Το εργασιακό σε "αξονική"
Τρίτη, 04-Μαρ-2025 00:02
Μπορεί να κάνουν ότι δεν το βλέπουν και να "χαϊδεύουν” την όλη κατάσταση αλλά το εργασιακό "βγάζει μάτι”. Θα ανοίξει τον Απρίλιο, θέλουν δεν θέλουν.
Ποιος είναι ο λόγος. Εάν δεν λυθεί (σε όλες του τις μεγάλες εκκρεμότητες) ούτε για ανάπτυξη μπορούμε να μιλάμε αλλά ούτε και για συντήρηση της σημερινής (στα χαρτιά και στην στατιστική) αναπτυξιακή (δήθεν) πορεία της οικονομίας.
Και την χαρακτηρίζουμε δήθεν, καθώς δεν μας πείθει όσο συνεχίζουμε τις αγοραπωλησίες σπιτιών, οικοπέδων και παραλίας να τα χαρακτηρίζουμε άμεσες ξένες επενδύσεις, μιας και άλλης μορφής επενδύσεις δεν έχουμε.
Σκεπάζουμε δε με μισόλογα και φραστικές "εξυπνάδες” το μοναδικό για όλη την ΕΕ δικό μας φαινόμενο να έχουμε περίπου 600.000 άνεργους και να ζητάμε για πρόσληψη 300.000, αλλά να μην υπάρχουν. Αλλά την ίδια ώρα, συνεχίζεται ασταμάτητα η μετανάστευση 10-15.000 νέων μας κάθε χρόνο!
Το εργασιακό λοιπόν θα ανοίξει συντομότατα. Και την πρωτοβουλία θα έχουν οι ίδιες οι επιχειρήσεις με πρώτες αυτές της βιομηχανίας σε ανοικτό (και για το θέμα αυτό) Γενικό Συμβούλιο, στο οποίο θα ξεδιπλωθούν όλα τα θέματα που προκύπτουν εφόσον επιμένουμε να μιλάμε τόσο για πορεία ανάκαμψης όσο και ανάπτυξης και μέσα στο 2025…
Ας μείνουμε όμως στο εργασιακό. Όλα θα ξεκινήσουν από την νέα ανεξήγητη παθογένεια της οικονομίας να έχει ανάγκη πάνω από 10 δισ. ευρώ επενδύσεις τον χρόνο (50 δισ. ευρώ ως το 2030) χωρίς ανταπόκριση (ουσίας-θέσεις εργασίας) από την επενδυτική αγορά (της Ευρώπης αλλά και παγκόσμια).
Και δεν ανταποκρίνεται γιατί αφενός δεν μπορεί να λογαριάσει το εργασιακό κόστος της επένδυσης με τους σημερινούς μισθούς (όσο έχει την αίσθηση ότι αυτά θα αλλάξουν, αλλά δεν ξέρει το πότε) και αφετέρου καθώς παρατηρεί ότι στα καλέσματα για απασχόληση (με τους σημερινούς μισθούς βεβαίως) κανείς άνεργος δεν δείχνει ενδιαφέρον (εκτός από ελάχιστες ειδικές περιπτώσεις), πράγμα που συντηρεί ρευστότητα σε έναν βασικό παράγοντα (το εργασιακό) για την προοπτικής της επένδυσής του.
Οπότε παραμένει "κρύο ανέκδοτο” της οικονομίας η κάθε αναφορά της κυβέρνησης για επενδύσεις και ανάπτυξη, όσο το μισθολογικό μένει στη σημερινή του κατάσταση χωρίς να προσβλέπει η κάθε πλευρά (εργοδότες και εργαζόμενοι βεβαίως) την παραμικρή διόρθωση αν δεν ανοίξουν τα "συρτάρια” τους οι επενδυτές με τους μισθούς εκείνους που θα φέρουν σε ανθρώπινη θέση το εργασιακό μας από τον σημερινό "πάτο” στην ΕΕ.
Δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι το "χειρουργείο” στο εργασιακό θα γίνει με πρωτοβουλία της κυβέρνησης (εκτός από μια κάποια "αξονική” για να φανεί η έκταση της παθογένειας), ούτε η αντιπολίτευση η οποία θέλει να αποφύγει δεσμεύσεις που βεβαίως και δεν την ωφελούν.
Έχουμε όμως όχι μόνο ένα αλλά πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι αν δεν δηλωθεί πρόθεση πρωτοβουλιών για επαναφορά της δοκιμασμένης και αποδοτικής τακτικής των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών με σκοπό να ανατραπεί η σημερινή αστεία κατάσταση των δήθεν διορθώσεων των αμοιβών με τον κατώτατο…
Αν δεν αποσυρθεί το κράτος και η δήθεν σοσιαλιστική του τακτική (έστω και σε φιλελεύθερο σκηνικό) να παρεμβαίνει και να τακτοποιεί, χωρίς διαπραγματεύσεις, αλλά με το "...έτσι βλέπω εγώ το εργασιακό κόστος και το "τακτοποιώ” με κατώτατους της επιλογής μου”...
Και αν δεν ανοίξουν οι "τσέπες” όλων των παραγωγικών τάξεων της χώρας (να το πούμε όσο απλά γίνεται), από μεταποίηση ως τον τουρισμό και τις υπηρεσίες, (πράγμα που ασφαλώς και θα είναι δύσκολο για την κατά 98,5% μικρομεσαία οικονομία μας), το εργασιακό και μόνο θα είναι αυτό που θα ορίζει (από εδώ και πέρα) και την πορεία και τις εξελίξεις σε επενδύσεις με εισαγωγή ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα.