνους ακροβατισμούς. Μιλώ για τα επανειλημμένα αλλά απολύτως αδικαιολόγητα αιτήματα για διεξαγωγή εθνικών εκλογών. Τουλάχιστον σταμάτησαν οι αστοιχείωτες βλακείες περί "διεθνών παρατηρητών"… 

Όμως, παρότι βρισκόμαστε λιγότερο από 10 μήνες από την προηγούμενη εθνική εκλογική αναμέτρηση, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ  ζητά νέα αναμέτρηση. Κι ας έχασε τότε με περισσότερες από 20 ποσοστιαίες μονάδες, κι ας μην υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η κοινή γνώμη έχει μεταστραφεί σε αξιοσημείωτο βαθμό ή, έστω, σε σημείο που να υπάρχουν βάσιμες αμφιβολίες για αμφισβήτηση της κυριαρχίας της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού στο πολιτικό σκηνικό. Ακόμη και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ζητά τις εκλογές, αποδέχεται ότι το κόμμα του θα έρθει δεύτερο! Αλλά ζητά εκλογές!!! Πρέπει να αποτελεί ρεκόρ Γκίνες απαισιοδοξίας και… βλακώδους στρατηγικής!

Τιμή που προφανώς ζήλεψε η άλλη κεντροαριστερή πτέρυγα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ. Απ’ όπου άκουσα, όχι χωρίς έκπληξη και απορία, τον εκπρόσωπό του Μ. Κατρίνη να λέει (στον ΣΚΑΙ και τους κ.κ. Οικονόμου, Παυλόπουλο) πως "Εάν το ποσοστό της κυβέρνησης στις ευρωεκλογές δεν δίνει αυτοδυναμία σε εθνικές εκλογές θα υπάρχει θέμα"!! Προσέξτε! Εάν στις ευρωεκλογές, οι οποίες διεξάγονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο και χωρίς δυνατότητα επιστημονικά τεκμηριωμένης σύγκρισης με τις αντίστοιχες εθνικές, η κυβέρνηση θα έχει πρόβλημα!!! 

Τι πρόβλημα; Και πως θα προκληθεί αυτό; Θα αποχωρήσουν άραγε κάμποσοι βουλευτές από τα κυβερνητικά έδρανα; Θα κατέβει ο στρατός στους δρόμους; Πως; 

Είναι προφανές ότι κάποιοι ξεχνούν ότι η Ελλάδα είναι χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μία πραγματικά στέρεα Δημοκρατία. Μια Δημοκρατία που απέχει πολύ από το να είναι τέλεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κλονισθεί. Και σίγουρα έχουν τους λόγους τους που το ξεχνούν! Πείνα για εξουσία; Φόβος για πρόωρη συνταξιοδότηση από το αρχηγικό έδρανο; Κάτι άλλο; Ποιος ξέρει; Μόνο αυτοί γνωρίζουν. 

Αλλά αυτό δεν τους δίνει το δικαίωμα να ρισκάρουν την τύχη της Ελλάδας και ημών των πολιτών, για το δικό τους συμφέρον. Κι αυτό κάνουν, κάθε φορά που ζητούν εθνικές εκλογές λίγους μήνες μετά την διεξαγωγή τους και ενώ οι μετρήσεις τους δίνουν μηδενικές πιθανότητες νίκης. Γιατί οι ξένοι επενδυτές, που δεν γνωρίζουν το είδος των λαϊκιστών που έχουν μπροστά τους, κοντοστέκονται και κάνουν δεύτερες σκέψεις.

Υπάρχει κανείς που θεωρεί πως αυτές οι… στάσεις  είναι καλές για την χώρα;

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr