Του Κώστα Στούπα

1)Το ηλεκτρικό να συνεχίσει να δαγκώνει

Παρά την έλευση του φθινοπώρου, οι τιμές του ηλεκτρικού στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια θα συνεχίσουν να "δαγκώνουν" νοικοκυριά, επιχειρήσεις, αλλά και κυβερνήσεις, αφού η κατάσταση αυτή συσσωρεύει πολιτικό κόστος.

Αν και πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει "νεκροζώντανος", στελέχη του αρχίζουν να ψαρεύουν στα θολά νερά, μιλώντας για κρατικοποίηση της ΔΕΗ. Προκειμένου να ρίξουν δίχτυα σε ό,τι έχει απομείνει από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προς την κατεύθυνση αυτή είναι πιθανό να κινηθεί και το ΠΑΣΟΚ.

Η  διατήρηση των τιμών χονδρικής στην Ελλάδα και μια σειρά άλλες βαλκανικές χώρες σε απαγορευτικά για την ομαλή λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας επίπεδα είναι πολύπλοκο ζήτημα και οφείλεται σε μια σειρά από λόγους. Μερικοί από τους προφανέστερους είναι:

Ο πόλεμος στην Ουκρανία

Η καταστροφή των ενεργειακών μονάδων της Ουκρανίας από ρωσικές επιθέσεις αυξάνουν τις εισαγωγές ενέργειας από τη χώρα και εκμηδενίζουν τις εξαγωγές. Η αύξηση της ζήτησης χωρίς παράλληλη αύξηση της προσφοράς εκτοξεύει τις τιμές στις γειτονικές βαλκανικές χώρες.

Οι ΑΠΕ

Η μειωμένη παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές όπως η αιολική και υδροηλεκτρική λόγω λειψυδρίας και μειωμένου ανεμολογικού δυναμικού συμβάλλουν στη μείωση της προσφοράς στις βραδινές ώρες που εκμηδενίζεται η παραγωγή των φωτοβολταϊκών. Η Ρουμανία π.χ. που διαθέτει αυξημένη συμμετοχή μονάδων αιολική ενέργειας λόγω συγκυρίας του ανεμολογίου  έχει μειωμένη παραγωγή και τιμές υψηλότερες ακόμη και από την Ελλάδα.

Η απομόνωση

Οι βαλκανικές αγορές γενικότερα είναι απομονωμένες από τις αγορές ενέργειας της Δυτικής Ευρώπης, καθώς δεν έχουν δημιουργηθεί ισχυρά δίκτυα μεταφοράς από (και προς) τις αγορές αυτές, όπου οι τιμές είναι χαμηλότερες. Εκτός αυτού, κάποιες χώρες της κεντρικής Ευρώπης που γειτνιάζουν με τα Βαλκάνια φέρονται να χρησιμοποιούν τεχνάσματα μείωσης των εξαγωγών προς την περιοχή προκειμένου να εξασφαλίσουν χαμηλότερες τιμές στο εσωτερικό τους.

Οι ευρωπαϊκές χώρες σωστά αποφασίζουν να στηρίξουν την Ουκρανία που βρίσκεται σε πόλεμο, αλλά δεν υπάρχουν τα απαραίτητα δίκτυα να μεταφέρουν ενέργειας από τις μεγάλες αγορές του Βορρά και της Δύσης στη περιοχή, προκειμένου να εξισορροπηθεί η ζήτηση και οι τιμές.

Αυξημένη ζήτηση

Τα μέτρα επιδοτήσεων των λογαριασμών των νοικοκυριών προκειμένου να εξομαλυνθεί το πολιτικό κόστος διατηρούν τη ζήτηση σε υψηλά επίπεδα. Η αυξημένη ζήτηση κατά τις βραδινές ώρες, όταν η παραγωγή από φωτοβολταϊκά μειώνεται, οδηγεί σε υψηλότερες τιμές, οι  οποίες αυξάνουν το μέσο κόστος.

Φυσικά κάποιοι κερδίζουν από αυτή την κατάσταση, αλλά η έκτακτη φορολογία των υπερκερδών δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμη λύση.

Αυτοί είναι οι παράγοντες συνδυαστικά έχουν οδηγήσει σε σημαντική αύξηση των τιμών ρεύματος στην περιοχή.

Η απουσία επενδύσεων αποθήκευσης της ενέργειας που παράγουν οι ΑΠΕ εντείνει το πρόβλημα. Επιπλέον, αρχίζουν και να δημιουργούνται προβληματισμοί αν οι κλιματολογικές αλλαγές μειώσουν την λύση της αποθήκευσης μέσω υδροηλεκτρικών. Η αύξηση της θερμοκρασίας δημιουργεί ξηρασία, μεγαλύτερη εξάτμιση  και μείωση των αποθεμάτων των ταμιευτήρων. Γνωστό είναι επίσης πως οι συχνές καταιγίδες που δημιουργούν καταστροφικές πλημμύρες οι οποίες όμως  δεν βοηθούν στην αύξηση των αποθεμάτων, καθώς οι μεγαλύτερες ποσότητες χάνονται και δεν καταλήγουν στις υπόγειες πηγές.

Τις επόμενες εβδομάδες το πρόβλημα ενδέχεται να ενταθεί, καθώς θα χρειαστεί να βγει εκτός λειτουργίας μια μονάδα του πυρηνικού εργοστασίου του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία για τακτική συντήρηση.

Είναι προφανές πως ο σχεδιασμός της ενεργειακής μετάβασης, όπως και της ενιαίας ενεργειακής αγοράς, δεν έχει γίνει με τον καλύτερο τρόπο. Προτάσεις όμως όπως η κρατικοποίηση της ΔΕΗ  προκειμένου να λύσουμε το πρόβλημα δεν αποτελούν λύση. Ούτε η επιστροφή στο λιγνίτη αποτελεί λύση, λόγω των τελών των ρύπων και της επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής.

Η Ευρώπη παράλληλα με τις ΑΠΕ θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά και το ενδεχόμενο σταθεροποίησης του συστήματος με επενδύσεις σε μονάδες πυρηνικής ενέργειας. Πολύ περισσότερο το ζήτημα αυτό θα πρέπει να εξετάσει η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της  απομόνωσης.

Στην Ελλάδα επιλέγουμε να απορρίπτουμε τα  οφέλη της πυρηνικής ενέργειας χωρίς να αποφεύγουμε τους κινδύνους αφού γειτονικές ώρες όπως η Τουρκία και η Βουλγαρία επενδύουν σε πυρηνικές μονάδες.

2) Δημόσια υπηρεσία υγείας - η εμπειρία ενός πολίτη

Καλησπέρα σας κ. Στούπα,

Είμαι τακτικός αναγνώστης σας και συντάσομαι γενικά με τις απόψεις σας.

Επειδή στα μέσα (τηλεόραση, ιστοσελίδες) αναφέρονται διάφορα αρνητικά σχόλια σχετικά με τις υπηρεσίες στον τομέα της υγείας, ήθελα να μεταφέρω τη δική μου εμπειρία ως πολίτης.

Χαίροντας άκρα υγεία, σπάνια μπαίνω σε νοσοκομεία - πρόσφατα όμως μπήκα σε ένα μεγάλο εφημερεύον νοσοκομείο ένα καλοκαιρινό Σαββατόβραδο, λόγω έντονου πόνου.

Από την "εισαγωγή ασθενών" πήρα γρήγορα οδηγίες προς το αρμόδιο τμήμα.  Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση, μέσα σε 10’ άνοιξα την πόρτα και μπήκα, μίλησα με την υπεύθυνη γιατρό η οποία με παρέπεμψε σε εξετάσεις.

Σε μία εξέταση συγκεκριμένα περίμενα περίπου 40’, όντας σε πόνο - αυτό ήταν το μόνο δύσκολο μέρος της εμπειρίας (αν και μου ζήτησε η γιατρός αρχικά "αν πονάω πολύ να μου δώσει ενδοφλέβια παυσίπονα", και είπα όχι).

Μετά ξαναγύρισα στο αρχικό αρμόδιο τμήμα, υπήρχε κρεβάτι και ξάπλωσα λόγω του πόνου, όπου εντός 20’ μου πήραν αίμα για εξετάσεις και μου έδωσαν παυσίπονο ενδοφλέβια.

Περίμενα να έρθουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων και σε περίπου μία (1) ώρα η γιατρός με είχε ενημερώσει για το τι έχω – είχε επιδράσει το παυσίπονο και είχα συνέλθει - μου έγραψε κάποια φάρμακα και οδηγίες, και έφυγα, περίπου 2.5 ώρες αφότου έφτασα στο νοσοκομείο με δυνατούς πόνους.

Στο μεταξύ, όσο περίμενα είδα το νοσηλευτικό προσωπικό να έχει να αντιμετωπίσει:

ασθενείς που φώναζαν είτε από πόνο είτε για παράπονα (άλλοι ήταν μεθυσμένοι) και απαιτούσαν προτεραιότητα,

συνοδούς αγενέστατους που κατηγορούσαν το υγειονομικό προσωπικό για τις υπηρεσίες ή για καθυστερήσεις (κατά τη γνώμη τους) και ζητούσαν προτεραιότητα,

σε κάποιες περιπτώσεις δυσοσμία σε διαδρόμους από την πολυκοσμία των συνοδών/ασθενών και από ρευστά που ήταν στο πάτωμα (και δεν είχαν ακόμα καθαριστεί).

Είχα μαζί μου ως συνοδό μία φίλη που ζει και εργάζεται στην κεντρική Ευρώπη, η οποία μου είπε ότι στη χώρα της θα είχα πάρει κατά την εισαγωγή μου ένα βραχιολάκι προτεραιότητας, το οποίο στην περίπτωσή μου θα ήταν μάλλον χρώματος κίτρινου, που δηλώνει μέτρια/χαμηλή προτεραιότητα (ασθενείς με κόκκινο και πορτοκαλί θα εξυπηρετούνταν πριν από εμένα) – επομένως θα καθυστερούσα πολύ περισσότερο να εξυπηρετηθώ.  Η ίδια αξιολόγησε την υπηρεσία ως "πολύ καλή, καλύτερη από τη χώρα της".

Εν κατακλείδι, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, σχεδόν εξολοκλήρου νέους ανθρώπους, που παράγουν σημαντικό κοινωνικό έργο και λυπάμαι που δεν ακούνε τόσα καλά λόγια όσα τους αξίζουν.

Παρακαλώ μόνο τα αρχικά μου σε περίπτωση δημοσίευσης (και περικόψτε ελεύθερα, όπως κρίνετε χωρίς να αλλάζει το νόημα).

Με τιμή,

Σ. Θ.

Χημικός Μηχανικός

Απάντηση: Μακάρι να έχει διορθωθεί η κατάσταση. Πριν από 2 χρόνια  που συνόδευσα 2-3 φορές συγγενικό πρόσωπο στα επείγοντα   χρειάστηκε περί τις 8-10 ώρες να περιμένω το βράδυ μέχρι να γίνει εισαγωγή, για λίγες μέρες. Μετά εξιτήριο  και μετά από λίγες μέρες ξανά τα ίδια μέχρι να καταφέρει ο ιδιώτης γιατρός να σταθεροποιήσει την κατάσταση...

3)Προσωπικός αριθμός πολίτη

Αγαπητέ κύριε Στούπα,

Ανήκω στους μόνιμους αναγνώστες της στήλης σας στο Capital.gr και παίρνω το θάρρος να σας θίξω ένα θέμα, που αφορά το σύνολο των πολιτών της χώρας και λιμνάζει, όπως δυστυχώς πολλά.

Πρόκειται για τον περίφημο "προσωπικό αριθμό” του πολίτη, που θα τον ονόμαζα πιο σωστά "στοιχειωμένο”.

Ο νέος υπουργός, καλός και αποτελεσματικός κατά τη γνώμη μου, έχει δηλώσει στον Τύπο, πάμπολλες φορές δυστυχώς,  εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, ότι "εντός των προσεχών ημερών θα μπαίνουμε στο. gov.gr, θα συμπληρώνουνε τα δύο από τα τρία ελλείποντα ψηφία ώστε ο υπάρχων εννεαψήφιος να γίνει δώδεκαψήφιος και όσοι από εμάς έχουμε εκδώσει τη νέα ταυτότητα θα πηγαίνουμε ξανά στο Αστυν. Τμήμα για να μας το τυπώσουν στη νέα ταυτότητα” κλπ.

Φαίνεται ότι κάποιοι μπλοκάρουν και αυτό το θέμα όπως έκαναν άλλωστε επί πολλά χρόνια με τις νέες ταυτότητες και έτσι ο υπουργός κάθε τόσο επαναλαμβάνει την

ίδια δήλωση χωρίς να γίνεται τίποτα…..

Ποιοι είναι άραγε οι φωστήρες? Κάποιοι τους λένε "βαθύ κράτος” κάποιοι τους λένε "Αρχή κλπ.”, πάντως δουλειά δε γίνεται…. Και στο μεταξύ, σύμφωνα με όσα διάβαζα προχθές στον ημερήσιο τύπο έχουν εκδοθεί περίπου ένα εκατομμύριο νέες ταυτότητες. Που σημαίνει ότι εξ αιτίας του μπλοκαρίσματος που προκαλούν οι γνωστοί-άγνωστοι, αυτό το ένα εκατομμύριο πολίτες μεταξύ των οποίων κι εγώ καθώς επίσης και το προσωπικό των Αστ. Τμημάτων θα υποστούμε ξανά την ίδια ταλαιπωρία χωρίς λόγο….

Δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να ξέρουμε ποιος το κάνει αυτό? Γιατί τόση σιωπή? Γιατί κανείς δεν μας τα λέει όλα, ούτε ο υπουργός? Ποιος κανονίζει τι πρέπει να μαθαίνουμε και τι όχι ? Εσείς άραγε ξέρετε κάτι ?

Με εκτίμηση,

Πέτρος Φρονίστας

kostas.stoupas@capital.gr