00:02 31/03
Δεν θα μάθουν ποτέ! Γιατί δεν θέλουν!
Ο πυρήνας της αριστερής ιδεολογίας βασίζεται στη λεγόμενη αναδιανομή εισοδημάτων, μια απόλυτα αναχρονιστική πρακτική.
Όσα αναμένεται να συμβούν τους επόμενους μήνες στα πλαίσια της προεκλογικής δραστηριότητας των κομμάτων, θα προκαλέσουν αηδία σε όλους όσοι δεν θεωρούν εαυτούς φανατικούς οπαδούς ενός από αυτά. Όσα θα ακουστούν, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν σιχασιά και διαθέσεις φυγής στον μέσο, κανονικό πολίτη. Αυτό είναι το μόνο χρήσιμο συμπέρασμα που μπορεί να κανείς να εξαγάγει από την τριήμερη συζήτηση της πρότασης μομφής. Γεγονός καθόλου παράξενο με δεδομένο το επίπεδο και το είδος των πρακτικών που χρησιμοποιεί η (αξιωματική και όχι μόνο) αντιπολίτευση.
Παρότι οι αριθμοί δείχνουν ξεκάθαρα πως η συγκεκριμένη στρατηγική δεν βοηθά καθόλου στην επίτευξη των στόχων της, σύσσωμη η αντιπολίτευση χρησιμοποιεί εξαιρετικά πολωτική ρητορική και ακραία φρασεολογία, προσπαθώντας να μετατρέψει... σχοινάκια γυμναστικής σε τριχιές απαγχονισμού!
Λόγω ανυπαρξίας επιχειρημάτων; Λόγω αδυναμίας εμφάνισης επιτευγμάτων; Λόγω υστέρησης στη σύγκριση με την κυβέρνηση; Όλα αυτά μαζί; Πιθανότατα το τελευταίο! Αλλά οι αφορμές ή και οι αιτίες της αντιπολιτευτικής στρατηγικής, αποτελούν αντικείμενο μιας διαφορετικής συζήτησης.
Αυτό που ενδιαφέρει σήμερα, είναι ότι τα αντιπολιτευόμενα κόμματα είναι "υποχρεωμένα" να αυξάνουν τους τόνους με κάθε ευκαιρία, οδηγώντας το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, σε όλο και μεγαλύτερα βάθη μιας αβύσσου που μοιάζει να μην έχει πάτο!
Πρόκειται για φυσιολογική κατάσταση! Όσο και αν αυτό μοιάζει υπερβολικό! Μιλάμε για εκλογές στην Ελλάδα, όπου κατά καιρούς έχουν συμβεί τα πλέον ακραία και απίθανα. Θυμηθείτε π.χ. τα όσα διαδραματίστηκαν στις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις του 89-90, τις κάλπες του 93 ή το ξεχαρβάλωμα της οικονομίας το 85...
Οι πραγματικά τερατώδεις αλλά αστοιχείωτες κατηγορίες που έχουν ακουστεί τις τελευταίες εβδομάδες, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μέρος του προεκλογικού σκηνικού, που έχει ξεκινήσει να στήνεται εδώ και αρκετό καιρό. Με τη βοήθεια φυσικά της περιβόητης ασυλίας, ακούμε και βλέπουμε κάθε τι υπαρκτό και ανύπαρκτο που περνά από κάποια μυαλά και διαπράττονται αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, ακόμη και μέσα στη Βουλή!
Έτσι είδαμε π.χ. τον Αλέξη Τσίπρα να παραβιάζει το κρατικό απόρρητο και να αποκαλύπτει ονόματα πολιτών που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση νόμιμα, ως μη όφειλε. Από το βήμα της Βουλής! Όχι, τυχαία φυσικά! Το αδίκημα είναι κακούργημα και δύσκολα μπορεί να πειστεί δικαστήριο ότι έγινε στα πλαίσια της άσκησης των καθηκόντων του ως βουλευτής. Εκτός εάν αυτό διαπράχθηκε μέσα στο Κοινοβούλιο και κατά την εκφώνηση πολιτικού λόγου...
Το παράδοξο μέσα σε όλον αυτόν τον πανζουρλισμό επιθέσεων, κατηγοριών και ύβρεων, είναι πως θεωρητικά, όλα γίνονται στο όνομα της προσέλκυσης των κεντρώων ψηφοφόρων. Οι οποίοι σιχαίνονται την ένταση και τις ακραίες αντιδράσεις, περισσότερο κι απ’ ό,τι σιχαίνεται η φωτιά το νερό! Θα έλεγε κανείς ότι έχουμε έμπειρους κυνηγούς να προσπαθούν να δολώσουν τίγρη με… φρέσκα λαχανικά!
Όπως και να `χει, θα ήταν παράλογο και εκτός ιστορικής παράδοσης να περιμένουμε τη χαλάρωση του πολιτικού σκηνικού, λίγες εβδομάδες πριν τη διεξαγωγή εκλογών και με de facto μακρόχρονη προεκλογική περίοδο. Και παρ όλη την ήδη υπερβολική ένταση, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα αυξηθεί κι άλλο, με ασήμαντες αφορμές και χωρίς ουσιαστικές αιτίες.
Είναι το φυσιολογικό! Όσοι δε φοβούνται μήπως αυτές οι ακραίες καταστάσεις προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες στις σχέσεις του πολιτικού προσωπικού και έτσι να υπάρξει δυστοκία στη δημιουργία κάποιου σχήματος συγκυβέρνησης, εάν δεν προκύψει αυτοδυναμία, ας συνειδητοποιήσουν ότι αυτόν τον Ρουβίκωνα τον έχουμε διαβεί εδώ και καιρό. Με ξεκάθαρες δηλώσεις των πιθανά ενδιαφερομένων μερών. Αλλά ακόμη κι έτσι, ας μην ξεχνάμε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μακρά παράδοση kolotoumbaς!
Με δυο λόγια, όλη αυτή η πραγματικά αηδιαστική και εκνευριστικότατη κατάσταση δεν πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα, αφενός διότι για τους πολιτικούς εμπίπτει στη λογική business as usual και αφετέρου επειδή δεν προβλέπεται να έχει την παραμικρή ουσιαστική επίδραση στο τελικό ουσιαστικό αποτέλεσμα!
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr