00:01 29/09
Η πτώση των Συριζαίων...
Αν κάτι μοιάζει ως πιθανότερο (καθώς στην κβαντική εποχή οι βεβαιότητες δεν χωράνε) είναι πως σε 12 μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μεταστοιχειωθεί πλήρως...
Μετά την DBRS ήρθε η σειρά της Moody’s να αναβαθμίσει το αξιόχρεο της Ελλάδας στη βαθμίδα Ba1 με σταθερές προοπτικές (outlook), από τη βαθμίδα "Ba3" που διατηρούσε από το 2020.
Τούτο φέρνει τη χώρα μας μια σκάλα πριν την επενδυτική βαθμίδα...
Το πλέον ενδιαφέρον είναι όμως πως στη σχετική έκθεση ο οίκος σημειώνει πως η αναβάθμιση κατά δύο βαθμίδες αντικατοπτρίζει πως η ελληνική οικονομία, οι θεσμοί και το τραπεζικό σύστημα υφίστανται βαθιέςδιαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα υποστηρίξουν τη συνεχή ουσιαστική βελτίωση των πιστωτικών μεγεθών και την ανθεκτικότητα σε μελλοντικά πιθανά σοκ...
Τους αναλυτές της Moody’s δεν ανησυχούν το χαμηλό, αν και αυξανόμενο ποσοστό επενδύσεων, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών, το υψηλό δημόσιο χρέος, η δημογραφική γήρανση και η κλιματική αλλαγή...
Η Ελλάδα για πρώτη φορά μετά το 2010 λοιπόν είναι ενώπιον της ανάκτησης επενδυτικής βαθμίδας.
Με απλά λόγια τούτο σημαίνει πως λήγει το "απαγορευτικό" για επενδύσεις στη χώρα από διεθνή κεφάλαια χαμηλότερου ρίσκου. Μέχρι τώρα τη χώρα προσέγγιζαν μόνο κεφάλαια υψηλού ρίσκου.
Σημαίνει επίσης πως τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου θα μπορούν να γίνονται αποδεκτά ως ενέχυρο. Με τον τρόπο αυτό οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούν να καταθέτουν τα ομόλογα που κατέχουν και να δανείζονται από τις διεθνείς αγορές...
Η αύξηση της ρευστότητας των τραπεζών θα ενισχύσει την ικανότητα να αυξήσουν τον δανεισμό προς την ελληνική οικονομία με καλύτερους συγκριτικά με πριν όρους, αλλά πάντα σε συνάρτηση με τις συνθήκες που ορίζει το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ.
Αναμφίβολα, όλα αυτά είναι θετικά αλλά δεν αποτελούν πανάκεια ούτε κάποια μαγική συνταγή που θα απογειώσει την ελληνική οικονομία.
Υπενθυμίζουμε πως η Ελλάδα κατείχε επενδυτική βαθμίδα και πριν το 2010 και το μόνο που κατάφερε ήταν ιδιωτικός τομέας και κράτος να δανείζονται ασύστολα όχι για επενδύσεις αλλά για κατανάλωση...
Επιπλέον, η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας προκύπτει σε μια περίοδο πληθωριστικών πιέσεων και αύξησης των επιτοκίων, του πολέμου στην Ουκρανία και αυξανόμενων μεταναστευτικών πιέσεων...
Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ένα ιδιαίτερα εύθραυστο περιβάλλον το οποίο εύκολα θα μπορούσε να ανατρέψει το θετικό κλίμα...
Κώστα Καλησπέρα,
Σχετικά με το πρόσφατο άρθρο σου με τίτλο "Πρέπει να Μάθουμε να Επιβιώνουμε", δεδομένου ότι είναι και σχετικό με το βιβλίο μου, θα ήθελα να πω κάποια πράγματα. Χωρίς καταστροφολογία και χωρίς να έχω τη διάθεση να τρομάξω κανέναν, τα πράγματα, εάν το αναλογιστεί κανείς, δεν είναι τόσο απλά και ασφαλή όσο έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε.
Η τεχνολογία μάς έχει δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να ελέγξουμε - ή τουλάχιστον να προστατευτούμε από - τη φύση, αλλά τα πρόσφατα γεγονότα με την κακοκαιρία Daniel ήταν μια υπενθύμιση του πόσο ανίσχυροι είμαστε στην πραγματικότητα μπροστά στις δυνάμεις της φύσης. Επειδή έχω ασχοληθεί με το θέμα, μπορώ να σε βεβαιώσω ότι η πρόσφατη καταστροφή είναι κυριολεκτικά ένα τίποτα μπροστά σε άλλες που έχουν συμβεί στο παρελθόν, από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη Γη.
Η διαφορά με το παρελθόν είναι πώς τότε ο άνθρωπος μπορούσε να επιβιώσει ακόμα και μόνος του. Είχε τις γνώσεις και τις ικανότητες. Ένας κυνηγός π.χ. δεν θα πέθαινε ποτέ από πείνα. Σήμερα ο καλομαθημένος άνθρωπος της πόλης το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να πηγαίνει σε ένα κατάστημα και να ψωνίζει την τροφή του. Και αναρωτιέμαι: τι θα γίνει σε μια πόλη 4-5 εκατομμυρίων, όπως είναι η Αθήνα, εάν ξαφνικά πέσει το ρεύμα χωρίς να γνωρίζει κανένας πότε θα ξαναέρθει; Αν το καλοσκεφτείς η πόλη είναι δυνάμει μια παγίδα θανάτου. Δεν θα έχουμε ενέργεια, δεν θα έχουμε νερό (το νερό δεν φτάνει στα σπίτια μας από μόνο του, χωρίς κατανάλωση ενέργειας), δεν θα έχουμε φαγητό (θα έχει γίνει πλιάτσικο στα σούπερ-μάρκετ), αλλά ακόμα και τις περισσότερες τροφές που θα έχουμε δεν θα μπορούμε να τις καταναλώσουμε χωρίς μαγείρεμα. Πώς π.χ. θα μαγειρέψεις τα μακαρόνια αν δεν έχεις νερό και ρεύμα; Χώρια το θέμα της ασφαλείας, σε περίπτωση που μείνουμε χωρίς αστυνομία, πυροσβεστική, κλπ και ο νοών νοείτω...
Σε περίπτωση που κάποιος πιστεύει ότι τέτοιες καταστροφές δεν γίνονται, να θυμίσω το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού του 2004 με τα κύματα ύψους 30 μέτρων που εκτιμάται ότι σκότωσε πάνω από 200.000 ανθρώπους. To 1816 μια έκρηξη ηφαιστείου στην Ινδονησία προκάλεσε τη "χρονιά χωρίς καλοκαίρι" αφού η σκόνη που κάλυψε τον ουρανό χρειάστηκε μήνες να κατακάτσει, καταστρέφοντας σοδειές σε όλον τον κόσμο λόγω της έλλειψης ηλιοφάνειας. Έχουν γίνει και λιγότερα σημαντικά περιστατικά, όπως το 1989 όταν σε ολόκληρο το Κεμπέκ του Καναδά έμειναν μια ημέρα χωρίς ρεύμα όταν μια ηλεκτρική καταιγίδα τους έψησε το δίκτυο. Απειλές υπάρχουν ακόμα και από εκεί που δεν το περιμένεις. Μπορεί και να βιώσουμε τέτοιες καταστροφές, μικρότερες ή μεγαλύτερες, όσο ζούμε μπορεί και όχι. Αλλά γιατί να είσαι τελείως απροετοίμαστος;
Όσον αφορά αυτό που ανέφερες ότι πρέπει να σκέφτεσαι και πόσο ασφαλής είναι η περιοχή που επιλέγεις να μείνεις, είναι πάρα πολύ σωστό. Πριν ~15.000 χρόνια, πριν τελειώσει η εποχή των παγετώνων η στάθμη της θάλασσας υπολογίζεται ότι ήταν 140 μέτρα χαμηλότερη. Αμέτρητοι ανθρώπινοι οικισμοί χάθηκαν όταν ανέβηκε το νερό. Αλλά είμαστε πλέον ασφαλείς; Όχι, διότι υπολογίζεται ότι εάν λιώσουν όλοι οι πάγοι της Ανταρκτικής η θάλασσα θα ανέβει άλλα 70 μέτρα. Υπό αυτό το σενάριο στην Αττική π.χ. θα έμεναν στεριά μόνο τα βουνά. Φυσικά εάν γίνει ποτέ κάτι τέτοιο θα γίνει σε μεγάλο βάθος χρόνου, αλλά και πάλι η πιθανότητα είναι τρομακτική.
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν ώστε να προετοιμαστούμε για μια δύσκολη στιγμή; Έστω τα βασικά. Καταρχάς καλό είναι να έχουμε κάπου μερικά λίτρα νερό. Όπως και τροφή που να μην χρειάζεται μαγείρεμα και να αποθηκεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν μιλάω μόνο για κονσέρβες, αλλά και για τροφές που έχουμε ήδη στα σπίτια μας, όπως παξιμάδια, μέλι, ταχίνι, κλπ. Καλό είναι να υπάρχουν και μερικά κεριά στο σπίτι, κυρίως για φωτισμό και κάποιος τρόπος να ανάψεις φωτιά (σπίρτα, αναπτήρα, κλπ) ιδίως εάν έχεις τζάκι στο σπίτι. Επίσης, όταν δεν υπάρχει νερό μερικά μωρομάντηλα είναι ένας τρόπος να φροντίσεις για την προσωπική σου υγιεινή. Ακόμα και για το θέμα της ενέργειας υπάρχουν λύσεις, όπως ένας χειροκίνητος φορτιστής με δυναμό με τον οποίο μπορείς να φορτίσεις το κινητό σου ώστε να μπορείς να επικοινωνήσεις με τον έξω κόσμο. Υπάρχουν και πολλά άλλα μέτρα που μπορεί να πάρει κάποιος, όπως μπορείς να δεις και στο Διαδίκτυο...
Εξπέρ της επιβίωσης εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ, όπως ήταν οι πρόγονοί μας πριν από μόλις 100 χρόνια, αλλά τουλάχιστον εάν γίνει κάτι (χτύπα ξύλο) και είμαστε προετοιμασμένοι θα μπορούμε να αντέξουμε μερικές ημέρες, ελπίζοντας ότι στο μεταξύ θα επανέλθει η κανονικότητα. Αν και δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι Καναδάς, οπότε μπορεί να περιμένουμε και λίγο παραπάνω.
Φιλικά,
Αλέξανδρος Αγγελής