Η σύλληψη του χούλιγκαν που τραυμάτισε βαρύτατα αστυνομικό με ναυτική φωτοβολίδα, αποτελεί έναν ακόμη κρίκο της μακριάς αλυσίδας γεγονότων φρικτής και ακραίας βίας μεταξύ οπαδών ομάδων/αθλητικών συλλόγων. Όπως όλες οι προηγούμενες, θα μπορούσε ν’ αποτελέσει την αρχή του τέλους του φαινομένου της οπαδικής βίας. Μέσω, μιας διαφορετικής αντιμετώπισης από εκείνες που εφαρμόζονταν μέχρι σήμερα.

Σε πλείστες όσες περιπτώσεις, ων ουκ έστιν αριθμός, ανάλογης ή ακόμη και μεγαλύτερης σοβαρότητας ακουστήκαν βαρύτατοι χαρακτηρισμοί, έγιναν τα τετριμμένα σχόλια για "το μαχαίρι που πρέπει και θα φτάσει στο κόκκαλο" και ακολούθησαν διάφορες ανακοινώσεις για "σκληρά μέτρα" κ.λπ. Επί του πρακτέου όμως, τζίφος!

Είτε δεν συλλαμβάνονταν οι πραγματικοί δράστες, είτε δεν υπήρχε καμία σύλληψη, είτε (σε ελάχιστες περιπτώσεις) συλλαμβάνονταν οι πραγματικοί δράστες αλλά κατέληγαν να τους επιμεριστούν ποινές-χάδια. Υπήρξαν εποχές κατά τις οποίες η σχετική νομοθεσία ήταν σκληρή και εφαρμοζόταν απαρέγκλιτα. Δυστυχώς, όμως, πάντα παρουσιαζόταν κάποιου είδους παρέμβαση, η οποία άλλαζε τα δεδομένα. Είτε η νομοθεσία άλλαζε προς το (δραματικά) ευνοϊκότερο, είτε "αόρατα χέρια" μετέτρεπαν ανθρωπόμορφα τέρατα σε "μικρά παιδιά που παρασύρθηκαν". Έτσι πάντα οι δράστες κατέληγαν ελεύθεροι μετά από μικρό διάστημα τιμωρίας και η κατάσταση διαιωνίζεται! Αδιάλειπτα και χωρίς ίχνος θετικότερου αποτελέσματος!
Οι περισσότεροι από εμάς, παρασυρμένοι από την τρομερή δίνη της καθημερινότητας και τη βασανιστική πίεση της ζωής, μετά τα πρώτα ξεσπάσματα αγανάκτησης, σπρώχνουμε πάντα αυτά τα περιστατικά στο βάθος της μνήμης μας και τα επαναφέρουμε μόνο όταν υπάρξει επανάληψη του φαινομένου. Όπως συμβαίνει και τώρα με το περιστατικό της περασμένης Πέμπτης στον Αγ. Ιωάννη Ρέντη.

Όλα αυτά τα χρόνια, ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί με τις επιπτώσεις του χουλιγκανισμού στην οικονομία, εκτός του τμήματος εκείνου του αθλητισμού που αποτελεί επιχείρηση. Σίγουρα ΠΑΕ, ΚΑΕ και λοιπές μορφές επαγγελματικού ή ημιεπαγγελματικού αθλητισμού, υφίστανται τις βαρύτερες οικονομικές συνέπειες. Τουλάχιστον όσο μιλάμε για τον αθλητισμό ως επιχείρηση θεάματος και διασκέδασης.

Όταν όμως κάποιος μπει στον κόπο και αναλογιστεί τις συνέπειες που έχουμε υποστεί όλοι, από την αποκρουστική εικόνα κάποιων κάφρων να επιδίδονται σε οδομαχίες, μάχες σώμα με σώμα και λεηλασίες, θα χρειαστεί να αναθεωρήσει τους υπολογισμούς του. Όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, ένα από τα πρώτα πράγματα που εξετάζει ένας επενδυτής, όταν προσπαθεί να αποφασίσει εάν θα επενδύσει σε μια χώρα ή όχι, είναι η σταθερότητα που υπάρχει σε αυτή. Για πόση σταθερότητα άραγε προδιαθέτει έναν επενδυτή, η είδηση του βαρύτατου τραυματισμού ενός αστυνομικού από χούλιγκαν και μάλιστα με τρόπο τόσο αποκρουστικό;

Αλλά ακόμη κι αν θεωρήσουμε πως οι επενδυτές δεν μπαίνουν τόσο βαθιά στη διερεύνηση του επενδυτικού κλίματος, πόσο ελκυστική είναι για όσους εξετάζουν την Ελλάδα ως τουριστικό προορισμό την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2024, η είδηση πως ένα στρατός κάφρων βγήκε από έναν αγώνα βόλεϊ και κατευθύνθηκε οργανωμένα και συντεταγμένα (sic) να πλήξει αστυνομικούς εν υπηρεσία; Πόσο ασφαλής θα αισθανθεί; Είτε από αντίστοιχο συμβάν, είτε από την ικανότητα της αστυνομίας να προστατέψει αυτόν και την οικογένεια του;

Οι λόγοι που η οπαδική βία εξακολουθεί να υπάρχει και να μας καταδυναστεύει, κοστίζοντας, την αγαπημένη διασκέδαση ορισμένων από εμάς, δισεκατομμύρια ευρώ από το κράτος (δηλαδή όλους μας) και όχι σπάνια, ζωές είναι πολλοί και χρειάζονται πολλές χιλιάδες σελίδες για να περιγραφούν, ν’ αναλυθούν και να βρεθούν οι καλύτερες δυνατές λύσεις. Όμως πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια ή άλλη υπομονή. Το πράγμα έχει ξεπεράσει κάθε όριο και χρειάζονται άμεσα λύσεις. Έστω και ακραίες, για να μην έχουμε άλλα αντίστοιχα περιστατικά, όσο θα επεξεργάζονται οι αρμόδιοι τις οριστικές που θα λύσουν το πρόβλημα για πάντα!
Ας ελπίσουμε οι ανακοινώσεις που θα γίνουν σήμερα, να διέπονται από αυτό ακριβώς το πνεύμα! 

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr