Δεν πρέπει να συνηθίζουν έξω από το μαντρί
Τρίτη, 26-Μαρ-2024 00:01
1)Δεν πρέπει να συνηθίζουν έξω από το μαντρί
Η μία μετά την άλλη οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν τη διαρροή ψηφοφόρων από τη Νέα Δημοκρατία, την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση και την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να συγκρατήσει τα πενιχρά κέρδη των τελευταίων μηνών.
Οι έρευνες επιβεβαιώνουν επίσης το φλερτ του ΚΚ και της Ελληνικής Λύσης με το διψήφιο ποσοστό. Η ηγεμονία της Ε.Λ. και του ΚΚ στα δυο άκρα μάλλον αποτελεί θετική εξέλιξη για τη μελλοντική ευστάθεια του συστήματος, καθώς αμφότερες είναι πολιτικά στείρες πολιτικές δυνάμεις που κινούνται στα όρια της ιστορικής τυμβωρυχίας και του "ψεκασμού". Τούτο θέτει όρια στην επιρροή τους.
Με βάση τα στοιχεία της τελευταίας δημοσκόπησης της Metron Analysis στην εκτίμηση ψήφου, η Νέα Δημοκρατία από 36,5% το Φεβρουάριο έχει πέσει στο 31,4%. Όμως το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο είναι η πτώση της δημοτικότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη, που μέχρι τώρα αποτελούσε το ισχυρό χαρτί της Νέας Δημοκρατίας. Πρώτος πλέον σε δημοτικότητα εμφανίζεται ο Κανένας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από 13,3% έχει σκαρφαλώσει στο 15,1%, το ΠΑΣΟΚ από το 14,9% έχει πέσει στο 13%. Το ΚΚ από το 8,7% έχει πιάσει το διψήφιο 10,1%.
Η Ελλ. Λύση από 8% έχει ανέβει στο 9,7%. Η Νίκη από 4,9% έχει πέσει στο 3,2%. Η Νέα Αριστερά από 2,5% είναι στο 3%. Η Πλεύση είναι στο 4,3%, η Φωνή Λογικής (Λατινοπούλου) είναι στο 2,4% και οι Δημοκράτες (Λοβέρδος) στο 1%.
Βέβαια, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πως απέχουμε από τις εκλογές περί τα 3,5 χρόνια οπότε παρατηρείται μια χαλαρότητα των ψηφοφόρων, με αποτέλεσμα η διάθεση για επίδειξη "δυσαρέσκειας" να επικρατεί της ρεαλιστικής συναίνεσης του μη χείρονος...
Παρά ταύτα, στο εκλογικό σώμα συνεχίζονται υπόγειες διεργασίες οι οποίες ανάλογα με τις διεθνείς πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις θα μπορούσαν να μορφοποιηθούν σε μετρήσιμα ρεύματα.
Παρά την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση με 15%, δύσκολα μπορεί να δημιουργήσει ρεύμα αμφισβήτησης, ακόμη και αν αποσπάσει μια μερίδα από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αν συνεχίσει να υπολείπεται είναι θέμα χρόνου να αντιμετωπίσει υπαρξιακή κρίση.
Οι ανακατατάξεις δεξιά της Νέας Δημοκρατίας δεν εμφανίζουν κάποια ουσιαστική συνολική διεύρυνση αλλά αυξομειώσεις εντός του χώρου της εκ δεξιών αμφισβήτησης. Συνολικά τα δεξιότερα κόμματα από 14% στις τελευταίες εκλογές έχουν ανέβει στο 17%. Στο ίδιο διάστημα η Ν.Δ. εμφανίζει απώλειες περί το 10%.
Αυτό που πρέπει να προβληματίσει την κυβέρνηση είναι πως γράφει σημαντικές απώλειες σε μια περίοδο που οι διεθνείς οργανισμοί και ο διεθνής Τύπος δημοσιεύουν διθυράμβους για την ελληνική οικονομία και την προσωπικότητα του Πρωθυπουργού.
Οι πληθωριστικές πιέσεις, παρά τις προσπάθειες μετριασμού των επιπτώσεων, εκτός από το περιεχόμενο του καλαθιού του νοικοκυριού, φαίνεται πως ροκανίζουν και το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης.
Επίσης, ο κακός χειρισμός υποθέσεων όπως οι υποκλοπές και το δυστύχημα των Τεμπών, σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση των ζητημάτων από τον ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως έχουν συνεισφέρει στη φθορά.
Το βασικό ατού της κυβέρνησης παραμένει η αδυναμία των μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης να αρθρώσουν αξιόπιστη εναλλακτική πολιτική πρόταση και κυρίως να αναδείξουν τα κατάλληλα (ελκυστικά) πρόσωπα που θα μπορούσαν να την εκφράσουν.
Τη δημοσιότητα περί τον ΣΥΡΙΖΑ τη μονοπωλεί η παρωδία στράτευσης και οι λοιπές κοινωνικές δραστηριότητες του κ. Κασσελάκη, ενώ το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να εμφανίσει κάποιες ελκυστικές πολιτικές φιγούρες.
Το γεγονός πως ο κύριος όγκος των απωλειών της Ν.Δ. φαίνεται να κατευθύνεται προς τη "γκρίζα ζώνη" αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιστροφής αν και όταν τεθούν ουσιαστικά διλήμματα. Όμως παραφράζοντας τον Ευάγγελο Αβέρωφ, η παραμονή των προβάτων επί μακρόν εκτός της μάντρας καθιστά επίφοβη τη μόνιμη απομάκρυνση.
Αν δε βρεθεί τρόπος συσπείρωσης μέχρι τις ευρωεκλογές, μετά τα πράγματα ίσως αλλάξουν.
2) Η συζήτηση έχει ανάψει
Καλημέρα Κώστα,
Σε απάντηση κυρίως στον Σ.Μ. θα ήθελα να απαντήσω - επώνυμα - τα εξής:
Καταρχάς, από φιλοσοφικής άποψης, η αγάπη χωρίς καθόλου προϋποθέσεις είναι λάθος. Σε αυτήν την ακραία μορφή είναι και λόγος που άνθρωποι δεν απομακρύνονται από κάποιος που τους κακοποιούν σωματικά ή ψυχολογικά.
Ασφαλώς εάν όλοι οι Έλληνες έφευγαν στο εξωτερικό, είτε τώρα είτε στο παρελθόν, Ελλάδα δεν θα υπήρχε πλέον. Από την άλλη όμως μην προσπαθούμε να εξισώσουμε την κατάσταση σε Ελλάδα και Ευρώπη. Κάτι τέτοιο είναι απλώς αστείο. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν στοιχειώδη πράγματα, όπως απονομή δικαιοσύνης. Σε πόσο χρόνο εκδικάζεται μια απλή υπόθεση σε Ελλάδα και πόσο σε Αγγλία; Για παράδειγμα, εάν ο κύριος Σ.Μ. είχε ένα σπίτι που του το κατέστρεφε κάποιος ενοικιαστής τι προστασία θα είχε στην Ελλάδα και τι στην Ευρώπη; Σε ποια χώρα της Ευρώπης δεν γνωρίζει η Εφορία (όχι γενικά, το υποκατάστημα στο οποίο ανήκει ο εργοδότης σου) εάν ο εργοδότης σου έχει καταβάλει την παρακράτηση φόρου; (ναι μου έχει τύχει). Σε ποια χώρα σου ζητάει έγγραφο η μία υπηρεσία από μία άλλη, ώστε να προχωρήσει η υπόθεσή σου (και καλά δεν επιτρέπεται να επικοινωνήσουν απευθείας), το οποίο η άλλη αρνείται να στο δώσει. Σε ποια χώρα σου συνταγογραφεί δημόσιο νοσοκομείο φάρμακο που δεν υπάρχει στην αγορά αντί για εναλλακτικό που υπάρχει σε αφθονία; Θα μπορούσα να γράφω παρόμοια παραδείγματα κυριολεκτικά για ώρες ολόκληρες. Αλλά όποιος έχει μπλέξει με τα γρανάζια του Δημοσίου - οποιουδήποτε τομέα - γνωρίζει πολύ καλά για τι συζητάμε.
Θα αναφέρω και ένα συγκεκριμένο προσωπικό παράδειγμα για να συνειδητοποιήσει ο φίλος Σ.Μ. το μέγεθος της παράνοιας στην Ελλάδα. Έχω μια συγγραφική δραστηριότητα και θέλω να πουλάω βιβλία με αυτοέκδοση/ιδιοέκδοση (έχω και βίντεο εδώ). Ρωτάς την εφορία τι ακριβώς πρέπει να κάνεις ώστε η συναλλαγή να είναι νόμιμη και η επίσημη - γραπτή - απάντηση είναι ότι δεν γνωρίζουν. Απευθύνεσαι σε άλλες εφορίες, ακόμα και μέσω γνωστού, και κανένας δεν γνωρίζει. Ψάχνεις και τη νομοθεσία αλλά βλέπεις ότι είναι ένα μπάχαλο που (όσο και να ψάξεις) δεν βρίσκεις σαφείς απαντήσεις. Τι σου λέει λοιπόν - πρακτικά - το κράτος; Μην ασχολείσαι ρε φίλε, δεν θέλουμε ούτε επαγγελματική δραστηριότητα ούτε χρήματα. Λεφτά υπάρχουν, που λέμε.
Πέραν της γραφειοκρατίας, η Ελλάδα σου στήνει μονίμως εμπόδια, βάσει σχεδιασμού (by design, που λέμε και στο χωριό μου). Είναι γνωστό ότι το να έχεις επιχειρηματική δραστηριότητα, ως ιδιώτης, είναι σχεδόν αδύνατο λόγω φορολογίας. Δεν συζητάμε για ατομική επιχείρηση όπου θες και να προσλάβεις έναν υπάλληλο, αφού εκεί ο υπάλληλος θα καταλήξει να βγάζει λιγότερα από εσένα. Εμένα προσωπικά τέτοιος εργοδότης που ήθελε να με προσλάβει ως υπάλληλο (από δική του πρωτοβουλία χωρίς να του το ζητήσω εγώ, για να μην σκεφτείτε ότι το προέβαλε ως πρόφαση για να μην με προσλάβει) πρακτικά δεν μπορούσε, αφού τα έβαλε κάτω με τον λογιστή του και είδε ότι τα κουκιά απλώς δεν βγαίνουν. Δείτε την περίπτωση του Κοσμά Μαρινάκη από το Greekonomics (ο οποίος, αν και μετανάστης στην Σιγκαπούρη, παλεύει με το Ελληνικό κοινό ενώ με αγγλόφωνο κανάλι θα είχε κάνει υπερπολλαπλάσια επιτυχία και αντί να βάζει χρήματα από την τσέπη του θα έβγαζε χρήματα).
Νομίζω σε όλους μας το παράπονο δεν αφορά το οικονομικό (που είναι προφανές ότι εάν η δραστηριότητά σου ήταν στα Αγγλικά θα έβγαζες πολυ περισσότερα χρήματα). Το παράπονο είναι ότι έχεις ένα κράτος που όχι μόνο δεν σε βοηθάει, αλλά σου στήνει και εμπόδια σε κάθε ευκαιρία. Αυτό είναι που σε κάνει να σκέφτεσαι να φύγεις.
Όσον αφορά την φράση "Τα δημόσια πανεπιστήμια είναι καλύτερα από τα δικά μας, έχουν όμως δίδακτρα" δεν είναι ακριβώς έτσι. Πρώτον τα Αγγλικά πανεπιστήμια δεν καταστρέφονται από μπαχαλάκηδες, ούτε τελούν υπό κατάληψη, ούτε στις φοιτητικές εστίες τους ανακαλύπτονται σπείρες κακοποιών. Και το "δωρεάν" είναι σχετικό, αν λάβεις υπόψιν τα δίδακτρα σε φροντιστήρια (ώστε να περάσεις) και τα έξοδα διαβίωσης (ενοίκιο, κλπ) εάν περάσεις σε επαρχία, που αφορά την πλειονότητα των φοιτητών. Ούτε το πτυχίο που τελικά αποκτάς έχει συνήθως αντίκρυσμα στην πραγματική αγορά εργασίας, όπως έχεις επισημάνει και εσύ Κώστα.
Μιας και αναφέραμε όμως την παιδεία, τα δικά μου πτυχία (BSc από το Deree και MSc από το AIT) δεν αναγνωρίζονται από το Ελληνικό κράτος, για το οποίο είμαι ένας απλός απόφοιτος Λυκείου. Κατά συνέπεια ούτε αναβολή μπόρεσα να πάρω από τον στρατό (και αναγκάστηκα να κόψω τις σπουδές μου στα δύο) ούτε φυσικά μπορώ να κάνω αίτηση για διαγωνισμό του Δημοσίου (αυτομάτως λοιπόν σχεδόν η μισή Ελληνική αγορά θέσεων είναι μη-προσβάσιμη σε εμένα). Συνεπώς, ας μου απαντήσει με το χέρι στην καρδιά ο φίλος Σ.Μ., είμαι η δεν είμαι κορόιδο που έχω μείνει στην Ελλάδα, την μοναδική χώρα στον πλανήτη που δεν αναγνωρίζει τα πτυχία μου; Και ο ίδιος τι θα είχε κάνει στην θέση μου;
Καλώς ή κακώς η Ελλάδα είναι μόνο για να έρχεσαι διακοπές ένα μήνα κάθε χρόνο ως τουρίστας. Και όπως θα διαπιστώσει και ο ίδιος ο φίλος Σ.Μ. σε ελάχιστα χρόνια μόνο ως τουρίστας (έτσι όπως πάνε οι τιμές στον τουρισμό) θα μπορείς να πηγαίνεις για διακοπές στην Ελλάδα.
Φιλικά,
Αλέξανδρος Αγγελής