Οι πρωθυπουργοί της χρεοκοπίας...
Πέμπτη, 23-Φεβ-2023 00:01
1) Οι πρωθυπουργοί της χρεοκοπίας...
Η αποχώρηση του κ. Κώστα Καραμανλή από την ενεργό πολιτική, προσφέρει μια ευκαιρία για την αναψηλάφηση των αιτιών της χρεοκοπίας του 2010, και μαζί ολόκληρης της μεταπολίτευσης.
Γιατί ένα πολιτικό και οικονομικό μοντέλο που καταλήγει σε μια χρεοκοπία είναι ένα χρεοκοπημένο μοντέλο και αν δεν επισημανθούν και διορθωθούν οι αδυναμίες του, αργά ή γρήγορα θα επιφέρει τις ίδιες συνέπειες.
Ο Κώστας Καραμανλής εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας το 1997 από το 4ο συνέδριο. Την προεδρία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε είχαν διεκδικήσει, ο ήδη πρόεδρος Μιλτιάδης Εβερτ (58 ετών), ο Γιώργος Σουφλιάς (56 ετών), ο Βύρων Πολύδωρας (50 ετών) και ο νεότερος Κώστας Καραμανλής (41 ετών) που ήταν ανεψιός του ιδρυτή του κόμματος και θεμελιωτή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας...
Της αναμέτρησης επικράτησε στον δεύτερο γύρο ο Κ. Καραμανλής με 69,16%, έναντι 30,84% του Γιώργου Σουφλιά.
Ο Κ. Καραμανλής επικράτησε υποσχόμενος να "απαλλάξει την παράταξη από τις κακοδαιμονίες, τη μιζέρια, τους φατριασμούς, την εσωστρέφεια, τις βεντέτες και τους προσωπικούς ανταγωνισμούς που την τυράννησαν επί πολλά χρόνια".
Αν και υποστηρίχτηκε από τη συντηρητική δεξιά πτέρυγα της παράταξης ακολούθησε μετριοπαθή "κεντρομόλα" πορεία. Το περίφημο δόγμα "όποιος ελέγχει τον μεσαίο χώρο κερδίζει τις εκλογές" στην περίοδο Καραμανλή βρέθηκε στο απόγειό του όπως και ο εκφραστής του Γιάννης Λούλης.
Το 1997 που ανέλαβε ο Κ.Κ. την προεδρία της Ν.Δ. το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε την Ελλάδα τα 13 από τα 15 τελευταία χρόνια. Ο "κεντρομόλος" Κώστας Σημίτης παράτεινε αυτή την κυριαρχία μέχρι το 2004.
Η διαφθορά της περιόδου των μεγάλων έργων και η κόπωση της κοινής γνώμης να βλέπει τα ίδια πρόσωπα να ανακυκλώνονται στις θέσεις ισχύος, οδήγησε το 2004 τον Κ. Καραμανλή στην εξουσία.
Το βασικό σύνθημα ήταν η "ήπια (μεταρρυθμιστική) προσαρμογή" καθώς θεωρούσε πως η προσαρμογή και οι οικονομικές επιδόσεις της περιόδου Σημίτη που έβαλαν τη χώρα στο Ευρώ, ήταν επιφανειακές και χαρακτηρίστηκαν σαν "τραβεστί".
Ο Κ.Κ. ανήλθε στην εξουσία πορευόμενος με το ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου και της ήπιας προσαρμογής αλλά σχεδόν έξι χρόνια αργότερα, το 2009, παρέδιδε τη χώρα στον Γιώργο Παπανδρέου στο πάρα πέντε της χρεοκοπίας. Σε καμιά άλλη περίοδο της μεταπολίτευσης τα ελλείμματα δεν εκτινάχθηκαν σε τέτοια μεγέθη και το δημόσιο χρέος αυξήθηκε τόσο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Αν στις αρχές του 2009 ή τα μέσα του 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή είχε λάβει τα απαιτούμενα μέτρα λιτότητας η χώρα θα είχε αποφύγει τη χρεοκοπία του 2010. Ο ίδιος θα έχανε βέβαια τις εκλογές, τις οποίες έχασε ούτως ή άλλως, αλλά θα είχε διαφυλάξει την υστεροφημία του.
Βέβαια, η χρεοκοπία του 2010 δεν οφείλεται αποκλειστικά στην 6ετία Καραμανλή όπου πράγματι χάθηκε ο έλεγχος. Το χρέος άρχισε να αυξάνεται ραγδαία από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 με τα "σοσιαλιστικά" πειράματα του πατριάρχη του λαϊκισμού Ανδρέα Παπανδρέου.
Η κυβέρνηση Καραμανλή 2004-09 σίγουρα θα μπορούσε να αποφύγει τη χρεοκοπία, αν αντιστεκόταν στον κομματικό στρατό που ζητούσε να προσποριστεί σε 5-6 χρόνια, όσα προσπορίστηκε ο κομματικός στρατός του ΠΑΣΟΚ σε μια 20ετία νομής της εξουσίας.
Η χρεοκοπία θα μπορούσε να αποφευχθεί ακόμη και στα τέλη του 2009 και τις αρχές του 2010, αν ο Γιώργος Παπανδρέου, είχε καταλάβει εγκαίρως πως η χώρα χρεοκοπεί και δεν απειλούσε του δανειστές με τις Βαρουφάκιες "μπαρούφες" του γεμάτου όπλου πάνω στο τραπέζι.
Ενδεχομένως η μεγαλύτερη αδυναμία του Κώστα Καραμανλή, όπως και των περισσότερων πρωθυπουργών της μεταπολίτευσης, της παρούσης κυβέρνησης με εξαιρουμένης, είναι η αδυναμία να πείσουν την κοινωνία πως ενίοτε χρειάζονται δυσάρεστα μέτρα για να αποφευχθούν τα χειρότερα...
Στη στήλη αυτή έχουν ξαναγράψει πως για τη χρεοκοπία του 2010, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης φέρει ο Ανδρέας Παπανδρέου και η νοοτροπία με την οποία διαπότισε ολόκληρη τη μεταπολίτευση. Μετά ευθύνεται ο Κώστας Καραμανλής που δεν τόλμησε να ελέγξει την πελατειακή βουλιμία του κομματικού μηχανισμού και τέλος ο ΓΑΠ που δεν κατάλαβε πως η χώρα οδηγείται στα "βράχια" ούτε όταν αυτά απείχαν λίγα μέτρα από την πλώρη...
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη χώρα μας παραμένει πως παρά τη χρεοκοπία του 2010, οι μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν δεν έχουν ολοκληρωθεί γιατί κανένας δεν μπορεί να αναμετρηθεί με πανίσχυρες ομάδες συμφερόντων που δεσπόζουν της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Δεν μιλάμε φυσικά για τους λίγους ολιγάρχες, αλλά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της οικονομίας που απολαμβάνουν ισχυρά προνόμια σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.
Τα στεγανά, η αναξιοκρατία και η σπάνη των ευκαιριών αποτελούν τις βασικές αιτίες της φυγής του πλέον εξειδικευμένου τμήματος του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού της χώρας στο εξωτερικό.
Το 2010 οι σύμμαχοι και εταίροι δεν άφησαν τη χώρα να καταρρεύσει.
Η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας οδηγεί τους συμμάχους της Δύσης να φροντίζουν αυτή να παραμένει όρθια και αρραγής παρά τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες.
Η περίοδος του Κώστα Καραμανλή, όπως άλλωστε και του Γιώργου Παπανδρέου, δεν είναι από αυτές που ο ιστορικός του μέλλοντος θα μπορέσει να αποφύγει να τις χαρακτηρίσει καταστροφικές. Το ερώτημα είναι αν το "τέρας" του κρατισμού και των πελατειακών συντεχνιών που ο Παπανδρεϊκός μεταπολιτευτικός σοσιαλισμός κατέστησε πανίσχυρο, μπορεί να το αντιμετωπίσει οποιοσδήποτε ακόμη και σήμερα...
Οι νέοι φεύγουν, οι συνταξιούχοι αυξάνονται, τα ευρέα συμφέροντα απομυζούν και η χώρα συνεχίζει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κρατώντας το χειρότερο σε απόσταση, μέχρι την επόμενη Minsky moment*
2) Market Pass ο εξευτελισμός του Έλληνα...
Αγαπητέ Κε Στούπα,
Επικοινωνώ ξανά μαζί σας γιατί πραγματικά δεν καταλαβαίνω τί συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο πλέον.
Βλέπω τις αγορές να εμπιστεύονται την Ελλάδα και τις Ελληνικές επιχειρήσεις, επενδύοντας στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, ενώ όπου και αν διαβάσω μόνο θετικά σχόλια βρίσκω για την Ελλάδα.
Αναγνώστης της εφημερίδας ΚΕΦΑΛΑΙΟ χρόνια, διαβάζω το 99% της εφημερίδας, τί τέλεια που είναι όλα και φτάνοντας προς το τέλος, η στήλη ΣΤΟΥΠΑ που πραγματικά κάθε φορά τονίζει- φωνάζει, "προσέχετε" και μπράβο σας για αυτό.
Όλοι σίγουροι για την επικράτηση στις εκλογές του κυβερνώντος κόμματος και αισθάνομαι πραγματικά χαζός, από πού προκύπτει αυτή η σιγουριά? Τόσο επιτυχημένη είναι αυτή η Κυβέρνηση?
Ακούω εχθές τις δηλώσεις του εκπροσώπου της κυβέρνησης, περιχαρής να δηλώνει ότι το 85% του Ελλήνων φορολογούμενων είναι δικαιούχοι του περίφημου MARKET PASS. Όλοι οι Έλληνες περιχαρείς που θα εισπράξουν 20-30€.
Είδε κανένας ποτέ εκπρόσωπο κυβέρνησης, που σε λίγους μήνες θα ζητήσει ξανά την ψήφο του Ελληνικού λαού, να παραδέχεται με τόση χαρά, ότι το 85% των Ελλήνων είναι ΦΤΩΧΟΙ?
Είναι ποτέ δυνατόν ο Υπουργός Ανάπτυξης, να βγαίνει σήμερα και να θεωρεί κατόρθωμα και επιτυχία του, ότι την πρώτη ημέρα λειτουργίας της εφαρμογής έκαναν αίτηση 175.000 άνθρωποι, Ρωτάω είναι δυνατόν?
Είναι αυτό επιτυχημένη Κυβέρνηση, είναι αυτός επιτυχημένος Υπουργός Ανάπτυξης, είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα πρέπει να ξανά-ψηφίσω?
Όλη η αξιοπρέπεια των Ελλήνων (όση έχει μείνει) σε 20-30€ δελτίου τροφίμων.
Είμαι κέντρο-δεξιός, πιστεύω στη δίκαιη ανταμοιβή της εργασίας μου, θέλω να πληρώσω μέσω της φορολογίας μου για εκείνους που δεν είχαν την τύχη να είναι υγιείς και αρτιμελείς, που έχουν όμως απεριόριστες άλλες δυνατότητες, ίσως και καλύτερες από εμάς τους δήθεν προικισμένους, θέλω να πληρώσω για τα νέα ζευγάρια που ξεκίνησαν τη ζωή τους, με τις δουλειές τους, απολύθηκαν και χάνουν τα σπίτια τους, ναι θέλω να πληρώσω για όλους που πραγματικά έχουν ανάγκη, θέλει δουλειά όμως για να βρεις ποιοι πραγματικά έχουν ανάγκη και αυτό δεν γίνεται από ένα ανάλγητο κράτος που με οριζόντιους νόμους στέλνει ανθρώπους σαν πρόβατα στην σφαγή στην Ελληνική δικαιοσύνη του Ισχυρού και την καημένη Δημοκρατία να δέρνεται από πολυάριθμους Νόμους που είμαι σίγουρος ότι κανένας πλέον δεν μπορεί να παρακολουθήσει πια, μα πάνω από όλα θέλω να δουλέψω και να ζήσω με περηφάνια και αξιοπρέπεια.
Αυτό που ζητάω από μία Κυβέρνηση και θέλω να πιστεύω όλοι οι λογικοί άνθρωποι, είναι να αμείβομαι δίκαια για την εργασία που προσφέρω και να μπορώ να ζώ αξιοπρεπώς την οικογένειά μου και αυτή η Κυβέρνηση δεν το πέτυχε αυτό και αντ’ αυτού δίνει επιδόματα λες και είμαστε Κομμουνιστικό κράτος (γιατί στην ουσία δελτίο φαγητού είναι). Μα αντιμετωπίσαμε πόλεμο, τα μνημόνια, τα, τα ,τα....... πάντα θα υπάρχει κάτι, αλλά ξέρετε κάτι, δεν με νοιάζει, δεν με ενδιαφέρει πια...........
Λένε οι νέοι δεν πάνε για δουλειά, από τη μια πλευρά μπράβο τους, αν δεν είναι από βαρεμάρα (ναι, υπάρχουν και αυτοί), πρέπει να σου έχει μείνει λίγη αξιοπρέπεια για να μην δεχτείς να δουλεύεις για 580,00 και 600,00 όλη ημέρα.
Αλήθεια, τους κατηγορούμε εύκολα, τους ρώτησε ποτέ κανένας αν είναι ευτυχισμένοι με τα επιδόματα; Τους ρώτησε ποτέ κανένας αν έχουν όνειρα? Όσοι μπόρεσαν έφυγαν και όσοι έμειναν έχουν την ταμπέλα του αποτυχημένου που μπορεί να δουλεύει με 600,00, σε εταιρείες που δεν έχουν δώσει φράγκο σε κεφάλαιο μέσω των στρατηγικών επενδύσεων και των στοχευμένων ΕΣΠΑ που καμιά μικρή επιχείρηση και ελάχιστε μεσαίες μπορούν να λάβουν.
Όχι, δεν το δέχομαι αυτό το πακέτο, δεν το υποστηρίζω.... δυστυχώς κανένας δεν μου κάνει, δυστυχώς τίποτα δεν θα αλλάξει, Ζητώ συγνώμη που τους εμπιστεύτηκα και τους ψήφισα, φέρω και εγώ ευθύνη.....
Ζ.Μ.
3) Τροχιά ακμής;
Καλησπέρα σας,
Για το αιώνιο ερώτημα της στήλης, περί του εάν η Ελλάδα είναι σε τροχιά ακμής, ανάπτυξης και τα σχετικά σας λέω τα εξής 2 απλά:
Α) 1.000.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι και ταυτόχρονα όπου ρωτήσεις δε βρίσκουν προσωπικό, σε αγροτικές δουλειές, οικοδομή, λογιστές, πληροφορικάριους, αποθηκάριους εστίαση και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Β) άνοιξε η πλατφόρμα για το market pass και υποβλήθηκαν σε 1 ώρα 500.000 αιτήσεις!! Είναι η ιερή ώρα που υποβάλλουμε την αίτηση κάτι σαν αγώνας της εθνικής σε τελικό, δικαιολογείται να αφήσεις όλα τα άλλα για να κάνεις αυτό…
Τα συμπεράσματα της στήλης
Με εκτίμηση
Παπαφωτίου Φώτης
*Minsky moment: O όρος Minsky Moment αναφέρεται στην έναρξη μιας κατάρρευσης που προκλήθηκε από την απερίσκεπτη κερδοσκοπική δραστηριότητα που ορίζει μια μη βιώσιμη ανοδική περίοδο. O όρος πήρε το όνομά του από τον οικονομολόγο Hyman Minsky ο οποίος ονόμασε έτσι το σημείο της ξαφνικής αλλαγής του κλίματος που οδηγεί σε κατάρρευση.