Με τα "κουπόνια" ή με τον ανταγωνισμό. Διαλέξτε

Δευτέρα, 10-Μαρ-2025 00:02

Με τα "κουπόνια" ή με τον ανταγωνισμό. Διαλέξτε

Του Γιώργου Κράλογλου

Ο ανασχηματισμός δεν θα οδηγήσει πουθενά. Το ερώτημα θα παραμείνει. Θέλουμε επιχειρήσεις με "κουπόνια” επιδοτήσεων ή ανταγωνιστικές στην Ε.Ε.

Δεν τα έχουμε με τον ανασχηματισμό. Μας είναι αδιάφορος. Όπως και στους πάντες. Ειδικά στις παραγωγικές τάξεις της χώρας. Κανείς δεν θα τον συζητήσει. Όλα αυτά τα θεωρούν πολιτικά πασαλείμματα…

Ειδικά τούτη την ώρα όπου σοβαρά θέματα της οικονομίας (σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα αναβάθμισης των εισοδημάτων των εργαζομένων) βάζουν από μόνα τους θέμα χρόνου. 

Και για να ξεκινήσουμε από τα εισοδήματα των εργαζομένων θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση καλά θα κάνει να μην προβάλει και να μη προβάλλεται... με τον κατώτατο και την εξέλιξη του, ως το 2027.

Καλύτερο είναι να ρίξει μια ματιά στο πόσες επιχειρήσεις θα δώσουν αυτά που πρέπει να δώσουν καθώς το ενεργειακό και τα δήθεν αναπτυξιακά της φορολογίας μας δεν τους το επιτρέπουν. 

Στην αγορά αυτό που ακούγεται (εδώ και ένα μήνα) είναι ότι με το ζόρι 20 στις 100 από τις επιχειρήσεις μας απαντούν θετικά και τα επίπεδα του κατώτατου με τα σημερινά δεδομένα (!). 

Μήπως λοιπόν έχουν δίκιο αυτοί που διερωτώνται στην αγορά για τον λόγο που δεν ψηφίζεται το άρθρο 6, που αφορά σε διαπραγμάτευση, μεταξύ κοινωνικών εταίρων (να τα βρίσκουν και να συμφωνούν) για το πώς θα βαδίσουν και όχι να παρεμβάλλεται  ο "κρατικός διάλογος” για τα μάτια του λαού; 

Να φύγουμε όμως από τα εξειδικευμένα προβλήματα και να δούμε εκείνα που εμποδίζουν και τη δημιουργία των εισοδημάτων. Των εισοδημάτων που βεβαίως και δικαιούνται και στη φάση αυτή όλοι οι εργαζόμενοι. 

Το ενεργειακό πρώτο απ όλα... Η αγορά εκτιμά ότι θα παραμείνει και το 2025 ως κολοσσιαίο θέμα αναστολής κάθε προσπάθειας, όχι για ανάπτυξη (αυτά είναι στα  όνειρα της κυβέρνησης...), αλλά για ανάκαμψη.

Οι επιχειρήσεις επιμένουν ότι δεν έχει αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση με τον τρόπο που θα έπρεπε. Βλέπουν από τη μια τη μέριμνα για τα νοικοκυριά της μέσης τάξης (το θεωρούν μάλιστα σωστό και αναγκαίο) αλλά από την άλλη ότι στις επιχειρήσεις μέσης τάσης (ηλεκτρισμού) δεν υπάρχει τίποτε. Ούτε σχέδιο, ούτε σκέψη. Ούτε πρόθεση.

Δεν κρύβουν μάλιστα ότι δεν τους περνούν αδιάφορα πως τα γειτονικά κράτη στα Βαλκάνια προστατεύουν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούν  την βιομηχανία τους. Και δείχνουν την Βουλγαρία, που έχει βάλει πλαφόν στις τιμές για την παραγωγή προστατεύοντας την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της. 

Επιλέγουν το παράδειγμα αυτό γιατί, παρά τα λεγόμενα, η ενέργεια της Βουλγαρίας δεν είναι εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Έχει πάρει την έγκριση και από την Κομισιόν. 

Συνεπώς (παρατηρούν μεταξύ άλλων) "...δεν μπορεί η κεντρική Ευρώπη να έχει κόστος 7 λεπτά την κιλοβατώρα και στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις της να πληρώνουν 19 λεπτά."

Απαντούν μάλιστα στην κυβέρνηση όταν (παρ όλα αυτά επικαλείται τις άμεσες ξένες επενδύσεις ότι "...δεν είναι το ίδιο τα data center με τις επενδύσεις σε μια βιομηχανία, όταν αναζητάς και αύξηση εισοδημάτων στους εργαζόμενους". 

Άντε λοιπόν να βρεις άκρη σε τέτοιες αποστάσεις ( επιχειρηματικότητας και της κυβέρνησης) όταν οι επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής είναι τα  νέα πρόσωπα που θα μοιράζουν τα "κουπόνια" στη μεσαία και χαμηλή τάξη την στιγμή που όπως (ορθότατα) παρατηρεί και η αγορά "...οι δύο ελέφαντες στο δωμάτιο της οικονομίας είναι το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου και η παραγωγικότητα..". 

Τι έχουμε ανάγκη λοιπόν. Μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό για την οικονομία μας ή αλλαγές προσώπων, (για να φάμε και άλλο χρόνο) με την προσοχή μας στραμμένη αποκλειστικά στις εκλογές του 2027; 

george.kraloglou@capital.gr