Του Γιώργου Κράλογλου

Συζητάμε ακόμη για δρόμους, φωτισμό και ύδρευση στη βιομηχανική περιοχή Αλεξανδρούπολης όταν οι Τούρκοι επενδύουν στη Β. Μακεδονία 1 δισ. ευρώ!

Μεταφέρω από την επικαιρότητα (Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ): ”Ο τουρκικός όμιλος "Kazanci Holding" θα  κατασκευάσει και θα λειτουργήσει στη Βόρεια Μακεδονία μονάδες συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θέρμανσης με καύσιμο το φυσικό αέριο (συνολικό ύψος επένδυσης 1 δισ. ευρώ).  

Εξετάζονται δύο επιλογές: Η επένδυση να υλοποιηθεί πλήρως από την τουρκική εταιρεία ή να πραγματοποιηθεί στη βάση σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, "...επειδή τέτοιου είδους επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα αποτελούν  εγγύηση για την ενίσχυση της ενεργειακής μας ανεξαρτησίας, η οποία στον 21ο αιώνα σημαίνει ουσιαστικά ενίσχυση της κυριαρχίας του κράτους στη λήψη αποφάσεων και τη χάραξη δικής του πολιτικής όπως είπε ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Χρίστιαν Μίτσκοσκι,  

Μεταφέρω επίσης από την επικαιρότητα (ανακοίνωση του Υπουργείου Ανάπτυξης): "Τη σημασία της αναβάθμισης των βιομηχανικών πάρκων, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, επεσήμανε η υφυπουργός Ανάπτυξης, Άννα Μάνη-Παπαδημητρίου, κατά την επίσκεψή της στο Επιχειρηματικό Πάρκο Αλεξανδρούπολης. Οι παρεμβάσεις για αναβάθμιση των υποδομών του βιομηχανικού πάρκου περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την κατασκευή οδικών δικτύων και δικτύων όμβριων υδάτων, την αναβάθμιση του οδοφωτισμού, τη βελτίωση των συστημάτων επεξεργασίας και διάθεσης αποβλήτων, καθώς και την εγκατάσταση προηγμένων συστημάτων διαχείρισης ύδρευσης".

Και τώρα ας μας πει κάποιος. Με δεδομένες τις "φωτογραφίσεις” που κάναμε δημοσιογραφικά (από την επικαιρότητα) ποιος νομίζουμε ότι προορίζεται να γίνει και θα γίνει ο πρωταγωνιστής των ενεργειακών εξελίξεων στα Βαλκάνια;

Πρωταγωνιστής που θα αναλάβει να προβάλει και τον βιομηχανικό ρόλο του στην όλη  οικονομική και γεωπολιτική αναβάθμιση της περιφέρειας αυτής. 

Εμείς, η Τουρκία ή η Β. Μακεδονία που περνάει στο παιχνίδι με ήρεμη, χωρίς φανφάρες, μεθοδικότητα και με αποφασιστικότητα;      

Το σημειώνουμε (με δεδομένη την πολιτική μας βούληση να αναλάβουμε εμείς αυτόν τον ρόλο) γιατί το 1975 (που πήραμε  από τους χουντικούς τα πετρέλαια του Πρίνου) "βαφτίσαμε” την Αλεξανδρούπολη ενεργειακό και κατ' επέκταση και βιομηχανικό κέντρο τόσο των  Βαλκανίων όσο και της Ανατολικής Ευρώπης.

Έτσι την αποκαλέσαμε και, κατά την άποψή μας, κάναμε πάρα πολύ καλά καθώς έτσι και αλλιώς η Αλεξανδρούπολη δικαιούται και γεωπολιτικά και οικονομικά αυτό τον ρόλο.

Τι έχουμε όμως στην πράξη; Στην πράξη (αφού πέρασε στα χέρια του κράτους -με εξαγορά από τον όμιλο Ανδρεάδη- και το συγκρότημα των φωσφορικών λιπασμάτων της Νέας Καρβάλης) εξαγγέλθηκαν του κόσμου τα σχέδια. Και όλα αυτά, 45 χρόνια πριν με στόχο μια Αλεξανδρούπολη με πολύπλευρο ενεργειακό και βιομηχανικό ρόλο (έλεγαν  κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων).

Ποιο είναι το αποτέλεσμα της μέριμνας των κυβερνήσεων 45 ετών για την αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης;

Το γράφει η ανακοίνωση για τη βιομηχανική περιοχή "...οι παρεμβάσεις για αναβάθμιση των υποδομών (της Β.Π.) περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων,  κατασκευή οδικών δικτύων και δικτύων όμβριων υδάτων και αναβάθμιση του οδοφωτισμού.” 

Θα φτιάξουν δηλαδή δρόμους και φώτα... Μετά από πόσα χρόνια και με το πέρασμα πόσων κυβερνήσεων; 

george.kraloglou@capital.gr