Ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας καθηγητής Στουρνάρας, κατά την παρουσίαση του βιβλίου "Η τελευταία μπλόφα" (Βαρβιτσιώτη Ελένη-Δενδρινού Βικτώρια, εκδόσεις Παπαδόπουλος, 06/2019, συστήνεται ανεπιφύλακτα), αναφέρθηκε σε ορισμένα γεγονότα της περιόδου Ιανουάριος – Ιούνιος 2015 που είχαν, βολικά, ξεχαστεί.

Στην ίδια εκδήλωση, αντίστοιχα γεγονότα της ίδιας περιόδου υπενθύμισε ο Thomas Wieser, ο για περισσότερα από 6 χρόνια (Οκτ. 2011 – Φεβρ. 2018) πρόεδρος του Euro Working Group (και όχι μόνο). 

Εάν δεν τον θυμάστε, πρόκειται για έναν κορυφαίο Ευρωπαίο αξιωματούχο, ο οποίος χειρίστηκε όλες τις πλευρές της ευρωπαϊκής (όχι μόνο της ελληνικής) κρίσης που προέκυψε στην ήπειρό μας, μετά την κρίση των subprime δανείων στις ΗΠΑ. Δηλαδή έναν τεχνοκράτη των Βρυξελλών με βαθιά και αναμφίβολη γνώση όλων των πτυχών του ελληνικού δράματος, όπως αυτό εξελίχθηκε από το 2008 μέχρι και τις αρχές του περασμένου χρόνου (τουλάχιστον).

Επίσης, αξίζει να σημειώσουμε ότι μιλάμε για έναν τεχνοκράτη που δεν έχει ιδιαίτερα κίνητρα και λόγους να μην παρουσιάσει τα γεγονότα ακριβώς όπως τα βίωσε. Έχει συνταξιοδοτηθεί από τις αρχές του 2018 και το μοναδικό του συμφέρον στο θέμα, αφορά την υστεροφημία του.

Οι δύο τεχνοκράτες, βετεράνοι των πεδίων των μαχών σε Βρυξέλλες, Στρασβούργο,  Βερολίνο, Φρανκφούρτη και λοιπές ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, θυμήθηκαν και μας θύμισαν μερικά από πιο έντονα γεγονότα  της "ακσιοπρεπούς διαπραγμάτευσης". Γεγονότα τα οποία πραγματικά προκαλούν ανατριχίλες σε όσες και όσους τα έχουν ζήσει και τα βιώνουν ξανά όταν, για κάποιο λόγο, ξυπνούν μέσα στο μυαλό οι μνήμες τους.

Πρόκειται για γεγονότα ήδη γνωστά, εδώ και αρκετό καιρό. Στις συνέπειες και τ’ αποτελέσματά τους δε, η στήλη έχει αναφερθεί επανειλημμένα. Δεν θεωρεί όμως πως η επανεξέτασή τους, αποτελεί προτεραιότητα στον παρόντα χρόνο. Τη δεδομένη στιγμή, ελάχιστη σημασία έχει εάν η Βαρουφακειάδα κόστισε €80 δισ. ή €100 δισ. ή περισσότερα (το πιθανότερο, βάσει στοιχείων). 

Αυτές οι λεπτομέρειες, θα γίνουν συγκεκριμένες και θ’ αποκτήσουν τη δέουσα σημασία, μόνο όταν εξεταστούν υπεύθυνα, από ειδικούς. Αυτό που μετρά σήμερα, όπως με τα περισσότερα δημόσια ζητήματα στην Ψωροκώσταινα, είναι να γίνουν τ’ αυτονόητα και να ανατεθεί στη Δικαιοσύνη αυτή η εξέταση.

Υπάρχουν πολλοί που ισχυρίζονται ότι μία τέτοια πρακτική, θα ήταν χάσιμο χρόνου. Είτε επειδή τα αδικήματα που διαπράχθηκαν από την πολιτική ηγεσία εκείνη την εποχή, λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών, έχουν παραγραφεί, είτε διότι "οι φύλακες" έχουν φροντίσει να μην υπάρχουν αποδείξεις αυτών των αδικημάτων, είτε γιατί δεν έχουν γίνει αδικήματα (ναι, υπάρχουν και αυτοί) είτε, είτε, επειδή, διότι κ.ο.κ. 

Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς! Ναι, όλες αυτές οι δικαιολογίες πιθανόν να ισχύουν! Είτε μία από αυτές, είτε μερικές! Μπορεί π.χ. πράγματι να μην παραβιάστηκε ή να μην επιδείχθηκε φανερή πρόθεση να παραβιαστεί το Σύνταγμα! Μπορεί όντως η τότε κυβέρνηση να ενήργησε μόνο μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της! 

Δεν μοιάζει ιδιαίτερα πιθανό, αλλά θα μπορούσε! Το πρόβλημα είναι ότι ο γράφων αλλά και κανείς άλλος μεμονωμένος πολίτης/κάτοικος της χώρας τούτης, δεν είναι ο αρμόδιος να το κρίνει. Άντε να δεχθούμε πως οι νομικοί, λόγω γνώσεων, μπορούν να έχουν άποψη! 

Αλλά μέχρι εκεί! Ζούμε σε Δημοκρατία. Στις Δημοκρατίες, τα μόνα που έχουν αρμοδιότητα να κρίνουν τα γεγονότα και τις πράξεις πολιτικών και πολιτών, είναι τα δικαστήρια. Όμως αυτή η κρίση πρέπει να υπάρξει. Πρέπει τα πάντα να μπουν κάτω από το μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης και των ειδικών.

Διότι κάτι έγινε σε εκείνους τους επτά μήνες! Η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού! Είτε από "αυταπάτη", είτε από αμέλεια, είτε από έλλειμμα συνείδησης! Κανείς δεν αρνείται αυτό. Ούτε καν οι ύποπτοι!

Το ζητούμενο είναι ένα: έγιναν τα όσα έγιναν σύννομα ή όχι; Εάν ναι, καλώς καμωμένα! Πάμε παρακάτω.

Εάν όχι όμως, είναι υποχρέωση όλων, με πρώτη και καλύτερη την Πολιτεία, κάποιος να πληρώσει το τίμημα που προβλέπει ο νόμος. 

Η υποτιθέμενη ατιμωρησία που επικράτησε για συγκεκριμένα περιστατικά, είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που η χώρα κατάντησε Μπανανία της Νότιας Βαλκανικής...

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr