1)Η Γερμανία σε πανικό η Ελλάδα σε κρίση

Η ιστορία έχει δείξει πως δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από τη Γερμανία σε πανικό.

Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα στα δυο κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας φαίνεται πως πανικόβαλε το πολιτικό σύστημα.

Ξυπνώντας από το βαθύ λήθαργο των γερμανικών κυβερνήσεων σε σχέση με τις ανησυχίες της κοινωνίας για το μεταναστευτικό, η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών-Πρασίνων-Φιλελευθέρων αποφάσισε να επαναφέρει τους ελέγχους στα σύνορα της χώρας, καταργώντας ουσιαστικά τη συμφωνία Σέγκεν.

Από τη Δευτέρα η γερμανική αστυνομία  έχει την δυνατότητα να ασκεί ελέγχους στα σύνορα με τις χώρες τις Ε.Ε. και άμεσες απελάσεις των ανεπιθύμητων στις χώρες από τις οποίες μεταβαίνουν στη Γερμανία.

Σε πρώτη φάση αυτό θα ισχύσει για 6 μήνες, υποστηρίζει η γερμανική κυβέρνηση, αλλά το πιθανότερο είναι πως θα ισχύσει μόνιμα καθώς το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης τείνει να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Αν όλες οι ενδιάμεσες χώρες κάνουν το ίδιο, το βάρος πέφτει στις χώρες πρώτης εισόδου όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία κλπ.

Ήδη, χώρες όπως η Πολωνία και η Αυστρία ζήτησαν από τις Βρυξέλλες να παρέμβουν.

Η γερμανική κυβέρνηση βρίσκεται όμως υπό πανικό καθώς στα δύο κρατίδια που έγιναν πρόσφατα εκλογές τα τρία κόμματα που την συγκροτούν δεν κατάφεραν να αποσπάσουν αθροιστικά ούτε το 10%.

Αν οι Βρυξέλλες δεν  κινηθούν άμεσα προς την εξεύρεση μιας συνολικής λύσης του μεταναστευτικού οι χώρες των συνόρων της Ε.Ε. κινδυνεύουν να επωμιστούν μόνες ένα τεράστιο πρόβλημα που δεν μπορούν να επιλύσουν.

Επίσης, οι  χώρες αυτές κινδυνεύουν να βρεθούν ανάμεσα στις Βρυξέλλες που θα ζητούν εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών για πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίες πρακτικά  δεν επιτρέπουν αυστηρό έλεγχο στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. και την άρνηση συμμετοχής στα βάρη φιλοξενίας των παράνομων εισροών από όλα τα μέλη της Ε.Ε.

Οι ελληνικές αρχές φύλαξης των συνόρων όπως και οι δυνάμεις τις Frontex συχνά βρίσκονταν στο μικροσκόπιο ελέγχων για πράξεις παρεμπόδισης προσέγγισης παράνομα εισερχομένων στην ελληνική- ευρωπαϊκή επικράτεια.

Η έξοδος από τη συνθήκη της Σέγκεν της Γερμανίας μπορεί να οδηγήσει ένα ντόμινο ακύρωσης της συμφωνίας και από άλλες χώρες. Τούτο θα συνιστά ένα πρώτο βήμα διάλυσης.

Οι αντιδράσεις της Γερμανίας είναι σπασμωδικές και απειλούν αντί να λύσουν το πρόβλημα να το εντείνουν και να βάλουν σε κίνδυνο ολόκληρο το οικοδόμημα της Ε.Ε.

Αν οι χώρες των συνόρων επωμιστούν μόνες το βάρος ελέγχου μαζικών παράνομων μετακινήσεων πληθυσμών θα αναγκαστούν να αποσυρθούν από διεθνείς συμφωνίες και τις αρχές της Ε.Ε. προκειμένου να προστατέψουν τα σύνορα και τις κοινωνίες τους.

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο απ’ ότι φαίνεται καθώς αυτό που φαίνεται δεν αποτελεί παρά την μύτη ενός παγόβουνου.

Έχοντας υπόψη τις δημογραφικές δυναμικές που υπάρχουν σε πολλές περιοχές πέριξ της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια οι μεταναστευτικές πιέσεις θα πολλαπλασιαστούν.

Καμία χώρα της Ευρώπης από μόνη της δεν μπορεί να λύσει το μεταναστευτικό. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν όλες μαζί αναπτύξουν μια αυστηρή πολιτική προστασίας των εξωτερικών συνόρων και συνεργασίες  με χώρες όπως η Τουρκία και οι  χώρες της Βόρειας Αφρικής για τον έλεγχο και  ανάσχεση των ροών.

Στη Δύση υπάρχει μια ενοχική και λανθασμένη ανάγνωση των αιτιών των πληθυσμιακών μετακινήσεων. Ο βασικός λόγος που αυξάνονται οι μεταναστευτικές μετακινήσεις είναι η αύξηση των πληθυσμών σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας.  

Η αύξηση αυτή οφείλεται στη βελτίωση των συνθηκών διατροφής και υγείας που εξασφαλίζει η οικονομική και τεχνολογική πρόοδος των δυτικών χωρών και όχι η αποικιακή εκμετάλλευση των χωρών της Αφρικής και της Ασίας από αυτές.

Αν είχαμε αποικιακή εκμετάλλευση και οικονομική εξαθλίωση οι πληθυσμοί θα μειώνονταν, δεν θα αυξάνονταν.

Οι περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου δεν διαθέτουν σταθερές και μη διεφθαρμένες κυβερνήσεις όχι γιατί το επιβάλλει η Δύση αλλά γιατί οι κοινωνίες δεν διαθέτουν ικανές ελίτ να συνθέσουν ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα είναι αποδεκτό από μια ευρεία  πλειοψηφία.

Η αύξηση του πληθυσμού των χωρών αυτών ταχύτερα από την αύξηση του ΑΕΠ, τις οδηγεί σε αποσταθεροποίηση με αποτέλεσμα επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και την προσπάθεια δεκάδων εκατομμυρίων δύστυχων να αναζητούν καταφύγιο στις δυτικές ανεπτυγμένες χώρες.

Βρισκόμαστε ενδεχομένως μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση που θα αντιμετωπίσει η Ευρώπη και οι λαοί της μετά τις μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών την εποχή της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Πρόκειται για μια υπαρξιακή πρόκληση για τις δυτικές κοινωνίες.

Οι δυτικές κοινωνίες δημογραφικά γερνάνε. Αυτό σημαίνει πως χρειάζονται μετανάστες. Χρειάζονται όμως μετανάστες με πολιτισμικές αξίες συμβατές με τις δυτικές και διάθεση ενσωμάτωσης και υπακοής στους νόμους. Η ανεξέλεγκτη είσοδος όσων έχουν διάθεση να αναλάβουν το ρίσκο μιας γεμάτης κινδύνους  μετακίνησης, μέσω πολλών χωρών και παράνομης εισόδου δεν αποτελεί εγγύηση πως θα εισέλθουν αυτοί τους οποίους χρειάζεται. Το αντίθετο.

2) Έλληνες του εξωτερικού

Αγαπητέ κύριε Στούπα,

Συμμερίζομαι δυστυχώς την απαισιοδοξία σας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας μακροπρόθεσμα.

Αναρωτιέμαι αν είναι εντελώς ουτοπικό να ζητούσε ο Πρωθυπουργός σε πλούσιους Έλληνες του εξωτερικού δεύτερης και τρίτης γενιάς για οικονομική ενίσχυση. Το λέω αυτό διότι είναι σίγουρα χιλιάδες οι πολυεκατομμυριούχοι Έλληνες του εξωτερικού, οι οποίοι αγαπούν και νοσταλγούν την Ελλάδα. Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι κανένας εχέφρων, και πολλώ μάλλον σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες του εξωτερικού που δεν τους χαρίστηκε τίποτα, δεν θα εμπιστευόταν ούτε κατά διάνοια το ελληνικό κράτος με τα χρήματά του. Γι' αυτό, θα μπορούσε προταθεί στους Έλληνες του εξωτερικού η δημιουργία ενός επενδυτικού ταμείου με μοναδικό μέτοχο το κράτος, με συνταγματική πρόβλεψη περί της σύστασης και λειτουργίας του και μάλιστα με πρόβλεψη ότι η συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη δεν είναι δυνατόν να αναθεωρηθεί ή καταργηθεί, με μια δικλείδα ωστόσο ότι σε περίπτωση κήρυξης πολέμου και γενικής επιστράτευσης να δύναται να γίνει ρευστοποίηση υπέρ της άμυνας της χώρας. Το εν λόγω ταμείο θα διοικούσαν Έλληνες μάνατζερς του εξωτερικού, οι οποίοι θα διορίζονταν από και θα λογοδοτούσαν σε μια επιτροπή αποτελούμενη από Έλληνες του εξωτερικού (με κριτήρια εκ των προτέρων και στο Σύνταγμα προσδιορισμένα, όπως διορισμός σε διοικητικά συμβούλια πολυεθνικών, γιατροί σε υψηλού κύρους αμερικανικά νοσοκομεία κλπ.). Κατά τα λοιπά, η διοίκηση θα ασκούνταν κατά την απόλυτη διακριτική ευχέρεια των μάνατζερς και τα όποια ζητήματα σχετικά με την λειτουργία του ταμείου θα διέποντο από το αγγλικό δίκαιο και σε αγγλική δικαιοδοσία.

Οι στόχοι του ταμείου θα ήταν 4: η βελτίωση της δημόσιας υγείας, η βελτίωση της δημόσιας παιδείας, η αντιμετώπιση του δημογραφικού και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Όσον αφορά την υγεία και την παιδεία, θα μπορούσαν για παράδειγμα να ανακαινιστούν (ή κατασκευαστούν) 10 νοσοκομεία ανά την Ελλάδα με υπερσύγχρονο εξοπλισμό και να αναβαθμιστούν 500 σχολεία ανά την Ελλάδα (με έμφαση σε υποβαθμισμένες περιοχές), με όλες τις υπηρεσίες προσφερόμενες δωρεάν σε Έλληνες πολίτες με οικογενειακό εισόδημα κάτω των 50,000 ευρώ (αναπροσαρμόσιμο με βάση τον πληθωρισμό). Το ταμείο θα είχε την ευθύνη λειτουργίας και συντήρησης όπου οι εργαζόμενοι θα προσλαμβάνονται με καθαρά αξιοκρατικά κριτήρια και θα αμείβονται με μισθό δυτικής Ευρώπης. Πολλές πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να ληφθούν και για το δημογραφικό (π.χ. αναβάθμιση και βελτίωση παιδικών σταθμών, παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών childcare, σοβαρό επίδομα κλπ., πλήρη κάλυψη ιατρικών εξετάσεων, εξόδων γέννας και εξόδων σχετικά με μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κλπ.) και την κλιματική αλλαγή και πιστεύω ότι, αν έλειπε η  κρατική παρέμβαση, αυτές οι πρωτοβουλίες θα είχαν πραγματικό αντίκτυπο.

Μάλιστα γιατί όχι και Έλληνες κάτοικοι Ελλάδος να συνεισέφεραν στο ταμείο αυτό. Πολλοί αγαπούν την πατρίδα τους αλλά δεν θέλουν να δώσουν δεκάρα στο κράτος!

Τι λέτε, ουτοπία;

ΚΜ

kostas.stoupas@capital.gr