Του Γιώργου Κράλογλου

Οικονομία με κουπόνια χωρίς μεταρρυθμίσεις. Λεφτά ανάκαμψης, χωρίς ανάκαμψη. Γιατί να μην είσαι αντιπολίτευση; Μια χαρά είναι που λέει και ο Lysikratis.

Και αν στην κυβέρνηση κάποιοι λίγοι (φλύαροι και άσχετοι) μιλάνε για  πρόωρες εκλογές με στόχο (λένε) την αυτοδυναμία, είναι αρκετό για να δείξει ότι το κυβερνητικό κόμμα έχασε εντελώς τον προσανατολισμό του...

Όσο για τους "ψιθυριστές” της αντιπολίτευσης (αυτούς που φέρνουν τις εκλογές στην οποιαδήποτε όποια πολιτική συζήτηση), τι να πει κανείς; Έχουν δει ξανά την Ελλάδα να μην ξέρει που βαδίζει οικονομικά και τι της γίνεται πολιτικά; 

Ας κάνουν υπομονή. Θα την δουν, είτε με εκλογές είτε στη λήξη θητείας της κυβέρνησης, το καλοκαίρι του 2027. 

Ωστόσο, αντιλαμβάνονται τι σημαίνει για τον ψευτοσοσιαλισμό που ζούμε το τεράστιο σκάνδαλο με τα βοσκοτόπια της ανύπαρκτης βοσκής, καθώς και το άλλο που μας έρχεται με τα αεροδρόμια της ελιάς; Αυτό  που θα ανοίξει με νέες παρεμβάσεις της Κομισιόν; Τι δηλαδή; Θα αφήσουν οι Ευρωπαίοι τα λεφτά τους και τους φόρους τους στα χέρια της "άτακτης κομπίνας” και θα βλέπουν τα νέα μας από τις τηλεοράσεις; 

Αντιλαμβάνονται τι "κάμψεις” θα  κάνει το Ελλαδιστάν των Βαλκανίων για να πείσει ότι και τα άλλα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογούμενων για ανάκαμψή μας... μπορεί να μη μας την έφεραν ακόμη , αλλά πού ξέρεις... 

Αντιλαμβάνονται, τέλος, ότι το πρόστιμο των 415 εκατ. ευρώ για τις κομπίνες (που σήμερα συζητάνε στα καφενεία) θα βγει από την τσέπη μας και θα πληρωθεί στις Βρυξέλλες ο κόσμος να χαλάσει; 

Για να μην πούμε ότι δεν αποκλείεται να ανοίξουν και παλιά "κιτάπια” που θα φτάσουν μέχρι τα λεφτά του Ανδρέα... (κατά κόσμο και ΜΟΠ και πακέτα Ντελόρ), οπότε θα περάσουμε το 1 δισ. ευρώ και παραπάνω(!);   

Φταίει ή δεν φταίει η κυβέρνηση, και πόσο, θα φανεί. Δεν μας απασχολεί συνεπώς προσώρας το πολιτικό της σχέδιο για παραμονή ή όχι στην εξουσία, μετά τη σημερινή πολιτική κατάντια της χώρας μας.

Δεν μας απασχολεί ούτε αν στην αντιπολίτευση δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Και αν τις άνοστες μπαγιάτικες πολιτικές κονσέρβες που μοιράζουν (μέσα και έξω από τη Βουλή) υπάρχει πελατειακό δυναμικό που να τις τρώει... 

Τι μας απασχολεί ως στήλη; 

Αρχικά εάν θα μείνουν στην πατρίδα μας οι (ελάχιστοι πλέον) νέοι και νέες που είναι σε θέση να μας καλύψουν παραγωγικά όταν η χώρα μας εκ των πραγμάτων θα "συρθεί” (γιατί όπως φαίνεται δεν το επιδιώκει) στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας που θα προκύψουν (από το 2026) για την παραγωγή στις συνθήκες που θα φέρει η ενέργεια (ακόμη δεν είδαμε τίποτε!!). 

Εμείς απλά σημειώνουμε ότι οι μικρομεσαίοι μας αδυνατούν να δώσουν παρουσία με τις σημερινές συνθήκες. Η δε βιομηχανία (ό,τι έχει απομείνει δηλαδή) χτυπάει τις μεγάλες καμπάνες... 

Στις ακριτικές μας περιοχές (ψάξτε πολύ προσεκτικά τη Βόρεια Ελλάδα και θα τα δείτε) βαδίζει όσο μπορεί εκτός συνόρων... Θα ακουστούν σύντομα τα εκτός Ελλάδας βιομηχανικά μας μαντάτα... 

Τι άλλο μας απασχολεί;  Αν θα μείνουν νέοι στην παραγωγή (αυτοί που παραμένουν τους τρέφουμε με κουπόνια, επιδοτήσεις και άλλα κρατικά φιλοδωρήματα) και πόσο αυτό θα είναι αρκετό για προβληματισμό των 750.000 Ελλήνων που ζουν μια χαρά στην μετανάστευσή τους, αλλά τους απασχολεί βεβαίως και η πιθανότητα επιστροφής τους (αν διαπιστώσουν  ότι η οικονομία μας βαδίζει πάνω σε σχέδιο και με στόχους). 

Ποιο κόμμα εξουσίας, λοιπόν, ( έστω και με τα πολιτικά δεκανίκια που διαθέτει στη Βουλή) είναι σε θέση να πείσει (με προγράμματα και κυρίως με χρονοδιαγράμματα) για πραγματική ανάπτυξη της οικονομίας (χωρίς να στηρίζεται σε κουπόνια από φόρους των Ευρωπαίων πολιτών και δικούς μας φόρους), αλλά μέσω και της (κάποτε) παραγωγής μας για να ελπίζουμε σε ανακοπή μετανάστευσης, επαναπατρισμό και ένταξη μεταναστών μας στην οικονομία; Οι πρόωρες εκλογές μας μάραναν...;    

george.kraloglou@capital.gr