Τις τελευταίες εβδομάδες έχει επανέλθει στην επικαιρότητα, λόγω της περίπτωσης του πρώην αν. υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη (Μίμη) Παπαγγελόπουλου, η υπόθεση που αφορά την πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία Novartis. 

Όπως πάντα στη Νότια Άκρη της Βαλκανικής, η πραγματικότητα της υπόθεσης έχει παραμεριστεί και όλοι ασχολούμαστε με τα πιο σκαμπρόζικα και προκλητικά κομμάτια της. Σκάνδαλο Novartis ο ένας, σκάνδαλο Novartis ο άλλος, σκάνδαλο Novartis και ο τρίτος, σκάνδαλο Novartis όλοι.

Η αλήθεια είναι όμως ότι η συγκεκριμένη υπόθεση, δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τις διάφορες παράνομες ενέργειες που φέρεται να διέπραξε η διεθνής εταιρεία. Η όλη ιστορία και η παραπομπή του πρώην υπουργού στην εξεταστική επιτροπή αφορούν στη (λεγόμενη) άσκηση πιέσεων από μέρους του και την προσπάθειά του να επηρεάσει λειτουργούς της Δικαιοσύνης, ώστε αυτοί να πεισθούν και ν’ απαγγείλουν κατηγορίες σε πολιτικά πρόσωπα, αντιπάλους της τότε κυβέρνησης και φυσικά του ιδίου.

Το σκάνδαλο Novartis από την άλλη πλευρά, αφορά τις φερόμενες ως παράνομες προσπάθειες της εταιρείας να επηρεάσει τη συνταγογράφηση φαρμάκων και φαρμακευτικών ουσιών σε διάφορες (και πολλές) χώρες, ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται και η Ελλάδα. Αυτές οι προσπάθειες φέρονται να περιελάμβαναν, ανάμεσα στα άλλα και αναλόγως τη χώρα, και χρηματισμούς. Χρηματισμούς ή/και δωροδοκίες γιατρών, χρηματισμούς ή/και δωροδοκίες πολιτικών, χρηματισμούς ή/και δωροδοκίες αξιωματούχων και υπαλλήλων του εκάστοτε κράτους και πάει λέγοντας. 

Στις περισσότερες χώρες η ίδια η εταιρεία έχει παραδεχθεί τις πράξεις της και είτε έχουν ήδη επιβληθεί τελεσίδικες ποινές, πρόστιμα κ.λπ. στους παραβάτες του νόμου (συμπεριλαμβανομένης της εταιρείας), είτε η διαδικασία βρίσκεται σ’ εξέλιξη και βαίνει προς ολοκλήρωση. 

Στην Ελλάδα όμως, η μοναδική κατεύθυνση προς την οποία έχουν υπάρξει ουσιαστικές εξελίξεις, είναι αυτή των πολιτικών προσώπων. Όλοι οι υπόλοιποι πιθανοί ύποπτοι μοιάζουν να βρίσκονται υπό τη σκέπη μιας παράξενης (τουλάχιστον) "αμνησίας" των δικαστικών αρχών. 

Παρά το γεγονός ότι έχουν ερωτηθεί οι ξένες αρχές (με το φοβερό και τρομερό, Αμερικανικό Federal Bureau of Investigation να ξεχωρίζει ανάμεσά τους) και έχουν απαντήσει ξεκάθαρα πως δεν έχουν βρεθεί ίχνη χρηματισμού ή δωροδοκίας Ελλήνων πολιτικών. Παρόλο επίσης που η ίδια η εταιρεία έχει δηλώσει επίσημα ότι δεν έχει χρηματίσει ή δωροδοκήσει πολιτικούς στην Ελλάδα. Πιθανότατα διότι ο οποιοσδήποτε πολιτικός, ελάχιστα μπορεί να επηρεάσει τη συνταγογράφηση χιλιάδων γιατρών. Κάτι το οποίο θα μπορούσαν ενδεχομένως να πετύχουν πολύ πιο εύκολα π.χ. ένας παχύς φάκελος με χρήματα στα χέρια της γραμματέως ενός μεγαλογιατρού ή ένα οικογενειακό πακέτο διακοπών σ’ ένα εξωτικό θέρετρο, όπου διεξάγεται κάποιο βαρυσήμαντο ιατρικό… συνέδριο!

Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση ορισμού της τιμής των φαρμάκων, η οποία είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Ειδικά τις περιπτώσεις εκείνες που η χώρα βρίσκεται στην ομάδα που χρησιμοποιούν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες για να ορίσουν τις δικές του τιμές. Αλλά, όπως είπαμε ήδη, δεν έχει βρεθεί κανένα στοιχείο ή έστω ένδειξη που να δείχνει προς την κατεύθυνση πιθανής ενοχής πολιτικών. 

Τόσο από τις ελληνικές, όσο και από τις διεθνείς αρχές. Αντίθετα δε απ’ ό,τι υποστηρίζουν ορισμένοι "Δημοκράτες", όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ή έστω ενδείξεις, τότε όλοι είναι αθώοι. Άσχετα από τις όποιες υπόνοιες μπορεί να έχει κάποιος. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτός ο κάποιος, είναι πολιτικός αντίπαλος των διερευνώμενων. Αν μ’ εννοείτε…

Αυτό όμως, είναι το σημείο όπου "συναντώνται" το (πραγματικό) σκάνδαλο Novartis και η υπόθεση "Ρασπούτιν", η οποία όμως πλέον είναι καθαρά ζήτημα της Δικαιοσύνης και δεν είναι της παρούσης η όποια αναφορά σε αυτήν.

Η ίδια στάση θα έπρεπε να τηρηθεί και απέναντι στην περίπτωση Νοβάρτις εάν, πέραν της εξέτασης των πολιτικών προσώπων, η Εισαγγελία Διαφθοράς (ναι, η ίδια είναι αρμόδια και για όλους τους υπόλοιπους πιθανούς υπόπτους) είχε ασχοληθεί και με την πιθανή δωροδοκία ή/και χρηματισμό ιατρών ή/και στελεχών του σχετικού μηχανισμού. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, αντίθετα από την πολιτική πλευρά του θέματος, η έρευνα κυριολεκτικά καρκινοβατεί. Πιο αργά και από αραμπά με κουρασμένα βόδια κινείται. Παρότι οι έρευνες στο εξωτερικό έχουν δείξει ανάμειξη ατόμων που ανήκουν και στις δύο παραπάνω κατηγορίες! Και για την Ελλάδα!

Για να μην αναφερθούμε στις πληροφορίες που θέλουν την Ελληνική έρευνα να έχει ανακαλύψει σε καταλόγους ονομάτων χιλιάδων ιατρών και δεκάδων στελεχών του κρατικού μηχανισμού που έχει την αρμοδιότητα να ελέγχει το φάρμακο. Οι οποίοι όμως ανήκουν σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο...

Σε κάθε περίπτωση, εκτός πολιτικών προσώπων δεν έχει γίνει το παραμικρό! Υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν χιλιάδες παρανομήσαντες, κάποιοι από τους οποίους, ανάλογα τις περιπτώσεις, μπορεί να έχουν διακινδυνεύσει ακόμη την δημόσια υγεία με σκοπό το προσωπικό κέρδος, και δεν κουνιέται φύλλο! Τίποτα! Ο φάκελος του σκανδάλου Novartis, για το μη πολιτικό του σκέλος, βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης εδώ και χρόνια! Χωρίς να έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία! Χωρίς κανένα απτό αποτέλεσμα! Ενώ έχουν διασυρθεί πολιτικοί, έχουν εξευτελιστεί υπολήψεις αλλά και έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες γι’ αυτούς και οι φάκελοι βρίσκονται στο αρχείο!

Γιατί; Μήπως κάποιοι μας θεωρούν ηλίθιους; Μήπως χρειάζεται να γίνει κάτι δραστικό και άμεσο για να κρατά πραγματικά η Δικαιοσύνη ζυγαριά και να είναι πραγματικά τυφλή;

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr