Ενεργειακό: Θα το τελειώσουμε πριν μας τελειώσει…;

Πέμπτη, 26-Ιουν-2025 00:02

Ενεργειακό: Θα το τελειώσουμε πριν μας τελειώσει…;

Του Γιώργου Κράλογλου 

Με 35% ακριβότερη ενέργεια από αυτή που εξασφαλίζει η κεντρική Ευρώπη στη βιομηχανία και τη βιοτεχνία της, ξεχάστε επενδύσεις και ανταγωνιστικότητα.

Εκτός αν είναι ανόητοι και επιπόλαιοι.. οι γείτονες Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Βέλγοι και οι Γερμανοί (για να μην πάμε ποιο Βόρεια στην Ε.Ε) που έβαλαν στο τραπέζι το δικό τους ενεργειακό και ξεκίνησαν δειλά μεν αλλά αποτελεσματικά προγράμματα ενίσχυσης της παραγωγής τους. Και ειδικά της μεταποίησης. 

Ούτε την Κομισιόν περιμένουν για ‘…την κοινή ενεργειακή πολιτική της" ούτε να πέσουν οι τιμές μόνες τους.. Ειδικά με δύο πολέμους σε όλες τις ενεργειακές ζώνες (έστω και υπό κάποιον έλεγχο). 

Να μείνουμε όμως σε εμάς και να μη πούμε περισσότερα για όλα αυτά που συμβαίνουν στην άλλη Ευρώπη με κυρίαρχη "συνταγή" τη σταθεροποίηση των τιμών παροχής βιομηχανικής ενέργειας και ειδικά αυτή  της βαριάς τους βιομηχανίας.  

Τι  κάνουμε εμείς; 

Τα γνωστά. Περιμένουμε υπερφυσικές δυνάμεις από το σύμπαν… να μας φέρουν ή φτηνά δανεικά ή φτηνά καύσιμα ή  θεία φώτιση...  (τι άλλο να πούμε...) για να βρούμε λύσεις. 

Δεν καταλογίζουμε ανευθυνότητα ή αδιαφορία στην κυβέρνηση. Και για να είμαστε δίκαιοι ο διάλογος βεβαίως και συνεχίζεται με τις παραγωγικές τάξεις. Κανείς δεν αρνήθηκε από τους αρμόδιους. Αλλά πάει μακριά … Πολύ μακριά.. Να το ομολογήσουμε κι΄ αυτό.

Οπότε καρπούς δεν βλέπουμε. Αντίθετα συναντάμε ανησυχία με όσους (από τη βαριά βιομηχανία κυρίως) συζητάμε για το που θα πάει η κατάσταση. 

Ανησυχία γιατί. Κατά τη γνώμη μας γιατί το πρόβλημα και στη μεταποιητική μας παραγωγή (είτε από βιομηχανία είτε από τη βιοτεχνία μας) δεν είναι μόνο το κόστος (στη φάση αυτή, από το ενεργειακό κόστος) στην κάθε παραγωγή μας.

Είναι και οι υποχρεώσεις της προσαρμογής στον εκσυγχρονισμό, την καινοτομία και τις συνθήκες ανταγωνιστικότητας που εκ των πραγμάτων επιβάλλουν από τη μια επενδύσεις προσαρμογής και από την άλλη αναβάθμιση συνθηκών εργασίας και αμοιβών καθώς οι απαιτήσεις στα προσόντα των απασχολούμενων μεταβάλλονται. 

Όταν λοιπόν έχεις εκ των πραγμάτων να καλύψεις στην οικονομία σου μεγάλο επενδυτικό κενό (πάνω από 50 δισ. υπολογίζει η ίδια η κυβέρνηση) να αναβαθμίσεις  εξειδικεύσεις στο εργασιακό σου (που σημαίνει κόστος) και σε πιέζουν και οι τιμές στην ενέργεια ή βάζεις το μαχαίρι στο κόκκαλο... ή τελειώνεις. 

Και στην προκειμένη περίπτωση μαχαίρι στο κόκκαλο... σημαίνει ότι οφείλεις να βρεις τους μηχανισμούς εκείνους που για λόγους   κωλυσιεργίας άφησες από το 2024 το ενεργειακό κόστος να σου ξεφύγει ,σε σχέση με τις κινήσεις των άλλων κρατών μελών της Ε.Ε που δεν "κοσκίνισαν" την πολιτική τους και κατάλαβαν τα κέρδη από την συγκράτηση τιμών στην ενέργεια της παραγωγής τους. 

Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια... ας περιορίσουμε τις υπερβολές για τις "πρωτιές" της οικονομίας μας στην Ε.Ε που δεν είναι για να χορταίνεις…και ι ας ψάξουμε να βρούμε τι στέκει και τι δεν στέκει στην παραγωγή μας (ιδίως τη βιομηχανική).

Στη συνέχεια ας  δούμε πως θα  συντηρήσουμε την παραγωγή αυτή με όρους όμως και προϋποθέσεις που δεν θα μας θυμίζουν εποχές ΜΟΠ και πακέτων Ντελόρ. Τα λεφτά της Κομισιόν (ΕΣΠΑ ΤΑΑ) έχουν 12 μήνες παραμονή στα ταμεία μας. Ας μη το ξεχνάμε αυτό.          

george.kraloglou@capital.gr