Με την Τουρκία κερδίζουμε χρόνο
Παρασκευή, 29-Νοε-2024 00:01
Υπάρχουν δυο ερωτήματα που ταλανίζουν την πολιτική ηγεσία αλλά και την κοινή γνώμη της χώρας. Αμφότερα αφορούν την Τουρκία καθώς η γειτονική χώρα αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ελλάδα και μια σειρά άλλες γειτονικές χώρες, στον βαθμό που θέλει να αναδειχτεί σε περιφερειακή οικονομική, στρατιωτική και γεωπολιτική δύναμη.
Τα ερωτήματα αυτά αφορούν:
α) Αν η Τουρκία θα καταφέρει να πάρει καινούργια F-16, να αναβαθμίσει τα παλαιότερα και να ξαναενταχθεί στο πρόγραμμα των F-35 και
β) Αν όταν τα προμηθευτεί, θα επανέλθει ξανά στην προκλητική συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας με παραβιάσεις και αμφισβητήσεις.
Στο πρώτο ερώτημα οποιαδήποτε απάντηση είναι ιδιαίτερα παρακινδυνευμένη, ειδικά εν όψει της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ του οποίου η συμπεριφορά κρίνεται ως απρόβλεπτη.
Το στυλ διαχείρισης των υποθέσεων από τον Ντόναλντ Τραμπ κατά την πρώτη τετραετία εμπεριείχε απότομες και απρόβλεπτες μεταβολές.
Από τη μία ο ίδιος μιλούσε με καλύτερα λόγια για τον Ερντογάν και άλλους αυταρχικούς ηγέτες και από την άλλη πλευρά κατά την προεδρία του, οι ΗΠΑ πέταξαν έξω από πρόγραμμα των F-35 την Τουρκία, τις επέβαλαν κυρώσεις και ο ίδιος απειλούσε πως μπορεί να την καταστρέψει οικονομικά.
Τη μία μέρα αποκαλούσε τον δικτάτορα της Βόρειας Κορέας παρανοϊκό μικρό "πυραυλάκια" και την άλλη γινόταν ο πρώτος δυτικός ηγέτης που τον συναντούσε σπάζοντας τη διεθνή του απομόνωση.
Η αναγγελία πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα αναθέσει το Υπουργείο των Εξωτερικών στον Μάρκο Ρούμπιο μοιάζει να ευνοεί τις ελληνικές επιδιώξεις.
Ο Μάρκο Ρούμπιο ήταν ένας από τους γερουσιαστές που κατέθεσαν τα δύο κομβικής σημασίας νομοσχέδια που είχε υπογράψει ο Ντόναλντ Τραμπ για την περιοχή της Ανατολικής Μεσόγειου.
Το πρώτο ήταν το East Med Act (Νόμος για την εταιρική σχέση ασφάλειας και ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο) του 2019 και το δεύτερο ήταν ο Νόμος περί Άμυνας και Διακοινοβουλευτικής Εταιρικής Σχέσης ΗΠΑ-Ελλάδας του 2021.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο ερώτημα: αν η Τουρκία θα αλλάξει συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας, αν καταφέρει και αναστείλει τα μέτρα περιορισμού της στην πρόσβαση σε αμερικάνικα οπλικά συστήματα, αυτό μοιάζει απίθανο.
Οι Τούρκοι αξιωματούχοι, παρά την αναστολή των παραβιάσεων τους τελευταίους μήνες στα πλαίσια της επίδειξης μιας ήπιας συμπεριφοράς έναντι του συμμάχου της στο ΝΑΤΟ, για λόγους τακτικής, στρατηγικά δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει επιδιώξεις.
Τελευταία απόδειξη η επίθεση κατά της Ελλάδας με προκλητικές δηλώσεις από τον υπουργό Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ.
Ο Γκιουλέρ υποστήριξε πως η Ελλάδα παραβιάζει το Πρωτόκολλο της Βέρνης στο Αιγαίο και κάνει έρευνες στη δυνητική υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας στην περιοχή.
Παράλληλα, δήλωσε ότι "η ανάπτυξη στρατιωτικών στοιχείων από τις ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη επηρεάζει τις στρατηγικές ισορροπίες στην περιοχή και αφορά άμεσα τις πολιτικές ασφαλείας της Τουρκίας".
Επίσης ανέφερε χαρακτηριστικά: "Στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω των μαξιμαλιστικών και παράνομων απαιτήσεων της Ελλάδας και της 'Ελληνοκυπριακής Διοίκησης της Νότιας Κύπρου', υφίστανται μια σειρά διαφωνιών για την περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας.
Η χώρα μας πραγματοποιεί διάφορες πρωτοβουλίες τόσο επί του πεδίου όσο και σε διπλωματικό επίπεδο, προκειμένου να προστατεύσει τα δικαιώματα, τα συμφέροντα και τα ενδιαφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Με τις συμφωνίες για τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας που υπογράψαμε με την 'ΤΔΒΚ' το 2011 και με τη Λιβύη το 2019, καθώς και με την υφαλοκρηπίδα μας που διακηρύξαμε στα Ηνωμένα Έθνη στις 18 Μαρτίου 2020, δείξαμε την αποφασιστική μας στάση ότι είμαστε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Την αποφασιστική αυτή στάση τη δείχνουμε και στο πεδίο, εμποδίζοντας τις μη εξουσιοδοτημένες δραστηριότητες που κατευθύνονται προς την υφαλοκρηπίδα μας", δήλωσε ο Γκιουλέρ.
Στο ίδιο μήκος κύματος ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας πρόσφατα επανάφερε το θέμα της στρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου: "Υπάρχουν ζητήματα που χρονίζουν, όπως το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου, η αποστρατιωτικοποίηση και ο εναέριος χώρος", ανέφερε συγκεκριμένα ο Χακάν Φιντάν στο Α Haber.
Η περίοδος των "ήρεμων νερών" μοιάζει με μια τακτική κίνηση της Τουρκίας προκειμένου να πετύχει διάφορους στόχους και να κλείσει προσωρινά διάφορα μέτωπα.
Οι στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας δεν έχουν αλλάξει. Οι στρατηγικές επιδιώξεις παραμένουν συγκεκριμένες και αυξανόμενες, παρά την τακτική κίνηση επίδειξη καλής θέλησης και πνεύματος διαπραγματεύσεων που αναγκάζεται να εμφανίζει λόγω των πιέσεων των συμμάχων και των εξοπλιστικών της αναγκών.
Αργά ή γρήγορα η Τουρκία θα επανέλθει δριμύτερη απαιτώντας κάποιου είδους επικυριαρχίας επί της Ελλάδας.
Όταν ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας δηλώνει δημόσια πως: "Η ανάπτυξη στρατιωτικών στοιχείων από τις ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη επηρεάζει τις στρατηγικές ισορροπίες στην περιοχή και αφορά άμεσα τις πολιτικές ασφαλείας της Τουρκίας" αποκαλύπτει άμεσα τις στρατηγικές επιδιώξεις της γείτονος. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις για την υφαλοκρηπίδα, την ΑΟΖ, τα χωρικά ύδατα και την άμυνα των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου κλπ., αλλά με ποιον θα συνάπτουμε συμμαχία και πως θα χρησιμοποιούμε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι μια υπόθεση που δεν αφορά τις διαφορές μας με την Τουρκία, παρά μόνο στην περίπτωση που πιστεύει πως πρέπει να ζητάμε την άδεια της. Δηλαδή στην περίπτωση που απαιτεί να επιβάλει κάποιο είδος επικυριαρχίας.
Η περίοδος ηρεμίας και διαλόγου μεταξύ των δυο χωρών λοιπόν είναι μια τακτική κίνηση μέσω της οποίας οι δύο χώρες προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο και να εξασφαλίσουν άλλα πλεονεκτήματα.
2) Επαναβιομηχάνιση: Αν όχι τώρα, πότε;
Κ. Στούπα, ευχαριστώ που μου δίνετε τη δυνατότητα να διατυπώσω μια άποψη που δεν ακούγεται ευχάριστη.
Δυστυχώς το ζήτημα της βιομηχανικής παραγωγής για την Ελλάδα έχει τελειώσει οριστικά. Η χώρα δεν έχει κανένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για να αναπτύξει βιομηχανία. Είναι στο άκρο της Ευρώπης, χωρίς καλές μεταφορές, τρελό ρυθμιστικό πλαίσιο, αλλοπρόσαλλες τιμές ενέργειας και έχει μια μεταβιομηχανοποιημένη κοινωνία και νοοτροπία.
Δεν είναι Σλοβακία δηλαδή να φτιάξει αυτοκίνητα. Ποτέ δεν θα φτιάξει. Ούτε ελαστικά. Νομίζω ακόμα φτιάχνουμε λεκάνες, μέχρι να πάνε και αυτές Τουρκία.
Υπάρχει μια ελπίδα μόνο σε ναυπηγεία, γιατί είμαστε δίπλα στο προϊόν και έχουμε κάποια εφοδιαστική αλυσίδα και πελατεία τα ελληνόκτητα πλοία. Και ναι η ΕΑΒ (πτητικά μέσα) και τα ναυπηγεία πρέπει να θεωρούνται τα προκεχωρημένα συνεργεία του Δυτικού κόσμου. Συνεργεία όμως, όχι βιομηχανίες.
Ξέρετε πόσες καλές δουλειές εμπεριέχει μέσα της η τελευταία πρόταση; Η Aegean με το νέο υπόστεγο συντήρησης αεροσκαφών δείχνει τι μπορεί να γίνει, αλλά και τι δεν μπορεί.
Ωστόσο μην απογοητευόμαστε. Αν παρατηρήσουμε στο ΑΕΠ των δυτικών χωρών, η βιομηχανία αποτελεί όλο και μικρότερο ποσοστό. Και δεν αλλάζει αυτό, εκτός από τα price insensitive πράγματα, δηλαδή όπλα.
Η αναψυχή και οι υπηρεσίες υγείας ταιριάζουν εξαιρετικά στη δομή και την ψυχοσύνθεση της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Σε μια κοινωνία που του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει, το να φαντάζεσαι Airbus και BMW είναι ουτοπία.
Ωστόσο να μετατρέψουμε την Πελοπόννησο σε ένα ανοιχτό γηροκομείο δεν βλέπω σοβαρό πρόβλημα. Να το πω κυνικά. Πόσο δύσκολο είναι κάθε νέος ή άνεργος, που δεν τον εμπνέει κάτι στη ζωή του, να πάρει ένα πτυχίο νοσηλευτικής;
Οι νεότερες γενεές δεν θα θυσιάσουν τη ζωή τους για να φροντίσουν τους παππούδες τους. Δεν θα τους αφήσουν όμως και να πεθάνουν, και μιλώ πανευρωπαϊκά. Πόσο στοιχίζει μια νοσοκόμα στο Λονδίνο, πόσο στην Καλαμάτα;
Χωριουδάκια, gated communities αν θέλετε, κατάλληλα διαμορφωμένες για συνταξιούχους. Μην φαντάζεστε το άχρωμο, αποκρουστικό γηροκομείο του παρελθόντος. Σκεφτείτε all year round ξενοδοχεία ή οικισμούς, με σίτιση, βασική υγειονομική περίθαλψη/επίβλεψη με πελάτες for life!
Η φροντίδα ανθρώπων είναι δραστηριότητα εντάσεως εργασίας, άρα ζωντανεύεις ολόκληρες περιοχές, χαμηλής ειδίκευσης σχετικά, και υψηλού εισοδήματος. Κανείς δεν "πετάει" τους γονείς του.
Λύνεις πολλά προβλήματα μαζί, σχετικά εύκολα. Τώρα μάλιστα με τόσους μετανάστες, πρέπει να τους δώσουμε αυτών απασχόληση -αλλιώς θα συνεχίσουν να μας λεηλατούν- και εμείς δύσκολα θα βρούμε ντόπιους να σηκώνουν παππούδες από κατάκλιση. Όποιος έχει φροντίσει υπερήλικες, καταλαβαίνει την αξία ενός γεροδεμένου άνδρα να σηκώσει τον κατακλυσμένο.
Αν πάτε στις γνωστές συμβουλευτικές εταιρίες δεν θα σας πουν ποτέ μια τέτοια λύση. Δεν λέγονται οι λύσεις αν είναι απλές και μη εντυπωσιακές.
Δεν προσφέρουν έξτρα κύρος και εισόδημα σε αυτόν που προτείνει εφικτά πράγματα. Σε θέλουν και πελάτη όταν θα αποτύχεις στο δύσκολο, για να σε ξανασυμβουλέψουν.
ΙΚ