O Βαρδής Βαρδινογιάννης που γνώρισα εγώ
Τετάρτη, 13-Νοε-2024 00:02
Πώς να μη θεωρείς κορυφαία επιτυχία στην δημοσιογραφική σου ζωή την συνέντευξη από τον Βαρδή Βαρδινογιάννη. Την μοναδική που έδωσε ως πετρελαιάς.
Απρίλιος 1993.
Είμαι 3-4 χρόνια συνομιλητής (δημοσιογραφικά) του προέδρου. Έτσι τον αποκαλούσαμε, οι εκτός του στενού του περιβάλλοντος...
Στο κέντρο της οικονομικής επικαιρότητας ήταν και το άνοιγμα της πετρελαϊκής αγοράς.
Και αυτό δεν ήταν, ας πούμε, μια τρέχουσα και απλή εξέλιξη. Ήταν "βόμβα". Και για το πετρελαϊκό κύκλωμα και για την κατανάλωση.
Τι καλύτερο μπορούσα να αναζητήσω εκείνη την ώρα από μια κουβέντα με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη.
Τον Βαρδή που εκτός όλων των άλλων και της παρουσίας του στην οικονομία ήταν και πετρελαιάς, με την Motor Oil να κλείνει τα 21 χρόνια της στους Αγίους Θεοδώρους στην Κόρινθο...
Η απελευθέρωση των τιμών και η νομοθεσία τους από την μια. Και οι τοποθετήσεις του προέδρου Βαρδή από την άλλη. Τι άλλο ήθελα.
Συνέντευξη λοιπόν στο προσωπικό γραφείο του Βαρδή παρουσία της Μαριάννας και του στενού του συνεργάτη και μόνιμου μέλους του Δ.Σ του Ομίλου Γιώργου Αλεξανδρίδη...
Το πρόσεξα τότε. Το αναφέρω και σήμερα γιατί οι παρουσίες τους ήταν κάτι περισσότερο από διακριτικές. Χωρίς ελάχιστη συμμετοχή στην κουβέντα μας.
Εγώ ζήτησα μόνο να έχω τον φωτογράφο του περιοδικού μου, πράγμα που δέχθηκε χωρίς συζήτηση ο Βαρδής. Συμβουλεύτηκε την παρούσα Μαριάννα η οποία κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε (ως αποκλειστική φυσικά) στο οικονομικό περιοδικό ΚΕΦΑΛΑΙΟ (σήμερα εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα) και στο τεύχος 44 του Μαΐου 1993.
Ο Βαρδινογιάννης στο εξώφυλλο φυσικά. Και βεβαίως με την προσωπική φροντίδα του Εκδότη μου κ. Θεοχάρη Φιλιππόπουλου.
Τι μου έκανε εντύπωση και την κρατώ στη μνήμη μου 30 χρόνια και γιατί τα επαναλαμβάνω σήμερα με λεπτομέρειες που ίσως και να σας κουράζουν;
Ότι ο Βαρδινογιάννης δεν αρνήθηκε απολύτως καμιά από τις ερωτήσεις μου.
Δεν υπήρξε κάτι που να μην το απαντήσει και να το σχολιάσει. Είτε αυτό αφορούσε την οικονομική πολιτική, είτε την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση και την κριτική της.
Ήταν ο Βαρδής που είχα γνωρίσει μια 3ετία πριν (το 1989-1990) όταν, διαβάζοντας τα ρεπορτάζ μου στην οικονομική ΕΞΠΡΕΣ, το ΒΗΜΑ και το ΚΕΦΑΛΑΙΟ, με υπόδειξη των στενών συνεργατών του Αλεξανδρίδη και Κονταξή (συνδεόμουν μαζί τους -επίσης δημοσιογραφικά-), με πήρε τηλέφωνο ο ίδιος και μου είπε :
- Κάνεις ρεπορτάζ για τα καύσιμα και τα διυλιστήρια. Υπάρχουν όμως και κάποια θέματα στο κύκλωμα της αγοράς καυσίμων που πρέπει να τα μάθεις σε λεπτομέρειες.
- Ευχαριστώ για την υπόδειξη, απάντησα (ή κάτι τέτοιο) και του ζήτησα συνάντηση. Μου την έδωσε για την επόμενη ημέρα.
Από τότε και μέχρι που αποσύρθηκε από τον χώρο, οι συζητήσεις μου μαζί του ήταν ό,τι πολυτιμότερο στο ευρύτερο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον μου, στο χώρο της ενέργειας γενικά...
Ο "δάσκαλος" (έτσι τον έλεγα) Βαρδής Βαρδινογιάννης μου έδειχνε χειροπιαστά τι σημαίνουν οι ενστάσεις του πετρελαϊκού ιδιωτικού χώρου για την πολιτική, χωρίς υποδείξεις για το αν τα γράφω σωστά ή όχι.
Απλά σου έλεγε τι πιστεύει εκείνος ότι είναι σωστό. Τι νόμιζε αλήθεια και τι ψέμα. Τι λείπει από την πολιτική και όχι τι να ανατραπεί.
Ουδέποτε αρνήθηκε να ακούσει τις δικές μου ερμηνείες για τη λειτουργία του κυκλώματος καυσίμων.
Αυτό που όχι μόνο διέκρινε αλλά και τιμούσε τον Βαρδινογιάννη ήταν η άριστη συνεργασία με το επιτελείο του.
Από την γυναίκα του, Μαριάννα που ήταν και δεξί του χέρι (σε ό,τι λέμε κοινωνική και επιχειρηματική παρουσία) ως εκείνους που ήταν υπεύθυνοι και για τα στραβά των Ομίλων του.
Κάποια στιγμή σε μια εκδήλωση της Μαριάννας Βαρδινογιάννη (πρόσκληση σε ένα διακεκριμένο σχεδιαστή μόδας) βρήκα τον Βαρδή όρθιο στην πόρτα της αίθουσας του ξενοδοχείου που είχε οργανωθεί η υποδοχή του μεγάλου μόδιστρου...
- Τι κάνετε πρόεδρε όρθιος εδώ πέρα;
- Έχει πολύ κόσμο και δεν μου βρήκαν ακόμη θέση να κάτσω. Μήπως έχεις εσύ μια θέση, να κάτσουμε παρέα;
Εγώ είχα μαζί μου την γυναίκα μου.
Αυτός ήταν ο Βαρδής Βαρδινογιάννης που γνώρισα εγώ.