Του Γιώργου Κράλογλου

Με 15,4% αύξηση κατώτατου στη Βουλγαρία πώς να μην καλυφθούν ενεργειακά πάνω από 45.000 από τα νοικοκυριά της και να ετοιμάζεται και για άλλα...

Από δημοσιογραφικό καθήκον και σεβασμό προς την δεοντολογία να πούμε μπράβο στην ΔΕΗ για το έργο 165MW του νέου φωτοβολταϊκού πάρκου στη Βουλγαρία. Αλλά να σταματήσουμε εκεί.

Να σταματήσουμε την ανάγνωση του όλου θέματος από αυτή την πλευρά και να πάμε στην άλλη. Εκείνη της ανάπτυξης της Βουλγαρίας που όταν προγραμματίζει επενδύσεις και προσκαλεί επενδυτές το εννοεί. Θα δούμε τον αριθμό επενδυτών πολύ σύντομα και θα καταλάβουμε. Δεν θα είναι εξαγορές εξοχικών και διαμερισμάτων στη Θεσσαλονίκη (κυρίως) αλλά και στην Αθήνα.  

Στην πράξη δε το επιβεβαιώνει και με το παραπάνω με τη σταθερή και μειωμένη φορολόγηση όλων των επενδυτικών προγραμμάτων που έχει ήδη στα συρτάρια των υπουργείων της και τα οποία σύντομα θα τα πληροφορηθούμε. Γιατί η ενεργειακή πολιτικής της Βουλγαρίας με την μορφή κινήτρων και ενίσχυση της βιομηχανίας της θα κορυφωθεί μέσα στο 2025.  

Και επειδή "κινδυνεύουμε" να δείξουμε εμμονή με την Βουλγαρία (με συνεχείς αναφορές μας για παραδειγματισμό) να σημειώσουμε ότι και οι Κροάτες (βαδίζοντας στην δική τους ανάπτυξη) φρόντισαν επίσης και τους μισθωτούς τους με μια γενναία (για την Κροατία) αύξηση του κατώτατου κατά 15,5% (!).

Και πάμε λίγο παραπέρα. Στη Ρουμάνια, όπου η δική μας ΔΕΗ όπως μας είπε χθες (Δυναμική επέκταση της ΔΕΗ στη Βουλγαρία) διπλασίασε ήδη την εγκατεστημένη ισχύ από ΑΠΕ και είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός από ΑΠΕ στη χώρα, έχοντας σε λειτουργία 25 αιολικά, φωτοβολταϊκά και υδροηλεκτρικά έργα καθώς και μονάδες αποθήκευσης με μπαταρίες, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 1,3 GW. 

Μπράβο της και πάμε παρακάτω γιατί η ανάγνωσή στο θέμα καλό είναι να γίνει και εδώ από την πλευρά των τόσων που συμβαίνουν αναπτυξιακά και επενδυτικά και στη Ρουμανία η οποία επίσης (όπως η Βουλγαρία) γνωρίζει και πράττει αυτά που την έχουν φέρει στην δυνατότητα για αύξηση και στον δικό της κατώτατο κατά 22,8% !!  

Γνωρίζω πάρα πολύ καλά τις συγκρίσεις και όλα τα παράπλευρα που θα επικαλεσθούν κάποιοι για να μειώσουν το εύρος της αναπτυξιακής εικόνας  (που επιμένουμε να σχηματοποιούμε εμείς από την στήλη) φωτίζοντας όσο μας είναι  δυνατόν την αναπτυξιακή πορεία των κρατών της Ανατολικής Ευρώπης (με τα μεγάλα κομμάτια της επενδυτικής πίτας να τα  αποσπά η Ρουμανία, η Πολωνία, η Τσεχία και μετά το 2015 και η Βουλγαρία). 

Αυτός είναι και ο "καημός μας", αν θέλετε, όσο διαπιστώνουμε ότι εμείς ως Ελλαδιστάν, του 50χρονου ψευτοσοσιαλισμού, παραμένουμε εκτός πίτας επενδυτικών ευκαιριών από και προς την Ε.Ε.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Συντηρούμε χωρίς μείωση την απουσία έως και την αδιαφορία επενδυτών και επενδύσεων για 10ετίες. Από το 1980 και μετά, που εξαγοράζαμε τις προβληματικές ιδιωτικές βιομηχανίες για να αποδείξουμε ιδεολογική ταυτότητα... με την κάποια κρατικοποίηση. 
 
Την γνωστή κρατικοποίηση, της κακιάς ώρας, στήνοντας υπηρεσίες και κρατικούς Οργανισμούς, όπως ο κρατικός Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ) και άλλα "παραγωγικά μοντέλα" της οικονομίας μας, για τα οποία βάλαμε όλους τους ιθαγενείς μας να πληρώνουν φόρους. 

Ποια είναι η σημερινή μας κατάντια; Να εντάσσονται στην επιχειρηματική μας μετανάστευση (που κρατάει και φουντώνει από τις 10ετίες 1980 -1990 ως και σήμερα) και οι Όμιλοι που ασφαλώς θα μπορούσαν να δώσουν την εικόνα που θέλουμε. Την εικόνα ότι ίσως και εμείς αποκτήσουμε κάποια μέρα ένα ρόλο (σε καμία περίπτωση πρωταγωνιστικό) στα Βαλκάνια και   ευρύτερα στην Ανατολική Ευρώπη. Κατά την άποψή μας,ούτε για αστείο…

george.kraloglou@capital.gr