Η Τράπεζα της Ελλάδας είχε χθες την τιμή να φιλοξενήσει την συνεδρίαση νομισματικής πολιτικής του Συμβουλίου των Διοικητών του Ευρωσυστήματος, στην Αθήνα. Συνήθως αυτές οι συνεδριάσεις διεξάγονται στην Φρανκφούρτη με εξαίρεση δύο φορές, οπόταν οι κεντρικοί τραπεζίτες συγκεντρώνονται στις πρωτεύουσες δύο εκ των μελών.

Συνήθως η μία συνεδρίαση αφορά θέματα μη νομισματικής πολιτικής και είναι μονοήμερη, σε αντίθεση με την δεύτερη που επικεντρώνεται μόνο στη νομισματική πολιτική και διαρκεί 2 ημέρες και ακολουθείται από συνέντευξη Τύπου της ή του Προέδρου του Συμβουλίου. Το διήμερο 24-25 Οκτωβρίου 2023, ήταν η σειρά της Αθήνας και του Γιάννη Στουρνάρα να είναι οικοδεσπότες.

Το τελικό αποτέλεσμα δεν περιείχε εκπλήξεις, αλλά οφείλουμε να κρατήσουμε ορισμένα από τα σχόλια της Christine Lagarde και του Ισπανού αντιπροέδρου του Συμβουλίου Luis de Guindos. Οι δύο κορυφαίοι τραπεζίτες της Ευρωζώνης, εμμέσως πλην σαφώς, ξεκαθάρισαν ότι οι αυξήσεις των επιτοκίων του ευρώ, πιθανόν να μην έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους. Που πα’ να πει πως μπορεί η θύελλα να έχει κοπάσει, αλλά κανείς δεν ξέρει εάν η σημαντικά ήρεμη (οικονομική) φάση που ζούμε αφορά την τελευταία φάση της καταιγίδας, ή απλά ο πλανήτης βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και οι αναταράξεις θα επανακάμψουν, λίαν συντόμως! Κι αυτό είναι κάτι που κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει-παραμελήσει…

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά στην ευρωπαϊκή (και παγκόσμια) οικονομία, στη νότια άκρη της Βαλκανικής χερσονήσου ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα μέχρι πρόσφατα εξουσίας, έχει βαλθεί να μετατραπεί σε περιοδεύοντα θίασο-θεατρικό μπουλούκι και καταβάλει κάθε πιθανή (και μερικές απίθανες) προσπάθεια να μας διασκεδάσει όπως κανείς πριν στην ελληνική πολιτική Ιστορία. Το θέμα είναι ότι, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, αυτή η κατάσταση αφήνει την κυβέρνηση ανενόχλητη από οποιαδήποτε αντιπολιτευτική πίεση, με αποτέλεσμα η λειτουργικότητα και η μεταρρυθμιστική της διάθεση να εμφανίζονται μειούμενες. Χωρίς απαραίτητα να μειώνονται πράγματι, αλλά ζούμε στην εποχή της απόλυτης κυριαρχίας της εικόνας και της "αντιληπτικότητας" (sic). Και αυτές επηρεάζουν τους πάντες και τα πάντα. Από τις σχέσεις με άλλες χώρες μέχρι τη διάθεση σοβαρών επενδυτών, να τοποθετηθούν πραγματικά μακροπρόθεσμα στην χώρα…

Φυσικά η κατάσταση στο Ισραήλ είναι ο πλέον ανησυχητικός παράγοντας, ειδικά τώρα που είναι ξεκάθαρο πως η χερσαία επιχείρηση είναι θέμα ημέρων (όχι αυτά που έγιναν χθες δεν είναι παρά κινήσεις προετοιμασίας, που διδάσκονται τον πρώτο μήνα μαθημάτων οποιασδήποτε σοβαρής σχολής Πολέμου). Η Ελλάδα όμως οφείλει να ανησυχεί πολύ περισσότερο από τους περισσότερους, καθώς ο Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να ξαναφορέσει τη στολή του μεγάλου στρατηλάτη και να προσπαθήσει να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου απέναντι στο Ισραήλ και τη Δύση. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως πολλές αραβικές χώρες, με πρώτη την Αίγυπτο και πολύ κοντά (αν όχι προπορευόμενο) τον κοιμώμενο γίγαντα που ονομάζεται Σαουδική Αραβία, έχουν σοβαρότατες αντιρρήσεις και δεν θα επιτρέψουν κανενός είδους αυθαιρεσίες από την Τουρκία. Αλλά αυτό το γνωρίζει καλύτερα από εμάς, ο πάλαι ποτέ κουμπάρος και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα ευφυής για να αντιληφθεί ότι οι κορώνες περί "απελευθερωτών της Χαμάς" μπορεί να εκνευρίζουν τον Μπίμπι, την Ουάσιγκτον και ολόκληρη την Δύση, αλλά του δίνουν μιας πρώτης τάξεως (κατά τα τουρκικά ειωθότα) δικαιολογία για να αρχίσει πάλι τις παλικαριές (ίσως και κάτι περισσότερο αυτήν την φορά) με την Ελλάδα και την Κύπρο!  

Με δυο λόγια το διεθνές παγκόσμιο και περιφερειακό σκηνικό, όπως και το τοπικό, έχουν διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο, που μυρίζουν μπαρούτι από πολύ μακρυά και πολύ έντονα. Γεγονός που χρειάζεται προσοχή, μην βρεθεί κανένας… θεριακλής και μας θυμίσει το ηρωικό Κούγκι! Το πραγματικό, όχι εκείνο του Πανούλη…

Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως χρειάζεται να φοβόμαστε ή να αποφεύγουμε την δράση και την δημιουργία ή να είμαστε απαισιόδοξοι. Υπάρχουν όλα τα εχέγγυα-δεδομένα για να είμαστε αρκετά αισιόδοξοι! Τουλάχιστον με τα έως τώρα δεδομένα. 

Όμως είναι απαραίτητο να εξετάζουμε πολύ προσεκτικά κάθε επόμενο βήμα, ενώ ένα ζευγάρι μάτια στην πλάτη, δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν! Εξάλλου, όπως περίλαμπρα μάς έχει αποδείξει η Ιστορία στο πέρασμα των χρόνων, οι ενδιαφέροντες καιροί είναι κι επικίνδυνοι! Αλλά και εκείνοι που αποδίδουν τις καλύτερες και μεγαλύτερες ανταμοιβές, στο τέλος!

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr