Του Κώστα Στούπα 

Η Ελλάδα νικήτρια του 2023

Μέρες που είναι, δεν αξίζει να μεμψιμοιρούμε εστιάζοντας στα αδύναμα σημεία, είτε για χάρη της αντικειμενικότητας είτε προκειμένου να μειώσουμε τη σημασία των θετικών. 

Το 2023 αποδεικνύεται για την Ελλάδα μια ακόμη καλή χρονιά. Η ρυθμός ανάπτυξης είναι πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε και το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ παρουσιάζει την ταχύτερη μείωση. Οι εξαγωγές πάνε καλά και οι επενδύσεις επανακάμπτουν. 

Το 2023 για την Ελλάδα, κατά μια έννοια, είναι το αντίθετο του 2013. Ο Economist πριν λίγες μέρες ανέδειξε την Ελλάδα νικήτρια του 2023, γράφοντας: "Πριν από δέκα χρόνια είχε παραλύσει από μια κρίση χρέους και γελοιοποιήθηκε στη Wall Street. 

Τα εισοδήματα είχαν βυθιστεί, το κοινωνικό συμβόλαιο είχε ξεφτίσει και τα εξτρεμιστικά κόμματα της αριστεράς και της δεξιάς ήταν ανεξέλεγκτα.

Η κυβέρνηση ήταν τόσο απελπισμένη που αγκάλιασε την Κίνα και αργότερα πούλησε το κύριο λιμάνι της, τον Πειραιά, σε μια κινεζική εταιρεία. 

Σήμερα η Ελλάδα απέχει πολύ από το τέλειο. Ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα τον Φεβρουάριο αποκάλυψε τη διαφθορά και τις κακές υποδομές. Ένα σκάνδαλο υποκλοπών και η κακομεταχείριση των μεταναστών έδειξαν ότι οι πολιτικές ελευθερίες μπορούν να βελτιωθούν.

Αλλά μετά από χρόνια επώδυνης αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα βρέθηκε στην κορυφή της ετήσιας κατάταξης των πλούσιων οικονομιών του κόσμου το 2023....".

Βλέπε: The Economist’s country of the year for 2023

Αν γυρίσουμε το ρολόι 10 χρόνια πίσω το 2013 η Ελλάδα κινούνταν ακόμη προς το σημείο της μεγαλύτερης έντασης της κρίσης, που προέκυψε το 2015 με την εκλογή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (επικράτηση των άκρων). Το 2013 ήταν η χρονιά που η Χρυσή Αυγή έφτασε στο μέγιστο της ισχύος της, αλλά μετά τη δολοφονία Φύσσα ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση.

Αν πάμε ακόμη 10 χρόνια πιο πίσω, το 2003, η Ελλάδα διάνυε μια "ανθηρή" περίοδο. Μόλις είχε εισέλθει στο ευρώ. Ο πληθωρισμός βρισκόταν στο χαμηλότερο σημείο πολλών δεκαετιών. Ο ρυθμός ανάπτυξης (έστω με δανεικά) ήταν πάνω από τον μ.ο. της Ευρώπης. Το 2004, με την Ολυμπιάδα, ολόκληρη η υφήλιος μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τη χώρα μας. 

Περί τα 10 χρόνια νωρίτερα του 2003, το 1993  ξεκινούσε η τελευταία διακυβέρνηση υπό τον Α. Παπανδρέου μετά την ανατροπή του Κ. Μητσοτάκη από τον Αντώνη Σαμαρά. Είχε προηγηθεί η κρίση του ’89 που έψαχναν χρήματα να καταβάλουν τις συντάξεις κλπ.

Το 1973 έπεσε η Χούντα και ξεκίνησε η μεταπολιτευτική δημοκρατία. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 η δεξιά έχανε τη μεταπολεμική πολιτική ηγεμονία της, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ξεκινούσε ο μεταπολεμικός οικονομικός άθλος. 

Παρατηρείται περίπου ένας 10ετής κύκλος που κλείνει στο πρώτο ήμισυ κάθε δεκαετίας όπου η χώρα βρίσκεται κοντά στο καλύτερο ή το χειρότερο σημείο μιας περιόδου. Τώρα βρισκόμαστε κοντά στην αιχμή μια καλής περιόδου. 

Καλά Χριστούγεννα 

2) Θα τους αθωώνατε λόγω βλακείας; 

Αντί επιστολής αναγνώστη, σήμερα ένα άρθρο της στήλης πριν μια δεκαετία ακριβώς, ως μέτρο σύγκρισης των δυο περιόδων... 

Βλέπε: Θα τους αθωώνατε λόγω βλακείας;

19 Δεκεμβρίου 2013

Οι εποχές ξεκινάνε με συμβολισμούς και τελειώνουν με τέτοιους. Η μεταπολίτευση ξεκίνησε με το αεροπλάνο του Ζισκάρ να προσγειώνεται στο Ελληνικό και να βγαίνει από μέσα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ακολουθούμενος από το ανεψιό του τον κ. Λιάπη.

Η μεταπολίτευση τελείωσε με κάποιον απατεώνα να κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες και ανασφάλιστο το θηριώδες τζιπ του. Στην Ελλάδα μόνο θα μπορούσε ο απατεώνας αυτός να είναι ο πρώην υπουργός Μεταφορών.

Στην Ελλάδα  μόνο ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της θητείας του οποίου εκτοξεύθηκαν οι δαπάνες, οι διορισμοί και χρεοκόπησε ουσιαστικά η χώρα, μπορεί να εμφανίζεται σαν η πολιτική λύση του αδιεξόδου της χρεοκοπίας.

Στην Ελλάδα μόνο κάποιος μπορεί να γίνει πρόεδρος της Βουλής για μια μέρα και στο διάστημα αυτό να προλάβει να διορίσει την κόρη του στη Βουλή, των 16 μισθών και των παχυλών εφάπαξ...

Στην Ελλάδα μόνο ο πρόεδρος της Βουλής (άλλος πρόεδρος αυτός) θα μπορούσε να μιλάει δημόσια σαν νταβατζής της νύχτας.

Στην Ελλάδα μόνο θα μπορούσε να επιβιώσει πολιτικά ο Ακης πουλώντας πατριωτισμό και αριστερές αρλούμπες περί νεοφιλελευθερισμού, αναδιανομής, κοινωνικού κράτους και να έχει ξαφρίσει εκατομμύρια... 

Αν δεν ήταν στη φυλακή, οι Έλληνες θα τον εξέλεγαν ακόμη.

Στην Ελλάδα μόνο η γ.γ. του ΚΚ θα μπορούσε να πουλάει φύκια για δημόσια δωρεάν παιδεία και να στέλνει το παιδί της στο Αμερικάνικο Κολέγιο και οι "αφισοκολλητές" της βάσης να το θεωρούν ηθικά και ιδεολογικά συμβατό με τις αξίες τους.

Στην Ελλάδα μόνο ο πρόεδρος ενός συνδικάτου θα μπορούσε να εισπράττει ένα εκατ. ευρώ από ασφαλιστικό πρόγραμμα που πλήρωνε η εργοδοσία και να τιμάται ως ήρωας του λαού και της εργασίας που κατάφερε να στριμώξει το αρπακτικό ξένο κεφάλαιο και "να τα πάρει".

Στην Ελλάδα μόνο ο κ. Τσακαλώτος θα μπορούσε να δηλώσει πως ουδέποτε ασχολήθηκε με τα κεφάλαιά του που είναι επενδυμένα στην BlackRock η οποία μετέχει στην εταιρεία εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική την οποία το κόμμα του αντιμάχεται… Κάποιοι ανόητοι παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα καίγοντας τις μπουλντόζες της μεταλλευτικής εταιρείας.

Μόνο στην Ελλάδα ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε, μιμούμενος τη φωνή και το ύφος του Ανδρέα, να διατυμπανίζει πως θα λύσει το πρόβλημα φορολογώντας τον πλούτο, οι μισοί συνεργάτες του να έχουν εκατομμύρια σε ξένες τράπεζες, αμοιβαία και νομίσματα… και να γίνεται δεκτός ως σωτήρας. 

Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός κάποιος που ανέτρεψε την κυβέρνησή του προκειμένου να μην πωληθεί ο ΟΤΕ και συνεχίζει να κερδίζει ο εθνικός προμηθευτής.

Μόνο στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου θα μπορούσε να πάρει μια χώρα με χρέος 25% του ΑΕΠ, σε τρία χρόνια να αποφύγει τη χρεοκοπία στο πάρα πέντε και να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές για να ολοκληρώσει το έργο σε μακροπρόθεσμη βάση.

Μόνο στην Ελλάδα κάποιος που επί της πρωθυπουργίας του οργίασε η διαφθορά και ο άνομος πλουτισμός των συνεργατών δεν νιώθει την ανάγκη να βγει να ζητήσει έστω μια συγγνώμη, εν είδει αυτοκριτικής.

Στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα*, τη χώρα δηλαδή που απουσιάζει κάθε σοβαρότητα, δεν είναι παράδοξο που ο κ. Γιακουμάτος  δηλώνει δημόσια πως θα αθώωνε τον Λιάπη λόγω βλακείας.
Με τους υπόλοιπους τι θα γίνει;

Θα τους αθωώνατε λόγω βλακείας; Αυτούς που τους ψήφισαν εννοώ...

Οι πελάτες το πρόβλημα

Γιατί συνέβησαν όλα αυτά και άλλα πολλά μόνο στην Ελλάδα;  Γιατί προφανώς πλειοψηφούν συντριπτικά οι πελάτες έναντι των πολιτών.

Όσο, βλάκας, ανίκανος, καιροσκόπος ή κλέφτης και να είναι κάποιος, είναι η αμοιβαία εξάρτηση με πελάτες με αντάλλαγμα ψίχουλα ή "μπουκιές" από το δημόσιο ταμείο, που τον καθιστά αρμόδιο που κρατά κουτάλα και μοιράζει.

Ο  κάθε πελάτης βλέπει τα στραβά του γείτονα μόνο, γιατί προσδοκά πως με τον τρόπο του έχει την ελπίδα να λύσει αυτός το πρόβλημα σε βάρος των άλλων. Όταν όλοι πράττουν με τον ίδιο τρόπο, το σχήμα δεν λειτουργεί και το σύστημα καταρρέει.. 

*Συγκεκριμένα, η φράση προέρχεται από το ποίημα του Άγγ. Βλάχου "Ἡ γῆτῆςἙλλάδος", που διακωμώδησε το περιοδικό της εποχής Ραμπαγάς (: Ξεύρεις τήνχώρανπού ἀνθεῖ φαιδρά πορτοκαλέα/ πού κοκκινίζ’ ἡ σταφυλή/ και θάλλει ἡ ἐλαία;).

kostas.stoupas@capital.gr