Η είδηση έσκασε σαν πραγματική βόμβα, προχθές το βράδυ. Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ) κάλεσε τον κύριο Βασίλη Μουλόπουλο, πρώην διευθυντή σύνταξης στην εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", πρώην Ευρωβουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς, πρώην πρόεδρο της ΠΟΕΣΥ και, μέχρι προχτές το βράδυ, πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας "Η ΑΥΓΗ, Εκδοτικός & Δημοσιογραφικός Οργανισμός Α.Ε.", "να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του". Χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση, ως προς τις ευθύνες, τις αρμοδιότητες, ή την θέση που θ’ αναλάβει ο κύριος Μουλόπουλος. Κρίσιμες λεπτομέρειες, τις οποίες δεν ξεκαθάρισε ούτε ο ίδιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του Alpha 989. Μοναδική σχετική διευκρίνιση που δόθηκε ήταν ότι, ο νυν μεγαλομέτοχος και πρόεδρος του Δ.Σ. του ΔΟΛ κύριος Σταύρος Ψυχάρης, "θα ασκεί τη διοίκηση"...

Αυτό είναι το πρώτο "σκοτεινό" σημείο της περίπτωσης ΔΟΛ-Μουλόπουλου, που αιφνιδίασε το Πανελλήνιο, την Τρίτη το βράδυ. Ποιες ακριβώς ευθύνες θα αναλάβει στον Οργανισμό ο κύριος Μουλόπουλος, είναι παντελώς άγνωστο.

Το δεύτερο είναι η συγκεκριμένη χρονική στιγμή που συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα. Μιλάμε για το ίδιο βράδυ μετά τη διαρροή του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για τα δάνεια των επιχειρήσεων ΜΜΕ, το οποίο δεν καταλογίζει ποινικές ευθύνες σε κανέναν και την ακριβώς προηγούμενη ημέρα από την υποχρέωση παρουσίας του κυρίου Ψυχάρη, σε ανακριτή! Εκπληκτικές συμπτώσεις, αναμφισβήτητα...

Ο ΔΟΛ είναι ένας ιστορικός οργανισμός Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, με τρανταχτά "ονόματα" και τίτλους στο χαρτοφυλάκιο του. Ταυτόχρονα όμως, πρόκειται για μια εταιρεία, η οποία βρίσκεται σε οικτρή οικονομική κατάσταση. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι τα (αρνητικά) ίδια κεφάλαιά της φτάνουν τα €118 εκατομμύρια και οι υποχρεώσεις της ξεπερνούν τα €234 εκατ. Ενώ το σύνολο των κυκλοφορούντων στοιχείων ενεργητικού (δηλ. της σχετικά άμεσης ρευστότητας), μετά βίας αγγίζουν τα  €21 εκατομμύρια.

Σε απλά λόγια και για να μην κουράζω με πολλούς αριθμούς, πρόκειται για μια εταιρεία η οποία έχει απόλυτη ανάγκη άμεσης εισροής κεφαλαίων και μάλιστα σοβαρού ύψους. Ο ΔΟΛ για να λειτουργήσει απρόσκοπτα και με ορατότητα μακροχρόνιας βιωσιμότητας χρειάζεται:

1. Γενναίο "κούρεμα" υποχρεώσεων και

2. Εισροή περισσότερων από €20 εκατομμύρια, άμεσης ρευστότητας.

Η εταιρεία ΑΥΓΗ Α.Ε., από την οποία προέρχεται ο κύριος Μουλόπουλος, είναι επίσης μια μη βιώσιμη επιχείρηση. Μέχρι σήμερα δεν έχει δημοσιεύσει ισολογισμό για το έτος 2015, ενώ η οικονομική εικόνα την οποία παρουσιάζει ο τελευταίος δημοσιευμένος ισολογισμός του 2014, είναι εξαιρετικά κακή. Εμφανίζει (αρνητικά) ίδια κεφάλαια ύψους €-2,3 εκατομμυρίων (περίπου €-3 εκατομμύρια λίαν επιεικώς, εάν ληφθούν υπόψη και οι παρατηρήσεις των ορκωτών ελεγκτών), ενώ ο λόγος βιωσιμότητας (κυκλοφορούν ενεργητικό/συνολικές υποχρεώσεις) βρίσκεται στο 0,44 (οποιοδήποτε αποτέλεσμα μικρότερο της μονάδας ή, έστω, του 0,8 υποδεικνύει ανυπαρξία βιωσιμότητας)! Την ίδια ώρα που οι σωρευμένες ζημίες της εταιρείας, φτάνουν τα €5.472.777!

Δηλαδή πρόκειται για μία εταιρεία η οποία, το 2014, χρωστούσε τα υπερδιπλάσια από όσα είχε να λαμβάνει και η οποία είχε ήδη χάσει το μετοχικό της κεφάλαιο (€1,972 εκ.), 2,8 φορές! Η οποία εταιρεία, στην τελευταία ολοκληρωμένη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου (11/2014), κατόρθωσε να συγκεντρώσει €239.000 από τις €501.000, που ζητούσε. Μόλις…

Επιπλέον, από τις 20 Δεκεμβρίου 2016 (απόφαση Επαναληπτικής Γεν. Συνέλευσης) βρίσκεται σ’ εξέλιξη νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ύψους €738.000. Γεγονός το οποίο μας παρέχει ισχυρότατη ένδειξη, για την βελτίωση ή μη της οικονομικής κατάσταση της εταιρείας. Η οποία θα είναι απίθανο να έχει συμβεί. Είτε το 2015, είτε το 2016...

Αυτή την εταιρεία, σε αυτή την κατάσταση αφήνει ο κύριος Μουλόπουλος για "να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ". 

Τρίτο "σκοτεινό" σημείο στην περίπτωση ΔΟΛ-Μουλόπουλου λοιπόν, μια σειρά από ερωτήματα. Ερωτήματα τα οποία, είναι αδύνατον να μην έχει οποιοσδήποτε έχει την παραμικρή σχέση με την διοίκηση ή/και την διάσωση επιχειρήσεων...

Με ποια επιχειρηματικά κριτήρια έγινε η επιλογή Μουλόπουλου για να συνδράμει μια τόσο δύσκολη περίπτωση, όπως αυτή του ΔΟΛ; Πως είναι δυνατόν να διαχειριστεί προβλήματα ύψους δεκάδων εκατομμυρίων, ένα κομματικό στέλεχος; Του οποίου η  μοναδική επιχειρηματική εμπειρία, προέρχεται από μία εξαιρετικά μικρότερη (συγκριτικά) επιχείρηση; Με ποιες περγαμηνές επιτυχίας, επελέγη για το (πραγματικά) τιτάνιο έργο διάσωσης του ΔΟΛ; Είναι ποτέ δυνατόν να επέλεξε ο Σταύρος Ψυχάρης, με πολλές δεκαετίες επιτυχημένης επιχειρηματικής εμπειρίας  στις πλάτες του (επιλογή του ιερού τέρατος που λεγόταν Χρήστος Λαμπράκης, μην το ξεχνάμε), τον συγκεκριμένο άνθρωπο, με την συγκεκριμένη πορεία, σαν τελευταία ελπίδα της επιχείρησης του; Ή μήπως αυτός ήταν που του "υπεδείχθη αρμοδίως"; Και ο κύριος Ψυχάρης, υπό την πλήρη έλλειψη εναλλακτικών λύσεων, "συνεμορφώθει προς τας υποδείξεις"; Θα μπορούσαν ποτέ οι "υποδεικνύοντες" να είναι οι τράπεζες; Ειδικά την στιγμή κατά την οποία υποβάλλουν αίτηση υπαγωγής σε ειδική διαχείριση;

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες διανοητικές ικανότητες ή υψηλή ευφυΐα για ν’ απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα. Τα πράγμα είναι απλό. Το αυγό επωάστηκε. Χωρίς τανκς, χωρίς επανάσταση. Απλά, ακούστηκε ένα "κρακ" και το φίδι βγήκε από το αυγό του, "περήφανο". Είναι το ίδιο φίδι που π.χ. δεν επιτρέπει την είσοδο και τις φωτογραφίες, στην σκεπασμένη με χιόνια Μόρια. Το ότι δεν είναι μαύρο, ελάχιστη σημασία έχει. Είτε μαύρο, είτε κόκκινο, είτε ροζ αυτό το ερπετό, το ίδιο θανατηφόρα δαγκώνει το θύμα του. Και το θύμα του δεν είναι ο ΔΟΛ, ο κύριος Ψυχάρης ή οποιοσδήποτε άλλος πολίτης, μεμονωμένα. Θύματα του είμαστε όλοι. Θύμα του είναι η ελευθερία της έκφρασης. Θύμα του είναι η Δημοκρατία…

Πέτρος Λάζος

petros.lazos@capital.gr

Twitter: @Marketelf

Facebook: Peter Lazos

Σ.Σ. "Δεν ήρθε η ανάπτυξη μόνη της, δεν έβρεξε ανάπτυξη. Εμείς τη φέραμε. Με σχέδιο", αναφώνησε ο Μεγάλος Ηγέτης, από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων! Όχι, το κτήριο του Κοινοβουλίου δεν κατέρρευσε. Παραμένει ακλόνητο και ολόκληρο στην θέση του, να παρατηρεί και ν’ ακούει τον βιασμό της λογικής…